ฉันกับแฟนคบกัน 5 ปีค่ะ
ปีหลังๆ แฟนติดเกมมาก มากจนไม่สนใจกัน เวลามีเรื่องเครียดหรืออยากเล่าอะไร แฟนไม่สามารถรับฟังได้ เพราะเล่นเกมใส่หูฟัง เวลาอยากกินข้าวนอกบ้านแฟนไม่ไป ให้สั่งมากินที่บ้าน งานบ้านไม่ต้องพูดถึง เราเป็นคนทำเองทั้งหมด
จนกระทั่งเราไปงานแต่งเพื่อน หลังจากกับมา เริ่มคุยกับเพื่อนคนนึงบ่อยขึ้น อะไรที่เราอยากระบายก็กลายเป็นเพื่อนคนนี้ค่อยฟังเรา ที่ๆเราอยากไปก็กลายเป็นเพื่อนคนนี้ค่อยอยู่เป็นเพื่อนเรา แต่ความสัมพันธ์เรายังเป็นเพื่อนกันเท่านั้น จนกระทั่งวันนี้เขามาสารภาพความในใจกับเรา บอกว่าชอบเรา ละไม่สามารถอยู่ข้างเราได้อีกแล้ว ในสถานะเพื่อน
ตอนนี้เราคุยกับตัวเองหลายรอบมาก ทั้งที่แฟนเราไม่เคยทำหน้าที่แฟนที่ดีให้เราได้เลย เรามักเหงาเวลาอยู่ข้างแฟน แต่เรายังรักแฟนเรามาก แค่คิดว่าถ้าต้องเลิกกับก็เจ็บปวดมากแล้ว ความสัมพันธ์นี้เรารู้สึกเป็นฝ่ายให้เขาข้างเดียว ไม่เคยได้รับอะไรกับมา
สมองรู้หมดแต่หัวใจไม่ทำตาม หรือเราควรกับมารักตัวเองบ้างดีคะ
ความสัมพันธ์นี้เรารู้สึกเป็นฝ่ายให้เขาข้างเดียว ไม่เคยได้รับอะไรกับมา
ปีหลังๆ แฟนติดเกมมาก มากจนไม่สนใจกัน เวลามีเรื่องเครียดหรืออยากเล่าอะไร แฟนไม่สามารถรับฟังได้ เพราะเล่นเกมใส่หูฟัง เวลาอยากกินข้าวนอกบ้านแฟนไม่ไป ให้สั่งมากินที่บ้าน งานบ้านไม่ต้องพูดถึง เราเป็นคนทำเองทั้งหมด
จนกระทั่งเราไปงานแต่งเพื่อน หลังจากกับมา เริ่มคุยกับเพื่อนคนนึงบ่อยขึ้น อะไรที่เราอยากระบายก็กลายเป็นเพื่อนคนนี้ค่อยฟังเรา ที่ๆเราอยากไปก็กลายเป็นเพื่อนคนนี้ค่อยอยู่เป็นเพื่อนเรา แต่ความสัมพันธ์เรายังเป็นเพื่อนกันเท่านั้น จนกระทั่งวันนี้เขามาสารภาพความในใจกับเรา บอกว่าชอบเรา ละไม่สามารถอยู่ข้างเราได้อีกแล้ว ในสถานะเพื่อน
ตอนนี้เราคุยกับตัวเองหลายรอบมาก ทั้งที่แฟนเราไม่เคยทำหน้าที่แฟนที่ดีให้เราได้เลย เรามักเหงาเวลาอยู่ข้างแฟน แต่เรายังรักแฟนเรามาก แค่คิดว่าถ้าต้องเลิกกับก็เจ็บปวดมากแล้ว ความสัมพันธ์นี้เรารู้สึกเป็นฝ่ายให้เขาข้างเดียว ไม่เคยได้รับอะไรกับมา
สมองรู้หมดแต่หัวใจไม่ทำตาม หรือเราควรกับมารักตัวเองบ้างดีคะ