สวัสดีค่ะ ตอนนี้กำลังเรียนอยู่ม.4ค่ะ แล้วเทอม2หนูก็ไม่ค่อยได้ไปเรียน เพราะติดกิจกรรม(นอกสถานที่) หนูเป็นนักเต้นค่ะ ส่วนมากจะลาไปโชว์และไปแข่งกับลาพักค่ะ เพราะหนูต้องซ้อมหนักมากๆ เลิกดึกทุกวัน บางวันไม่ได้นอนก็ต้องฝืนไปโรงเรียนค่ะ ช่วงแรกก็ไม่เป็นไรค่ะ เพราะคิดว่าปรับตัวได้+มีเพื่อนๆที่ยังซัพพอร์ต แต่ปัญหาคือหนูลาบ่อยเกินไป บางทีตื่นมาลาคุณครูไม่ทัน คุณครูหลายๆท่านก็เล็งหนูกันอยู่ค่ะ แล้วถ้าวันไหนหนูไม่ได้ไป ครูประจำชั้นจะเพ่งไปที่กลุ่มเพื่อนๆของหนูค่ะ บางทีก็ถามบางทีก็ต่อว่าตักเตือนบ้าง ซึ่งเพื่อนๆหนูก็เริ่มรับมันไม่ไหวค่ะช่วงหลังๆพอหนูไปโรงเรียน เพื่อนก็จะเมินค่ะ ไม่สนใจเลย ถ้าหนูเผลอหลับในคาบก็ไม่ปลุกเลยค่ะ จะไปกินข้าวเที่ยงก็ไม่ปลุกค่ะ จนกระทั่งหนูก็ทนไม่ไหวเหมือนกันค่ะ เลยตัดสินใจไม่ไปโรงเรียนเพราะอึดอัดมากๆ+เรียนไม่ทันค่ะ(ตรงนี้เศร้ามากๆค่ะ) ช่วงแรกที่ไม่ไปเลย เพื่อนๆยังทักมาตามอยู่บางคนค่ะซึ่งหนูก็ไปเพราะคิดว่าเขายังต้องการหนูอยู่ แต่พอไปกลับเมินเหมือนเดิม เลยตัดสินใจแน่ๆแล้วว่าจะไม่ไปเรียนค่ะ ปัญหาทางบ้านก็มีค่ะพอหนูไม่ไป แต่แม่ก็เริ่มเข้าใจ และจะไปลาออกให้(ช่วงสอบปลายภาค😭😭) และตรงนี้นี่แหละค่ะที่เป็นปัญหา ซึ่งถ้าหนูไปสอบเข้าม.4ใหม่ที่โรงเรียนอื่น หนูกลัวจะเรียนไม่ไหวค่ะ กลัวจะไม่จบ กลัวไปหมดเลยค่ะ เพราะดันเจอเรื่องฝังใจที่ว่าขนาดเรียนที่เดิมสายง่ายๆหนูยังไม่เข้าใจเลย ไม่เข้าหัวสักนิด กลัวเจอสังคมไม่ดีอะไรประมาณนั้นค่ะ
กลัวเรียนไม่จบ ไม่มั่นใจว่าจะจบเลยค่ะ มีปัญหากับเพื่อนกับครู