เราคบกับแฟนมาเข้าปีที่สามแล้วค่ะ คือ ช่วงเริ่มเข้าปีที่สองเขาเริ่มโทษหลายๆอย่างที่เราทำค่ะ อะไรเล็กๆน้อยๆเขาก็จะให้เราผิดให้ได้และพยายามให้เราพูดขอโทษพอเราพยายามพูดเหตุการณ์ซ้ำ ว่าเราผิดยังไง เขาก็จะพูดว่าทำไมต้องมาหาคนผิด

แต่ช่วงหลังๆมาหนักมากๆค่ะ ทะเลาะกันสามวันครั้ง บางทีเช้า เที่ยง เย็น เวลาทะเลาะกันแล้วเขาโมโหเขาจะทำลายข้าวของและทุบตีตัวเองค่ะ ในหลายๆครั้งจะมีเหตุการณ์เช่น เราไปเที่ยวด้วยกันค่ะเขาเป็นคนอยากเที่ยว แต่ปกติเราไม่เคยไปเที่ยวเลย ก็เลยไม่ค่อยรู้เรื่องค่ะตอนคุยกันก็บอกแล้วว่า เนี่ย คิดแพลนเองเลยนะ เพราะเค้าไม่รู้ แต่พอไปถึงหน้างานจริงๆ เขาก็โวยวายค่ะว่าเราไม่ช่วยคิด คือเหมือนเขาไม่ได้คิดอะไรไว้เลย ไม่ได้แพลนสุดท้ายทริปนั้นก็เก้ๆกังๆค่ะ เพราะอะไรๆก็เราคิด มีหลายเหตุการณ์มากๆค่ะที่เราไม่คิดว่าเราผิดแต่เราต้องยอมขอโทษ เพราะเขาโมโหอาละวาดและเรายังไม่อยากเลิกกัน มีครั้งนึงที่เขาเหมือนจะตัดสินใจบอกเลิกเราเพราะเขาบอกเขาอดทนกับเรา เราไม่เคยแก้เลยแต่สุดท้ายก็ไม่ได้เลิกกันค่ะ พอหลังจากนั้นทะเลาะกันทีไรเขาก็จะชอบเอามาพูดว่าตอนนั้นน่าจะเลิกไป กูอ่อนแอเอง ก็โง่ที่คบกับ อะไรแบบนี้ค่ะ เวลาทะเลาะกันเขาจะพูดจาแย่ๆมาามาย เช่น ควาย กูไม่น่าคบกับเลย อีสันดาน มันโง่ กูคบกับ ทำให้กูตกต่ำ ทำให้กูเป็นแบบนี้(โมโหทำร้ายตัวเองทำร้ายข้าวของ) กูอยากเลิกกับ กูอยากได้คนแบบแม่กูไม่ใช่แบบแล้วก็ทำไม่ได้ มัน(เพราะเราพูดขอโทษแต่เราตาแข็งมากเพราะใจจริงเราไม่คิดว่าตัวเองผิดตรงไหนถึงโดนด่าว่าสารพัดแถมโดนชี้หน้าแบบนี้ ล่าสุดเราบอกเขาโอนเงินให้หน่อยนะ(เรายืมเขาเพราะเงินเรายังไม่ออก) จนบ่ายสองเหมือนเขาพึ่งนึกออกเลยโอนมาให้เรา ซึ่งเราเลิกงานก็ต้องซื้อกลับข้าวกลับบ้าน เขาก็พูดว่าทำไมซื้ออะไรงี้มาทำไมไม่ถามเขาก่อน เราก็บอก ก็เคยคุยกันหลายรอบแล้ว เธอก็บอกอะไรก็ได้ เอามาเถอะ เขาก็เถียงว่ามันบ่อยไปก็ควรถามไหม(เราชอบกินเมนูเดิมเคยเปลี่ยนแล้วเขากินไม่เป็น) เราก็บอกร้านข้าวแกงมันก็มีแต่อะไรเดิมๆนั่นแหละ ก็จะเอาชนะให้ได้เราเลยเงียบ พอมาอีกรอบนึงเราทำนั่นทำนี่หลายอย่างมากแต่เขาช้า ช้าแบบเราทั้งล้างหม้อข้าว ล้างจาน เก็บผ้า แต่เขาอาสาแค่เทข้าวจากดระสอบลงกระปุกยังทำไม่เสร็จ แล้วเราไม่ได้กินมาทั้งวันก็หงุดหงิดมากๆ เราพยายามไม่ว่าเขาเพราะเดี๋ยวยาว เหลือแค่หุงข้าวเสร็จก็จะได้กินแล้ว ทีนี้เรากำลังหุงข้าวเขาก็มาถามเราว่าทำเฟร้นฟรายด้วยไหม ซึ่งตอนนั้นเรารู้เลยว่าสีหน้าเราออก แต่เราก็ตอบเขาไปนะคะว่าไม่ทำ เขาก็ยังมาถามต่อว่าทำไมไม่ทำ เราเริ่มหมดความอดทนมากแต่ก็ยังตอบเขาอยู่ เราก็บอกว่า ข้าวก็เหลือแค่หุงเนี่ย ขนมก็มี หมูปิ้งก็มี แล้วเราก็หันไปล้างข้าวต่อ เขาก็มาโวยวายใส่เราว่าเราพูดด้วยน้ำเสียงไม่ดี และพูดไม่ดีกับเค้า ตอนนั้นเราวางเลยค่ะ เราก็ตอบไปว่า ก็ตอบดีๆไหมถึงน้ำเสียงจะไม่ดีก็หงุดหงิดนิ่ถามอะไรอยู่นั่นแหละรำคาญ เขาก็บอกว่า อ่อ งั้นตอนที่แกถามอะไรเค้าเค้าก็ไม่ตอบได้ใช่ไหม เราเลยตอบไปว่าเวลาเค้าถามอะไรไร้สาระแกแก้ก็โมโหพูดจาไม่ดีใส่เค้าแบบนี้เหมือนกันแหละ พอหลังนั้นก็เป็นฟืนเป็นไฟเลยค่ะว่าเราพูดไม่ดี น้ำเสียงไม่ดี เอามือมาชี้หน้าเรา ขึ้นกู ด่าเราสารพัด เราก็ไม่อยากจะยอมค่ะ เราไม่อยากต้องขอโทษอะไรแบบนี้แล้วเราก็บอกว่าเราน้ำเสียงไม่ดีเพราะหงุดหงิดแต่ก็ตอบดีๆไหม เขาก็โมโหค่ะว่าเราเถียง ไม่ยอมเขา ไม่ขอโทษเขา ทำลายข้าวของสาระพัดทีนี้ทะเลาะกันใหญ่โตเลยค่ะ เขาอาระวาด ด่าทอเรา เอาหัวโขกกำแพง เอามือตบหน้าตัวเอง เราสุดจะทนค่ะ ทำบ้าง เขาก็บอกว่าเราอ่ะทำตามเขาแต่เขาเป็นแบบนี้จริงๆ อะไรงี้ค่ะ โทษว่าเราว่าเป็นเพราะเราเขาถึงเป็นแบบนี้ อยู่กับเราไม่มีความสุข เราปรี๊ดเลยค่ะ ทั้งเหนื่อยทั้งหิว เหนื่อยแล้ว เรายอมขอโทษเขาก็ด่าเรามัน แล้วก็สารพัดค่ะ เราไม่อยากเลิกค่ะ ใจไม่อยากเลิกเลย เราไม่ได้เล่าพาร์ทของเราเพราะเราทำอะไรน้อยมากๆค่ะ นอกจากทำไหนมันปรี๊ดมากๆ อย่างเขาด่าเราว่ามัน เราก็จะไปทีว่ามันเลวแค่นี้ค่ะเพราะนอกนั้นเขาอาละวาด เราเกลียดคนชี้หน้าเรา เราบอกอย่าชี้ เขาก็ชี้เข้ามาใกล้ๆตาเราค่ะแล้วบอกว่า ทำไม กูจะชี้ เราก็บอกว่า อย่าชี้ไม่ชอบ เขาก็บอกว่ากูจะชี้กูไม่แคร์ เราปรี๊ดอีกเลยยกนิ้วขึ้นมาชี้หน้าเขาบ้างค่ะ แล้วบอกว่าเนี่ยอะไรที่กูไม่ชอบก็ทำ ก็บอกไม่แคร์ ต่อไปนี้กูจะทำบ้าง ทำแบบที่ทำกับกู แต่ใจเรารู้ค่ะว่าเราทำไม่ได้หรอก  เหนื่อยมากๆค่ะ เราคิดว่าเขาน่าจะคิดว่าเราไม่เสียใจจริงๆค่ะ เพราะเราเป็นคนเก็บกด ร้องไห้ง่าย ตอนพยายามไม่ร้องจะตาแข็ง ตอนร้องจะร้องแปปเดียวและพยายามยิ้มกับตัวเองเรารู้สึกว่าเราเก็บกดค่ะเหมือนเก็บความรู้สึกเก่งเกิน อยากร้องก็ร้องไม่ออก เราไม่รู้เลยว่าผิดที่เรา หรือผิดที่เขา แต่เวลาเราพูดกับเขา เขาจะตอบว่า กูก็จะเป็นของก็แบบนี้ กูไม่แคร์ เราเอาไงต่อดีคะ คนไม่เคยทำงานบ้านก็ทำ เป็นคนไม่ชอบยอมรับผิดมั่วซั่วก็ต้องยอมพูดตลอด เหนื่อยกับงานแล้วมาเหนื่อยกับคน เรานอนดึกตื่นเช้าตลอดเพราะเขาแต่เขาก็แต่บอกว่าเราชอบหลับก่อนเขาไม่โอเค ทั้งที่มันก็เลยเที่ยงคืนครึ่งตลอดค่ะที่เรารอ แต่เขาก็ยังไม่เข้าห้องนอนซักที แล้วเราเป็นคนต้องตื่น้ช้าแต่เขาไม่ต้อง