ในห้องราชดำเนินนี่
ลุงป้อม จะหล่อขึ้นอีกบานเลยครับ ไม่เชื่อคอยดู
เผลอๆพี่ทำมานัด ก็จะพลอย หล่อไปด้วย !

ไอ้รูปลุงป้อมเอามือปิดหน้าแอบโชว์นาฬิกาจะหายวับไปกับตา
กระทู้ที่เคยด่าลุงป้อมก็จะพลอยหายไปด้วย
ใครที่เคยด่า เคยแซว ไอ้ทำมานัดก็จะเงียบกริบ
จากด่า จะกลายเป็น เชียร์

ประวัติศาสตร์ในห้องราชดำเนินมันฟ้องอยู่ครับ

ใครอยู่พวกเดียวกับแม้ว
คนนั้นเป็นคนดี ดีไปหมด
แล้ว พอ 2 วันผ่านไป ไอ้คนคนเดียวกันนั้น หากออกจากค่ายแม้ว ถือลูกท้อ
ไอ้คนคนนั้นก็ หูตั้ง หางชี้ หลังอานขึ้นมาทันที

เจอมาหมดแล้ว ทั้งเนวิน ทั้งลุงปุระชัย ทั้งอาจารย์สมคิด ฯลฯ
พออกจากอ้อมอกแม้ว กลายร่างหมด !
จากพ่อยอดขมองอิ่มขวัญใจกองเชียร์ กลายเป็นอะไรไปภายในชั่วข้ามคืน !

ที่น่าสงสารที่สุดคือ ลุงสมัครของผม
ลุงสมัครไม่รู้หรือ ว่า นี่คือกิจการครอบครัว! เงินทองไม่รั่วไหล
วันนึง พอลุงหมักทำตัวเป็น เครื่องโทรทัศน์ที่งอแง ไม่ค่อยรับสัญญาณรีโมท
เจ้าของโทรทัศน์มันก็เอาทีนถีบโทรทัศน์เก่าๆ ลงไปหมดสภาพ
หักหลังมันดื้อๆอย่างงั้นแหละ
ลุงสมัครของผมก็กลายเป็นผ้าขี้ริ้วเก่าๆ ที่ไม่มีใครแยแส ยกตำแหน่งนายกฯให้น้องเขยไปชัวร์กว่า
และลุงสมัครก็ตายไปแบบใจสลายสุดๆ ไม่เคยมีคนนามสกุลชินวัตร มาดูดำดูดีอะไร
 
กองเชียร์ที่เคยสรรเสิญ ต่างพร้อมใจพากันหุบปากสนิท
เขาไม่ได้สรรเสิญที่ลุงสมัคร เป็น ลุงสมัคร
เขาแค่สรรเสิญลุงสมัคร ที่ยอมมาเป็น บ่าว ให้ทักษิณ... ก็แค่นั้น
ไม่มีใครอยากจำ... อ่อนแอ ก็แพ้ไป

นี่แหละ ประชาธิปไตยไง
แบบนี้แหละ ที่คนไทยสมัยนี้เขาชอบกัน จะให้พูดอะไรได้อ่ะครับ

ไม่ถกไม่เถียงอะไรกับใคร ขอตัวไปเก็บกระเป๋าเดินทาง คืนนี้ต้องไปทำงานที่โตเกียว 8 วัน
กลางๆเดือนค่อยกลับมาคุยกันต่อ

สวัสดีวันอาทิตย์ครับ