สวัสดีค่ะ คือเรารู้จักผู้ชายคนนึงผ่านเเอพหาคู่ค่ะ ตอนเเรกเราก็คุยกับเเบบเพื่อน ไม่คุยส่อไปเรื่องชู้สาวเลยค่ะ เราคุยกันทุกวัน จนวันนึงเขาบอกเราค่ะว่า เขาสบายใจที่ได้คุยได้รู้จักกับเรามันดีมาก เขารู้สึกกับเรามากกว่าเพื่อนเเล้วค่ะ ตอนเเรกเราก็ไม่ได้คิดอะไรนะคะ ก็คุยกันเเบบเพื่อนต่อไป เเต่เขาก็มีหลุดบ้าง ส่งอะไรน่ารักๆมาบ้าง ทำให้เราเริ่มชอบเขาค่ะ เเต่เราก็รู้ตัวเองดีนะคะ ว่าเรามีเรื่องโกหกเขาเรื่องนึง คือเรื่องเราเรียนมหาลัยค่ะ คือเราไม่ได้เรียน เเต่เราโกหกไปว่าเรียนอยู่ค่ะ ตอนเเรกที่รู้จักกันในเเอพหาคู่เราก็โกหกด้วยความที่เราไม่ได้คิดถึงผลระยะยาวอะไรด้วย คิดเเค่ว่าเดี๋ยวก็เลิกคุยละ จะบอกความจริงทำไมอะไรเเบบนี้ค่ะ เราคุยกันมานานมากๆจนตัดสินใจนัดเจอกัน ตอนเจอกันเขาปฏิบัติกับเราดีมากๆ ใส่ใจทุกๆอย่าง คุยกันเข้าใจทุกๆเรื่อง เห็นต่างก็ไม่ตัดสิน ทำให้เราสองคนเริ่มชอบกันมากขึ้นค่ะ มีการนัดเจอกันอีกเรื่อยๆ เเต่ความรู้สึกผิดในใจที่โกหกเรื่องมหาวิทยาลัยของเราก็ทวีคูณเรื่อยๆค่ะ มีเเอบร้องไห้ว่าทำไมตอนนั้นถึงโกหก เพราะเรารู้นิสัยเขาค่ะว่าถ้ารู้เขาต้องไม่โอเคเเละตัดสัมพันธ์เราไปเลยค่ะ เราคุยกันจนเริ่มจะจริงจังเราเลยบอกเขาเรื่องนี้ เขาช็อคมาก เขาบอกว่าอุตส่าห์เปิดใจให้เราเข้าไป เเต่เรากลับเข้าหาเขาด้วยการโกหก เเล้วถ้าบอกเร็วกว่านี้อาจจะให้อภัยก็ได้นะ เเต่ทำไมปล่อยให้เวลายืดเยื้อขนาดนี้ เขาเลยเลิกคุย ส่วนเราทำใจไม่ได้ค่ะ เขาเหมือนบ้านของเราไปเเล้ว บ้านที่เป็นเซฟโซนของเรา เราเคยขอโทรคุยเพื่อที่จะได้เข้าใจกันกว่าพิมพ์เเชท เขาก็ไม่ยอม นัดเจอกันอีกครั้งก็ไม่ได้ เห็นเขามูฟออนเร็วมาก ทั้งๆที่ก่อนหน้านั้นความรู้สึกของเราสองคนมันมากมายขนาดนั้น เราควรเลิกตอเเยเขาเเล้วรอให้เขาหายโกรธมั้ยคะ หรือเราต้องทำใจเพราะไม่มีทางกลับมาเเล้ว เเละอยากรู้ด้วยค่ะว่าเรื่องนี้มันใหญ่จริงๆหรอคะกับการโกหกเรื่องนี้ ถ้าเขารู้สึกมากพอเขาจะให้โอกาสมั้ยคะ
#หากเเท็กผิดห้องหรือเขียนงงๆก็ขออภัยด้วยนะคะ
#ขอบคุณสำหรับคำตอบด้วยค่ะ