รุ่นสองหายไป(เกือบหมด)

รีวิวสองเมมเบอร์ครับ
คนแรกน้องแอล ผมไม่ได้เข้าไปที่ร้าน เพราะคิวยาวเกิน ได้แต่ยืนมอง แต่อยู่ดีดีแอลก็เดินมากับซินดื้อ
แล้วมายืนหน้าผม พูดอะไรไม่รู้ คล้ายๆท่องมนต์สะกด ผมกำบัตรไว้แน่น บอกตัวเองว่า แข็งใจๆๆ น้องแอลก็ส่งยิ้มแล้วเดินจากไป
เกือบไปแล้ววววววว ดีที่ตอนนั้น ในบัตรเหลือร้อยเดียว ฮา




จากนั้นก็มาบูธที่ตั้งใจ ไปหาจิงจิง
จ่ายทันที 800 ไม่รอช้า เดินเข้าไปหาด้วยใจสั่นไหว สรุปรวมแล้วผมได้คุยกับน้อง ห้านาที
ปกติถ้าจับมือก็หลักพัน แถมมีคนยืนฟังใกล้ๆ พูดอะไร อ้อนอะไร รู้กันหมด
แต่นี่ยืนคุยสบายๆ น้องเขียนการ์ดไป ยิ้มไป หัวเราะไป ถามเรากินข้าวยัง งานสนุกไหมคะ?

ห้านาทีเต็มที่ไม่มีอะไรขวางกัน มีเจ้าหน้าที่ยืนห่างสองเมตร ไม่ได้จ้องมา ยืนดูรอบๆ ไม่ได้ยินที่เราคุยกัน
บางคนบอกห้านาที เพราะแกแกล้งถามโน้นนี่นั่นให้เวลามันนานๆใช่ไหม? 
ป่าวเลย!!! ที่นานเพราะน้องไม่ใช่แค่เขียนสดให้ แต่วาดรูปสวยๆ แล้วถามเราว่าชอบสีอะไร แล้วค่อยๆวาดอย่างตั้งใจ
จากที่คิดว่าจะคุยได้สักสองนาที เลยเตรียมมาแค่นั้น ปรากฏยาวไปห้านาที เต็มอิ่ม น้องพูดปิดท้ายพร้อมส่งยิ้มหวานมาว่า
มาหาหนูที่เชียงใหม่บ่อยๆนะคะ รักๆน้าาาาา   
วิญญาณล่องลอย ที่เดินออกจากบูธได้ ก็เพราะสัญชาติญาณโอตะเท่านั้นเอง


จิงจิง ร่างนี้ดีย์
https://twitter.com/altwZ/status/1631932146712739840?t=Jv1vjsGyqgWpLWwPsaO5BQ&s=19