เรามาฝึกงานก็เจอพี่ผชคนนึง นั่งรถไฟมาด้วยกันทุกวันและก็ทำงานที่เดียวกัน เขาดูเป็นคนนิสัยดีอ่ะสุภาพ ตอนเขาทักเราครั้งแรกเขาเปิดแมสก็เห็นหน้าเขาครั้งแรก เราว่าน่ารักดีนะ555ชอบรอยยิ้ม เวลาเดินผ่านมาก็ยิ้มตลอดนี่ก็โดนตกไปเต็มๆ แล้วเมื่อวานเราฝึกงานจบเป็นวันสุดท้ายเราก็บอกเขาว่าจบแล้ว โคตรเศร้าอ่ะเสียใจที่ไม่กล้าขอเฟส กลัวขอเขาจะคิดว่าน้องเขาจะขอทำไม พี่เขาไม่ให้คงอับอายน่าดู แต่เราคิดจะไปอีกวันจะไปเอาของ เราขอดีมั้ยอ่ะมันจะแปลกป่าว ปล.เราไม่เคยเข้าหาผชก่อนเลยนะไม่ค่อยสบตาใครเหมือนพี่คนนี้เลย ขอกำลังใจเราหน่อย