คือได้เข้ามาเรียนในโครงการนึงที่จะต้องมาอยู่กินฟิวหอใน แล้วคนนี้เขาเป็นคนสอนคือจะสอนเราแค่เดือนเดียว แต่มันเป็นความรู้สึกเดือนเดียวที่นานมาก คือเจองั้นทุกวันเจอกันตั้งแต่เช้าถึงเย็น ตอนแรกที่เจอรู้สึกไม่ชอบนางมาก เเบบดูพูดกระแทกใจจัง พูดเยอะจัง แต่กะมีสาระแต่ก็ยังไม่ชอบอะ แต่พอผ่านไปเกือบ2อาทิตย์ คือ เวลามองเค้าทำอะไร หรือเค้ายิ้มอะ คือยิ้มตามคือเขิน เป็นผช.ที่พอยิ้มแล้วมีเสน่ห์มากก คือไม่ว่าจะทำอะไร เล่นกับใคร พอเค้าได้ยิ้มหรือหัวเราะออกมาคือทำให้ใจสั่นตลอดอะ กูตายได้นะถ้าฟ้าส่งมาแล้วเค้าไม่มีใจ มันแรกฟิวตกหลุมรักได้มั้ยอะ555555 แบบเอ้าาทำไม่เขิน ทำไมไม่กล้ามองตาเค้า แบบเขาไม่รู้หรอกว่าเราชอบ ไม่กล้าแสดงออกอะไรไปเลยได้แค่ยิ้มในใจ ความรู้สึกรักแรกพบกลับมาเหมือนวัยมัธยมไม่ไหว แค่ได้มอง ชอบมากชอบใจรักใจเต้นแรง หน้าแดงทุกที บ้าจริง แต่มันก็มีบางครั้งทีพอเผลอมองเค้าอยู่ห่างๆ แบบเค้าคงไม่มองมาหรอกเลยแอบมากแต่ดันเค้ามองมาทางเราแล้วสายตาเราคือคนกำลังปิ๊งอะ แบบแววตาประกาย พอมองตาปุ๊บเราหลบตาแทบไม่ทัน บางทีเค้าก็มาใกล้บ้าง แต่ง่าคงไม่น่าจะมีใจเพราะเขาดูไม่ได้สนใจอะไร

อยากรู้ว่าถ้าเราหน้าเค้าหรือตาเค้า เค้าจะดูเเววตาเราออกมั้ย คือไม่กล้ามอกมากกลัวความจริงจะเปิดเผย กลัวเผลอยิ้ม