แชร์ประสบการณ์ครับ
เคยผ่าตัดหัวเข่าเพราะเล่นบอลแล้วล้มบนพื้นปูน เข่ากระแทกพื้น เอ็นไขว้หน้า(น่าจะใช่)ฉีกขาด เอ็ดยึดสะบ้าขาด (มารู้ทีหลังเพราะสะบ้าเริ่มลอยขึ้นมาจากเบ้า หมอบอกว่าถ้ามาหาช้ากว่านี้อีกเดือน พิการได้เลย) ต้องผ่าตัดเอาเหล็กเข้าและออก ฉีดแคลเซียมอุดกระดูกที่แตก แถมเจอกระดูกแตกข้างในอีก 2 จุด (ตอนผ่า บล็อคหลัง เลยได้ยินที่หมอคุย) ใส่ทั้งเฝือกและเหล็กเป็นปีๆ ผ่าเหล็กเข้าออก 2 รอบ กว่าจะจำหน่าย case ผมนี่นั่งๆนอนๆจนเบื่อเลยครับ ตอนนี้ก็ยังมีรอยตะขาบ 12 ขา ยาวกว่าคืบตรงเข่าแบบเท่ๆ...

แต่พอจำหน่าย case แล้ว...ผมกลับไม่ใส่ใจเรื่องกายภาพเท่าไหร่ ทำให้ฟื้นตัวช้าครับ
ทำให้ใช้เวลา 1 ปี กับอีก 8 เดือน ถึงจะรู้สึกเดินได้เต็มเท้าและพอวิ่งได้นิดหน่อยบ้าง...
ทุกวันนี้(อุบัติเหตุเกิดขึ้นเมื่อ22ปีที่แล้ว)รู้สึกไม่เหมือนเดิม ใช้งานไม่ได้เท่าแต่ก่อน ทำให้ต้องระมัดระวังการใช้งานมากขึ้น (เพราะมันกลายเป็นจุดอ่อนของเรา)

หลังอายุ 34 กลับมาใส่ใจกับมันมากขึ้น ฝึกกล้ามเนื้อและฟังเสียงอาการของมัน มาตอนนี้(อายุ36)ก็ลงวิ่ง half ได้แล้วครับ

แนะนำว่า
1. ฟังหมอ และทำตามที่หมอบอก หมอบอกให้ฝึกกายภาพที่ครั้ง กี่เวลา ต้องทำตาม (จะได้ดีขึ้นไวๆ...จากประสบการณ์ตรงที่ไม่ทำตามครับ)
2. เลือกอาหารการกิน ช่วงเจ็บจะขยับร่างกายลำบาก อ้วนง่ายมาก เน้นของที่มีประโยชน์และที่ช่วยเสริมให้ร่างกายกลับมาครับ (ตอนนั้นผมติดหวานมาก น้ำหนักเพิ่มขึ้นมากว่า 20 กิโล)

เป็นกำลังใจให้นะครับ เดี่ยวก็หาย