ขอเกริ่นก่อนนะคะ พ่อเราเป็นคนโมโหร้าย ไม่ค่อยดูแลครอบครัว ออกแนวไปทางรักตัวเองมากกว่าครอบครัว ช่วงที่พ่อป่วย แม่เราพยายามดูแลพ่อ เพื่อให้พ่อ ร่างกายกลับมาแข็งแรง แต่สุดท้ายพ่อเรา ก้กลับไป (สูบบุหรี่ ) ทำให้รอบนี้พ่อเราเป็นหนัก ต้องติดเตียง แต่ช่วงที่พ่อไปหาหมอ คุนหมอบอกว่า ร่างกายพ่อเรามีแรง สามารถกลับมาปกติ ถ้าทำกายภาพ แม่เราพยายามมาหลายปี แต่พ่อเราไม่เอาเลย กลายเป็นติดเตียง  จนแม่เราดูแลพ่อจนวินาทีสุดท้ายที่แม่จากเราไป กะทันหัน เมื่อปี 2565  
บ้านเรามีพี่สาว 1 คนจากแม่เดียวกัน  อีก 2 คน เป็นพี่แต่คนละแม่  พี่สองคนนั้น ไม่เคยติดต่อมาเลย ช่วงแม่เราป่วย เราขอให้เค้าผลัดกันเอาพ่อไปดูแล เค้าพุดว่าเค้าไม่ไหว ไหนหมาเค้า ไหนลูกเค้าอีก ค่าใช้จ่ายใดๆ  เรากับพี่สาวจึงต้องดูแลพ่อ ผลัดกันคนละ 1 ปี

ปี 66 เราเริ่มดูแลพ่อ เนื่องจากพี่สาวเราท้องแก่ใกล้คลอดลูก วันที่พ่อมาอยุ่กับเรา  (เราอยุ่หอพัก ) เราหาเตียงเพื่อที่จะให้เค้านอนสบายๆ พ่อเราทานข้าวเองได้ นะคะ หยิบจับอะไรได้ แต่ไม่ขยับตัว เพราะเราอยุ่คนเดียว ต้องทำงานเช้า กลับมาเย็น (ดึก)  เพราะฐานะบ้านเราเรียกว่า ติดลบ เลยก็ว่าได้ เราพยายามพูดกับพ่อดีๆ พยายามทำทุกอย่าง แต่พ่อเราไม่ให้ความร่วมมืออะไรใดๆทั้งสิ้น ประชดไม่กินข้าว เอาข้าวเทบนเตียง  เอามือแกะแพมเพิส ออก ฉี่เลอะไปหมด พอเรากลับมา ก็ละเลงข้าวบนตัวเอง  เวลาเราพยายามเอาพ่อไปอาบน้ำ ก็ไม่ยอมไป  พูดได้แต่ไม่พูดกับเรา เราพยายามดันตัวไปเข้าห้องน้ำ เค้าก็ทำตัวหนักๆ ซึ่งเราพาเค้าไปไม่ไหว บางวันที่ เรากลับมาจากที่ทำงานดึกเหนื่อย เจอเค้าทำตัวแบบนี้บางทีเราก็อดคิดไม่ดีตลอด  บางทีก้มีสติหลุดหลายครั้ง

เราไม่อยากทำบาป ไม่อยากเป็นแบบนี้ แต่บางทีมันก้เกินที่เราจะรับไหว
 เราไม่รู้จะทำอย่างไง ขอเป็นพื้นที่ระบายแล้วกันนะคะ เพราะ เรารุ้สึกเครียดและแย่มาก เราควรทำยังไง จัดการความรุ้สึกยังไงดีค่ะ 

" ภาพจำพ่อกับเราตอนเด็กแทบไม่มี มีแต่ภาพ พ่อตีเรา ด่าเรา แช่งเรา หาว่าเราจะท้อง เรียนไม่จบ คงเพราะเราเกเร ส่วนมาก ส่วนมากพ่อจะรักลูก 2 คนที่คนละแม่มากกว่า จะชมฝั่งนั้นมากกว่า กับเราแทบจะไม่ลงรอยแต่เด็ก "

" แต่ปัจจุบัน เราส่งตัวเองเรียนจนจบ เพราะทำงานแต่เด็ก และยังไม่เคยท้องให้เค้าต้องมาแบกรับภาระใดๆกับเราเลยนะคะ ทำไมกันนะ ฮื้อออ  "