เราคิดมากไปไหม?

เรามาเล่าต่อจากเรื่องเจอถุงยางในห้องน้ำที่เคยตั้งกระทู้ถามไปนะคะ 
((เราและรูมเมท))
หลังจากที่เราถามเพื่อนว่าถุงยางในห้องน้ำที่เราเจอคืออะไร เพื่อนให้คำตอบว่าไม่ได้มามีเซ็กกันที่หอของเรา แต่มีเซ็กที่คอนโดแฟน แต่ไม่รู้ทำไมถุงยางถึงมาอยู่ในกระเป๋าได้(คงประมาณว่า ผช ตั้งใจจะโยนถุงยางลงถังขยะ แต่ดันไปลงกระเป๋าของเพื่อนที่วางอยู่ข้างๆและด้วยความที่ห้องมืดจีงมองไม่เห็นและไม่ได้เช็คให้ดีว่าลงถังขยะไหม) เพื่อนรู้ตัวว่ามีถุงยางใช้แล้วอยู่ในกระเป๋าก็ตอนถึงหอแล้ว จึงเอาไปทิ้งถังขยะในห้องน้ำ แต่เราดันไปเห็น นี่คือคำตอบที่เพื่อนให้เราค่ะ เราไม่รู้ว่าเชื่อได้กี่เปอร์เซ็นต์เพราะเปอร์เซ็นต์การที่จะเกิดเหตุการณ์แบบนี้ขึ้นมันน้อยมาก มันต้องบังเอิญสุดๆ แต่มันก็พอเป็นไปได้ค่ะอยู่ค่ะ เราจึงแบบค่อนข้างหนักใจว่าควรคิดเชื่อดีไหม แต่ถึงจะเชื่อหรือไม่เชื่อเราคงไม่สะดวกใจที่จะอยู่หอกันอีก แต่หลังจากคุยกันเรามีการเกริ่นกับเพื่อนว่าเราจะหาหอใหม่(เราคุยกันตอนกลางคืน) จากนั้นเช้ามาสถานการณ์ค่อนข้างเงียบ ไม่มีใครสนทนากับใคร เรารู้ว่าเพื่อนคงมีความละอายใจอยู่ไม่น้อย สักพักเพื่อนก็ออกไปข้างนอกแล้วพิมพ์แชทมาหาเราว่า ขอโทษนะ แต่อย่างเพิ่งย้ายได้ไหม อย่างน้อยขอให้จบเทอมนี้ไปก่อน เราก็เลยหนักใจอีกแล้ว เรารู้สึกว่าเราเป็นคนที่ค่อนข้างเห็นใจเพื่อนมากๆมันจึงทำให้ยากในการตัดสินใจอย่างเด็ดขาด หลังจากเพื่อนแชทมาบอกแบบนั้น แล้วตอนนั้นเราก็ใจเย็นลงมากๆแล้ว จึงตอบว่าเออ และสักพักเพื่อนก็พิมมาว่า " ถ้าจะโกรธ ก็โกรธเลยนะ กูเครียดทั้งวันเลย แต่กูเพิ่งคิดได้ว่ากูก็ไม่ได้ทำไรผิดนิ" เรานี่ปี๊ดเลย ไม่รู้คิดมากไปไหม แต่คำพูดเหมือนผลักทุกอย่างมาทิ้งไว้ที่เรา เราแบบWTF!ไม่พิมพ์อะไรมาเลยยังรู้สึกดีกว่า เราคิดว่าหลังจากนี้เราคงไม่ต้องเห็นใจใครแล้วดีไหมย้ายออกมาเลยจบๆเพื่อนขอไว้ก็ชั่งยิ้ม แต่ไม่รู้ว่าที่เพื่อนพิมพ์มาแบบนั้นเจตนาคืออะไร หรือไม่ได้คิดอะไรเลย เห้อ ปวดหัว เหมือนเรื่องนี้สอนให้รู้ว่าถ้าอยู่หอคนเดียวได้อยู่เถอะค่ะ เหนื่อยแท้
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่