สวัสดีค่ะ คือเรากับแฟนคบได้เข้าปีที่ 4 แล้วค่ะ แรกๆที่คบกันเค้าดูแลดีมาก ไปไหนมาไหนออกค่าใช้จ่ายให้ตลอด ตอนนั้นเราก็ยังเรียยอยู่แต่เค้าทำงานแล้ว เราก็รู้สึกขอบคุณเค้ามากๆที่ดูแลเราดี แต่พอเราเรียนจบแล้วทำงาน ทีนี้ทุกอย่างก็หารครึ่งกัน เราก็โอเคค่ะ ไม่ติดอะไร แต่ด้วยความที่เราหารครึ่งกันทุกอย่าง เวลาเราซื้ออะไรเข้าห้อง ก็เอาบิลมาหารกัน ซื้อของกินซื้ออะไรก็หารกัน  แต่วันนั้นเราสองคนทะเลาะกันแล้วเค้าพูดว่า ที่ผ่านมาเค้าอยากประหยัดมาโดยตลอด แต่เราเองที่บังคับเค้ากินนุ่นนั่นนี่ ที่เปลืองตัง แต่ตอนเราถามเค้าก็ไม่ขัดอะไรนะคะ เช่น วันนี้กินบุฟเฟต์กันมั้ย เค้ากฟ้ไม่เคยบอกว่าไม่อยากกินหรืออะไร กลับตอบแค่ว่า เอาสิถ้าอยากกิน แล้วพอไปกินก็ต่างคนต่างจ่ายปกติ แต่ที่ทะเลาะกันวันนั้นทำให้เห็นว่า เค้าคิดว่าเราบังคับเค้าใช้เงินเยอะมาตลอด ทั้งๆที่เราเป็นคนที่ปรพหยัดมากๆ แต่แค่เต็มที่เวลาอยู่กับเค้า เพราะนานๆจะได้หยุดพร้อมกัน บางทีเราก็รู้สึกดีนะคะที่เค้าประหยัด เพราะเราก็ติดนิสัยประหยัดเค้า ทำให้เรามีเงินเก็บมากขึ้น แต่บางทีเรารู้สึกว่าเค้าก็เกินไป  อย่างทุกวันนี้เค้าเลิกดึกแล้วชอบบ่นว่าหิวข้าว ใจนึงเราอยากเตรียมข้างไว้ให้เค้านะคะ สงสารเค้าด้วย  แต่ก็ยังโมโหที่เค้าเคยว่าเราว่าบังคับเค้า แล้วถ้าจะให้เราซื้อให้ตลอดไม่ไปเก็บเงินเค้า เราก็ไม่ค่อยโอเค เพราะทุกวันนี้เราก็รับผิดชอบค่าใช้จ่ายของตัวเองกับทางบ้านคนเดียว

   อีกอย่างหนึ่งคือ เค้าไม่ค่อยเป็นห่วงความปลอดภัยของเราเลยค่ะ ต่างกับเราที่เป็นห่วงความปลอดภัยของทั้งเค้ากับเรามากๆ พยายามทำทุกอย่างให้ปลอดภัยที่สุด เพราะคิดว่า กันไว้ดีกว่าแก้ บางเรื่องถ้าพลาดมาแล้วอาจจะไม่มีโอกาสได้แก้ตัว กลัวเสียใจไปตลอดชีวิต เช่น เราบอกอย่าเปิดหน้าต่างหรือผ้าม่านไว้ตอนไม่อยู่ห้อง เค้าก็ไม่ฟังก็เปิดทุกวัน แล้วบางครั้งเราแก้ผ้าอยู่เค้านึกอยากเปิดก็เปิด โดยที่ไม่ดูเราเลย เคยมีครั้งนึงเราอาบนำ้เสร็จเดินออกมาเค้าเปิดหน้าต่างปต่เราไม่ได้มองเราก็เดืนไปมาสักพัก ก็เห็นผู้ชายตรงข้ามตึก กำลังนั่งกินเหล้าหน้าระเบียงแล้วมองมาทางเรา ตอนนั้นเราตกใจมาก เราทั้งโกรธ ทั้งอาย ทั้งโมโหแฟน เราร้องไห้หนักมาก สะอึกสะอื้นเหมือนคนกำลังจะตาย แทนที่เค้าจะรู้สึกผิด กลับมาโมโหเราว่า ร้องไห้ทำไม เค้าไม่ใช่เห็น แต่เราอะเห็นว่าผู้ชายคนนั้นนั่งมอง เราเลยขอเค้าย้ายห้องไปอยู่ที่อื่น แต่เค้าบอกว่า ไม่มีเงิน ยังไม่อยากย้าย พอเราจะย้ายเค้าก็มาทำดีกับเรา กลายเป็นว่าเราไม่อยากห่างจากเค้า เพราะอยู่คนเดียวยังไงก็อันตรายเหมือนกัน

     แล้วอีกเรื่องคือเรากำลังจะซื้อรถยนต์ค่ะ ก่อนหน้านี้เราไม่เคยพูดเรื่องนี้กับเค้าเลย แค่พูดว่าเรามีแพลนจะซื้อรถเฉยๆ แต่จู่ๆเค้าก็พูดเหมือนจะช่วยกันซื้อ
ใจนึงเราไม่อยากซื้อกับเค้าเลย เพราะคิดดูแล้วต้องมีปัญหาแน่ๆ แต่อีกใจนึงถ้าซื้อด้วยกันก็ลดภาระไปได้เยอะเลย เพราะดาวน์คนละครึ่ง ผ่อนคนละครึ่ง
อีกอย่าง อยู่ด้วยกัน ยังไงก็ได้ใช้ด้วยกัน...... เราแค่อยากปรึกษาว่าทุกๆประเด็น เราควรปรับปรุงตัวยังไงคะ  เราควรปรับหรือคุยกันยังไงดี ถึงจะอยู่ด่วยกันง่ายขึ้น หรือต่างคนต่างแยกย้ายกันไปเลยดีกว่า