มีใครท้อแท้กับชีวิตบ้างครับ ผมตอนนี้โครตท้อแท้กับชีวิตเลยแต่ผมไม่ได้โทษใครเลยโทษที่ตัวผมเองเท่านั้น คือผมเป็นคนนึงที่ฐานะทางบ้านมีแค่พอใช้เดือนชนเดือน ไม่มีบ้าน ไม่มีรถ เรียนจบมัธยมมาด้วยเกรดปานกลาง3 นิดๆ)

   ผมชิ่วไปปีนึงแล้วค่อยเข้ามหาลัยชื่อดังย่ายลาดกระบังแห่งนึงซึ่งผมไม่ใ่ดีใจเลยเพราะเข้าคณะสาขาที่ตัวเองไม่ชอบและเลือกไม่ได้ด้วยเพราะใันเป็นtcasรอบ5แล้วส่วนรอบอื่นผมติดคณะสาขาที่ตัวเองอยากเข้าแต่ไม่มีเงินมาจ่ายค่าเทอมแรกเข้าเลยต้องสละสิทธิ์ไป แล้วทีนี้พอผมเข้าไปเรียนด้วยความที่เป็นคณะที่ผมไม่ชอบเลยไม่อยากเรียน เรียนๆเล่นๆเข้าเรียนบ้างไม่เข้าบ้างจนดรอปไปประมาณ 9 ตัวเพราะไม่ได้ส่งงานกลัวจะติด F เลยต้องดรอป

   จนตอนนี้ผมกำลังจบปี 3 ซึ่งเกรดรวมใน 5 เทอมแรกผมได้ 2.4 ซึ่งมันน้อยพอสมควรถ้าจะไปสมัครงานยังไม่นับถ้าต้องเอาวิชาที่ดรอปไปลงในปี 4 ซึ่งตอนนี้ผมเครียดมากผมไม่รู้จะทำยังไงดีผมสามารถจบภายใน 4 ปีได้ต้องมันต้องเหนื่อยไปมากๆไหนจะต้อฃทำ Project อีกแล้วผมไม่ได้เป็นคนทำกิจกรรมอะไรเลยสักอย่างถ้าเรียนจบไปแล้วเกรดน้อยก็หางานยากอีก ผมรู้สึกทำให้พ่อแม่ผิดหวังมากเพราะพ่อแม่ก็ค่อนข้างคาดหวังไง้พอสมควร บางทีผมก็คิดว่าวันนึงผมหลับแล้วไม่ตื่นไปตลอดกาลเลยก็ดี ผมควรทำยังไงดีครับกับชีวิตนี้ ผมรู้สึกชีวิตมันยากมากจนผมไม่อยากใช้ชีวิตแล้ว