เรื่องมีอยู่ว่ารร.เรามีประเมินคนที่มีภาวะเสี่ยงเป็นโรคซึมเศร้าซึ่งเราก็เป็นหนึ่งในนั้นที่มีภาวะซึมเศร้าในเกณฑ์ค่อนข้างมาก เราเลยได้ไปพบหมอเเต่หมอสอบถามเรา เราก็เล่าให้หมอฟัง หมอเลยสรุปได้ว่าเราไม่ได้เป็นซึมเศร้าเราเป็นโรคเครียดเฉยหมอเลยให้ยานอนหลับเเละยาคลายเครียดเรามา พอกลับมาถึงบ้านเราเลยไปหาเพื่อนเพราะตอนนั้นเราฝากกระเป๋านักเรียนไว้กับเพื่อน เพื่อนก็เลยถามว่าเราได้เป็นโรคซึมเศร้า เราเลยตอบว่าไม่เเล้วเราก็อธิบายให้เพื่อนฟังว่าเราเป็นอะไรเพื่อนก็เลยเข้าใจเรา เเต่วันนี้เรากลับมาบ้านน้องชายเรามาถามเราว่าเราได้เป็นซึมเศร้าไหม เราก็ตอบว่าไม่เเล้วก็อธิบายให้ฟังเเล้วเขาก็บอกว่าเขาได้ยินเพื่อนที่ห้องเดียวกันกับเขามาเล่าให้ฟัง(ขออนุญาตเเทนชื่อน้องคนนั้นว่าAนะคะ)
A อยู่บ้านติดกับเพื่อนเราเขาได้ยินเราพูดกับเพื่อนเลยเอาไปบอกคนอื่น ทำให้คนเเถวบ้านมองเราเเปลกๆเราก็ไม่ชอบด้วย พอเดินผ่านก็หันหน้าไปซุบซิบกันจนเราหงุดหงิดเราไม่ชอบเป็นจุดสนใจอยู่เเล้วเราเคยพูดกลับAไปหลายครั้งเเต่เขาก็ไม่เชื่อเเต่เขาก็ไม่ควรเอาเราไปพูดทั้งๆที่ไม่รู้ความจริงอะไรเลยอยากรู้ก็เเค่มาถามเราไม่ใช่ว่าเอาเราไปพูดเเบบนั้นเราเสียหาย เราเลยอยากถามทุกคนว่ามีวิธีเเก้ไหมคะ?? ทำยังไงให้เขาเลิกเอาเราไปพูดไปเรื่อยคะ