สวัสดีค่ะ ตอนนี้เครียดมากไม่รู้ทำอย่างไร เลยจะขอคำปรึกษาพี่ๆน้องๆในพันทิปนะคะ
ตอนนี้เรามีลูกได้ 1 ขวบค่ะ กำลังน่ารัก ช่วงเดิน ช่วงพูด เจรจา ต้องบอกก่อน ว่าตลอด 1 ปี ที่ผ่านมาเราให้แม่เราเลี้ยงเป็นหลัก ตัวเราเองยัง WFH ทำงานที่บ้านสัปดาห์ ล่ะ 2-3 วัน แต่วันหยุด เราเลี้ยงกันเองกับสามี โดยรวมก็แฮปปี้ดี เพราะได้เลี้ยงลูกดูแลลูกเอง เห็นพัฒนาการที่เขาเติบโตในแต่ละวัน เรื่องลูกโอเค มาก ไม่ป่วย ไม่แพ้อาหาร
แต่ ..........................ส่วนเรื่องชิวิตคู่ 1 ปี ที่ผ่านมา คือแย่มากๆ ต้องบอกว่าเป็นปีที่ทะเลาะกันบ่อย เป็นปีที่ความเห็นไม่ตรงกันเยอะมาก ก่อนแต่งงาน แฟนเป็นผช ที่ดีมาก แบ่งเวลาให้ ให้ความสำคัญในทุกเทศกาล พูดคุยกันตลอดเวลา คุยกันได้ทุกๆเรื่อง แต่ระหว่าง 1 ปีที่ผ่านมา เราก็ยอมรับว่าให้ลูกคือที่ 1 ทุกอย่างคือลูกหมด แต่ก้อพยายามยังดูแลเหมือนเดิม อาหารการกิน ทำงานบ้าน ซักผ้ารีดเสื้อต่างๆ แต่มันก็จะมีเรื่องจุกจิกที่ทะเลาะกันตลอดเวลา ซึ่งหนึ่งในเรื่องที่เราชอบน้อยใจ คือ เรื่องการให้ความสำคัญกับเรา เรารู้สึกว่า เราโดนลดทอนความสำคัญ ความนึกถึงลงไป หรือแม้แต่การที่กล้าที่จะพูด จะบอกตรงๆกับเรามันน้อยไป
เหตุการณ์ที่ 1 เคยคุยกับแฟนตั้งแต่สมัยจีบกัน ว่าถ้าเวลาไปไหน ถึงไหน ให้พิมแปะๆมาบอกในไลน์หน่อยได้ไม่เป็นห่วง พอมีลูก แฟนเราบางวันก็หายไปเลย มาทักอีกทีบอกอยู่แถวบ้าน จะมารอรับลูกกลับ บางทีระหว่างวันคือไม่มีทักมาคุยเล่น ทักทายถามไถ่ ซึ่งต้องบอกก่อนว่าหลังเลิกงานเราดูลูกเอง 100% พาลูกเข้านอนและก็นอนกับเค้าไปเลย ส่วนแฟนก็นั่งเล่นเกมข้างล่าง จะขึ้นมาดึกๆ ซึ่งเวลาส่วนตัวหรือเวลาได้พูดคุยกันจะน้อยมากในวันธรรมดา คือจะมีแค่ตอนเดินทางกลับมาบ้านพาลูกมานอน ซึ่งจุดนี้คือน้อยใจ เพราะรู้สึกเราห่าง การอัพเดทเรื่องราวกันและกันมันน้อยลงไป เราก็แค่อยากให้ทักทายมาคุยมาเล่าไรให้ฟังบ้าง นี่ไม่รุเลยวันๆทำไร เปนไง งานเครียดไหม พอบอกแฟนก็ดูทำท่าโมโห บอกมีลูก ไม่มีเวลา และที่สำคัญ เรื่องที่ควรจะเล่าให้เราฟังเค้ากลับไม่เล่า เช่น จะโดนหมอนวดในร้านนวดปล้ำ บอกว่าหมอนวดมาอม ... ซึ่งอันนี้เรารู้เพราะแอบไปเห็นแชทที่เค้าคุยกะเพื่อน เราโคตรนอยเลย เลยรู้สึกว่าห่างมากคุยกันน้อย น้อยจนไม่เล่าไรให้ฟัง
