น่าเห็นใจครับ
การทิ้งความฝันเป็นเรื่องน่าเจ็บปวด
แต่ถ้าไม่ยอมรับความจริง
มันมีแต่เสียหาย

เล่นหุ้นก็เสียหนักได้ครับ
มันมีวิธีเล่นหลายวิธี
ส่วนจะห้ามเขายังไง
ก็พูดยาก
เพราะน่าจะได้คิดบ้าง
เล่นมามีแต่เสีย
ผมก็เสีย ทั้งที่เล่นมาเป็นสิบปี
แต่ผมมีวิธียื้อความฝัน
ด้วยการเล่นทิพย์บ้าง
ลงจริงบ้าง ได้เสียไม่พอแรงใจหรอก
หาตัวที่ใช้เงินน้อยได้ไว้เล่น
คิดว่ารอบนี้ทำกาแฟหกไปก็เท่านั้น
รอรอบรายได้ใหม่เข้ามาก็แบ่งมาเล่นอีก

เก่งแล้วค่อยเพิ่มก็ได้
ตลาดน่าจะยังมีตราบนิรันดร์
ลองให้คิดสิครับ
ผมเล่นๆมาว่ามั่นใจแล้ว
ก็ยังแพ้ทุกรอบอยู่ดี

เขาไปฟังคนเก่งไม่จริงชักชวนสิครับ
คนเก่งเขาให้นึกถึงเรื่องเสียไว้ก่อนทั้งนั้น
จะคิดได้มิติกว้างเพียงใดก็แล้วแต่
เช่น ถ้าเล่นไม้นี้แล้วเสีย เดือดร้อนไหม?
ถ้าเล่นไม้นี้ จะจำกัดการพ่ายแพ้แค่ไหน?
รีบรวยแล้วถ้าได้มีความสุขแค่ไหน
แต่ถ้าพ่ายแพ้แล้วรีบจน ทุกข์แค่ไหน?
อยู่เฉยๆในชีวิตปรกติ ไม่เล่น
มันได้หรือเสีย?

ลองสังเกตุดูครับว่าที่พ่อเขาเล่น
เป็นหุ้นจริงๆ จะทีเฟกส์หรือฟอเร็กส์
แนวคิดผมน่าจะให้สติเขาบ้าง