นางคาเม่กินเจ้าแม่มาเฟียแต่งงานกับนายก็อกเกิ้ว ข่าวนี้แพร่กระจายไปทั่วเมืองแล้ว

คาเม่กิน "เราเป็นคนมีศัตรูมากมาย เพราะทำร้ายเขาไปทั่ว"

ก็อกเกิ้ว "ส่วนเราโดนคนรังแกมากมาย"

ทั้ง 2 กำลังเดินไปตลาด ก็พบนักเลงกลุ่มนึง

นักเลง "ต่อไปนี้เราไม่กลัวคาเม่กินอีกแล้ว"

คาเม่กิน "เหตุผลมา"

นักเลง "เจ้าแต่งงานกับก็อกเกิ้วผู้อ่อนแอถูกรังแกประจำ ก็เหมือนเอา 2 คนมารวมกันแล้วเฉลี่ยมา"

ก็อกเกิ้ว "งี้เราก็โดนรังแกน้อยลงด้วยใช่มะ?"

นักเลง "ไม่ เจ้าอ่อนแออยู่แล้วก็โดนรังแกเท่าเดิมต่อไป"

คาเม่กิน "เอาเปรียบกันโลกนี้ ธรรมดา"

ทั้ง 2 ฝ่ายก็ตะลุมบอนกัน ผลคือฝ่ายนางคาเม่กินชนะอย่างหมดกำลังไปมาก

ก็อกเกิ้ว "งี้แวะร้านเบอร์เกอร์ก่อนเลยละกัน"

คาเม่กิน "เติมพลังก่อนนั่นเอง"

ณ ร้านเบอร์เกอร์

คนทำ "ชีวิตไม่ปลอดภัยแล้วใช่มะ มาอยู่ห้องชั้นบนนี้ไม๊ล่ะ ไม่มีใครรู้ เป็นสถานที่เก็บตัวได้"

คาเม่กิน "นี่ถ้าไม่เสนอมาเองก็กะจะใช้กำลังบังคับแล้วนะเนี่ย เกรงใจจัง"

คนทำ "เกรงใจให้มาก ๆ สำนึกบุญคุณทุก 16 เวลาในแต่ละวันด้วย"

ก็อกเกิ้ว "ตอนกลางคืนล่ะ?"

คนทำ "ตื่นขึ้นมาสำนึกแล้วก็นอนต่อได้"

แต่ข่าวการแต่งงานก็แพร่ไปถึงหัวหน้าแก๊งค์กระโหลกไม้แล้ว

หัวหน้า "พวกลูกน้อง เจ้าจงไปจับนางคาเม่กินมาให้เรา"

ลูกน้อง 88 "หัวหน้าก็มีความแค้นกะคาเม่กินด้วยรึ?"

หัวหน้า "เห็นรอยบากที่หน้าเราไม๊?"

ลูกน้อง 77 "เพราะนางคาเม่กินสินะฮึ่ม"

หัวหน้า "เปล่า จะให้ดูรอยปานสีแดงตรงใต้รอยบากนี่"

ลูกน้อง 66 "ปานสีแดงนั่นโดนนางคาเม่กินทำดิ หนอย แค้นแทนหัวหน้าเลยเนี่ย"

หัวหน้า "เปล่า ให้ดูปานสีแดงเพื่อจะบอกว่ามันรูปร่างเหมือนแผนผังที่ดินคฤหาสน์ของเรา"

ลูกน้อง 55 "นางคาเม่กินเคยถล่มคฤหาสน์นั่นไปแล้วใช่มะ หัวหน้าเจ็บเราเจ็บ ลุยกันเลยม่า"

หัวหน้า "ช้าก่อนยังพูดไม่หมด จะบอกว่าในคฤหาสน์นั่นมีตู้เซฟอยู่"

ลูกน้อง 44 "พูดไรก็ผิดหมด งั้นไม่เดาว่านางคาเม่กินขโมยเพชรในตู้เซฟไปแล้วละกัน"

หัวหน้า "ตามนั้นเบย จับนางคาเม่กินมาเป็น ๆ จะได้มาให้คายความลับที่ซ่อนเพชรได้"

3 ชั่วโมงต่อมาก็จับมาได้ละ

คาเม่กิน "วันก่อนหิวเลยกินไปละ"

ลูกน้อง 33 "หลอกเด็ก 1 ขวบยังไม่ได้เลย"

คาเม่กิน "ไม่เชื่อผ่าท้องดูก็ได้"

หัวหน้า "โหดร้ายหนาไม่ทำดอก"

คาเม่กิน "งั้นเรากลับละ"