เหตุการณ์ที่ 2 ปกติเทศกาลสำคัญต่างๆ แฟนเค้าจะจัดหนักจัดเต็มทุกเทศกาล แต่ไม่ได้ตีค่าเป็นตัวเงินนะ คือรับรู้ได้ว่าตั้งใจทำ ถึงแม้บางอย่างไม่แพง อ่ะเดือนนี้ก็มีวาเลนไทน์ เราก็บอกเค้าแต่แรกเลยปีนี้ไม่ต้องเอาแพงเกรงใจ และรู้ว่าดอกไม้มันเหี่ยวและเดวก็ทิ้ง แค่อยากให้รู้กันหน่อยว่ายังรักกัน และใส่ใจกัน อ่ะคุณแฟน ไปซื้อดอกไม้ปลอม 1 ดอก ในท้อป และเอามาเสียบใส่กระเป๋าทำงานไว้ แค่นั้น ไม่มีได้คุยได้พูด ไม่มีไรเลย จนเราน้อยใจข้ามวัน นางถึงมาสั่งดอกไม้ให้ วันที่ 16 และดอกไม้มาส่งเรา 17 กพ ซึ่งตึความผิดเราอยากได้การพูดคุย การให้เวลา ไม่ได้อยากได้ดอกไม้ที่แพง ก็ดีใจแหละ แต่ถ้ามาตั้งแต่ 14 กพ ก็คงจะดีกว่านี้
เหตุการณ์ที่ 3 การสัมผัส กอด บอกรัก ไม่มี ไม่มีเลยเจ้าค่ะ ............ตั้งแต่คลอดลูกมา ฟีเจอริ่งนับมือเดียวได้ ทุกอย่างแห้งกราน จิตใจห่อเหี่ยว
ทั้ง 3 เหตุการณ์ ได้คุยกับแฟนมาหมดแล้วค่ะ และก็ทะเลาะกันไปเรียบร้อย อยากจะรู้ว่าความต้องการของเรามันมากเกินไปหรอค่ะ ส่วนตัวคิดว่าไม่ได้ขออะไรมากเลย แค่อยากให้จิตใจคนที่เป็นแม่ ดูลูกมาทั้งวันได้ชุ่มชื่นใจบ้าง
รบกวนพี่ๆน้องๆ ช่วยตอบหน่อยค่ะ
ตั้งแต่มีลูกมา แฟนเปลี่ยนไปมาก ทำไงดี?
ตอนนี้เรามีลูกได้ 1 ขวบค่ะ กำลังน่ารัก ช่วงเดิน ช่วงพูด เจรจา ต้องบอกก่อน ว่าตลอด 1 ปี ที่ผ่านมาเราให้แม่เราเลี้ยงเป็นหลัก ตัวเราเองยัง WFH ทำงานที่บ้านสัปดาห์ ล่ะ 2-3 วัน แต่วันหยุด เราเลี้ยงกันเองกับสามี โดยรวมก็แฮปปี้ดี เพราะได้เลี้ยงลูกดูแลลูกเอง เห็นพัฒนาการที่เขาเติบโตในแต่ละวัน เรื่องลูกโอเค มาก ไม่ป่วย ไม่แพ้อาหาร
แต่ ..........................ส่วนเรื่องชิวิตคู่ 1 ปี ที่ผ่านมา คือแย่มากๆ ต้องบอกว่าเป็นปีที่ทะเลาะกันบ่อย เป็นปีที่ความเห็นไม่ตรงกันเยอะมาก ก่อนแต่งงาน แฟนเป็นผช ที่ดีมาก แบ่งเวลาให้ ให้ความสำคัญในทุกเทศกาล พูดคุยกันตลอดเวลา คุยกันได้ทุกๆเรื่อง แต่ระหว่าง 1 ปีที่ผ่านมา เราก็ยอมรับว่าให้ลูกคือที่ 1 ทุกอย่างคือลูกหมด แต่ก้อพยายามยังดูแลเหมือนเดิม อาหารการกิน ทำงานบ้าน ซักผ้ารีดเสื้อต่างๆ แต่มันก็จะมีเรื่องจุกจิกที่ทะเลาะกันตลอดเวลา ซึ่งหนึ่งในเรื่องที่เราชอบน้อยใจ คือ เรื่องการให้ความสำคัญกับเรา เรารู้สึกว่า เราโดนลดทอนความสำคัญ ความนึกถึงลงไป หรือแม้แต่การที่กล้าที่จะพูด จะบอกตรงๆกับเรามันน้อยไป
