ท้อมากค่ะ ให้กำลังใจหรือวิธีการใช้ชีวิตทีค่ะ

มีพี่แบบนี้ไม่รู้จะแก้ทางยังไงเลยค่ะ

1 เขาเป็นคนอารมณ์ร้อนค่ะ
2 ชอบคิดไปเอง
(คิดไปเองไม่เท่าไร แต่เชื่อความคิดตัวเองนี่สิ)
3 ปากเสียแล้วบอกหวังดี
4 โกรธโดยไม่มีเหตุผล
(บางทีตอนแรกยังคุยกันดีๆ พอกลับมาอีกทีไม่คุยกับเราก็มีค่ะ)
5 เรียกร้องความสนใจ
6 พูดแต่เรื่องดีๆ ให้ตัวเองแล้วบอกไม่อวย
7 (มารยาทในการพูด/ฟังค่ะ)

เอาจริงๆ เราไม่อยากอยู่กับครอบครัวแบบนี้ เพื่อนชอบพูดว่า ครอบครัวเค้าไม่ได้มีความสุขเหมือนแกนี่ เราก็คอยๆปลอบนางไป

แต่ถ้าคนมีความสุขจริงๆ ไม่ใช่เราหรอก
พี่เราต่างหาก โทรศัพท์ ค่าเน็ต คอม โน๊ตบุ๊ค ขนม ค่าเทอมค่าไปเรียน แต่สิ่งที่ต่างจากเราเลย นางสบายกว่า เขาซัพพอตนาง ขออะไรก็ได้ แค่พูดว่าหิววิ่งไปซื้อให้แล้ว เว่อปะ แต่เรื่องจริง ละนางยังบอกอีกว่า ไม่เคยขอว่าซ่าน

ถัดมาที่กู ขอก็ไม่ได้ ไม่ขอก็ยิ่งไม่ได้
ถ้าอยากได้ต้อง เก็บเงิน ช่วยแค่ ค่าเทอม/เรียน

แล้วตอนนางติดโควิดอ่ะ พ่อฉันก็ไปเข้าเวรไม่หยุด ปล่อยกูนอนเฝ้าบ้านคนเดียวไปเลย

ยิ่งเวลากูโกรธเขาก็ตีตัวออกห่วงกูแล้วพี่กูก็มองกูเป็นคนประหลาดไปเลย ทั้งๆที่เวลากูโกรธกูจะอยู่คนเดียว กูประหลาดยังไง แล้วพอเห็นแบบนั้นอ่ะ ก็เลยยิ่งเกลียดมากขึ้นจนแบบ กูต่อยผนังจนมือกูถลอกหนักมากอ่ะ แล้วถึงอย่างงั้น นอกจากจะไม่ปลอบกูแล้วยังห่างกูยิ่งกว่าเดิมอีก โคตรเลี่ยหู้55555 ความในใจคือแบบ what about me 😞

แล้วพี่เราตอนเวลาโกรธนะ เขาปลอบมันโดยทันทีเลยอ่ะ เห้ย แล้วยังบอกว่ารักลูกเท่ากันอีกหรอ ถ้ากูพูดไปเขาก็ไม่ยอมรับอยู่ดีอ่ะ

คือเราตอนนี้อ่ะ ไม่รู้ว่าขาดความอบอุ่นรึป่าว คือมีช่วงนึงคือ มันต้องการความรักจากคนนั้นคนนี้หนักมาก แล้วตอนนั้นจนตอนนี้คือ ใช้ชีวิตเหลวแหลกมาก หาความสุขให้ตัวเองอย่างหนัก

แต่ก่อนเป็นคนคิดเรื่องอนาคต วางแผนชีวิต ตอนนี้คือ คนนั้นหายไปแล้ว ที่เรารู้ได้ตอนนี้คือ มันไม่มีคนเดิมอยู่แล้ว เรากำลังจะจบ ม.6ไปเรียนต่อ กำลังดึงตัวเองคนเก่ากลับมา ตอนนี้มันใช้ชีวิตไปวันๆมากๆอ่ะไร้ค่าสุดๆ เกือบติด มส.แล้ว เกือบได้เรียนซ้ำอีก แต่ว่า ยังดีที่คิดใหม่ ก็แค่ เรียนจบแล้วก็ไปใช้ชีวิตตัวเองไม่ต้องกลับมาที่นี่อีก

ว่าจะมาหาวิธีการออกห่างคนแบบพี่แต่อยู่ๆความทุกข์ก็มาเต็มเลย😂😂
แก้ไขข้อความเมื่อ
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่