เหตุการณ์ที่ 1 เคยคุยกับแฟนตั้งแต่สมัยจีบกัน ว่าถ้าเวลาไปไหน ถึงไหน ให้พิมแปะๆมาบอกในไลน์หน่อยได้ไม่เป็นห่วง พอมีลูก แฟนเราบางวันก็หายไปเลย มาทักอีกทีบอกอยู่แถวบ้าน จะมารอรับลูกกลับ บางทีระหว่างวันคือไม่มีทักมาคุยเล่น ทักทายถามไถ่ ซึ่งต้องบอกก่อนว่าหลังเลิกงานเราดูลูกเอง 100% พาลูกเข้านอนและก็นอนกับเค้าไปเลย ส่วนแฟนก็นั่งเล่นเกมข้างล่าง จะขึ้นมาดึกๆ ซึ่งเวลาส่วนตัวหรือเวลาได้พูดคุยกันจะน้อยมากในวันธรรมดา คือจะมีแค่ตอนเดินทางกลับมาบ้านพาลูกมานอน ซึ่งจุดนี้คือน้อยใจ เพราะรู้สึกเราห่าง การอัพเดทเรื่องราวกันและกันมันน้อยลงไป เราก็แค่อยากให้ทักทายมาคุยมาเล่าไรให้ฟังบ้าง นี่ไม่รุเลยวันๆทำไร เปนไง งานเครียดไหม พอบอกแฟนก็ดูทำท่าโมโห บอกมีลูก ไม่มีเวลา และที่สำคัญ เรื่องที่ควรจะเล่าให้เราฟังเค้ากลับไม่เล่า เช่น จะโดนหมอนวดในร้านนวดปล้ำ บอกว่าหมอนวดมาอม ... ซึ่งอันนี้เรารู้เพราะแอบไปเห็นแชทที่เค้าคุยกะเพื่อน เราโคตรนอยเลย เลยรู้สึกว่าห่างมากคุยกันน้อย น้อยจนไม่เล่าไรให้ฟัง
เหตุการณ์ที่ 2 ปกติเทศกาลสำคัญต่างๆ แฟนเค้าจะจัดหนักจัดเต็มทุกเทศกาล แต่ไม่ได้ตีค่าเป็นตัวเงินนะ คือรับรู้ได้ว่าตั้งใจทำ ถึงแม้บางอย่างไม่แพง อ่ะเดือนนี้ก็มีวาเลนไทน์ เราก็บอกเค้าแต่แรกเลยปีนี้ไม่ต้องเอาแพงเกรงใจ และรู้ว่าดอกไม้มันเหี่ยวและเดวก็ทิ้ง แค่อยากให้รู้กันหน่อยว่ายังรักกัน และใส่ใจกัน อ่ะคุณแฟน ไปซื้อดอกไม้ปลอม 1 ดอก ในท้อป และเอามาเสียบใส่กระเป๋าทำงานไว้ แค่นั้น ไม่มีได้คุยได้พูด ไม่มีไรเลย จนเราน้อยใจข้ามวัน นางถึงมาสั่งดอกไม้ให้ วันที่ 16 และดอกไม้มาส่งเรา 17 กพ ซึ่งตึความผิดเราอยากได้การพูดคุย การให้เวลา ไม่ได้อยากได้ดอกไม้ที่แพง ก็ดีใจแหละ แต่ถ้ามาตั้งแต่ 14 กพ ก็คงจะดีกว่านี้
เหตุการณ์ที่ 3 การสัมผัส กอด บอกรัก ไม่มี ไม่มีเลยเจ้าค่ะ ............ตั้งแต่คลอดลูกมา ฟีเจอริ่งนับมือเดียวได้ ทุกอย่างแห้งกราน จิตใจห่อเหี่ยว
ทั้ง 3 เหตุการณ์ ได้คุยกับแฟนมาหมดแล้วค่ะ และก็ทะเลาะกันไปเรียบร้อย อยากจะรู้ว่าความต้องการของเรามันมากเกินไปหรอค่ะ ส่วนตัวคิดว่าไม่ได้ขออะไรมากเลย แค่อยากให้จิตใจคนที่เป็นแม่ ดูลูกมาทั้งวันได้ชุ่มชื่นใจบ้าง
รบกวนพี่ๆน้องๆ ช่วยตอบหน่อยค่ะ