นักตีกลองชื่อดีดั้กชอบหลับอยู่เสมอ ๆ

เพื่อน "เรามีวิธีแก้ละ"

ดีดั้ก "จะแก้ทำไมเราชอบงี้"

วันนี้ดีดั้กต้องไปตีกลองที่โรงแรมเชงูอะม่าในงานแต่ง

พิธีกร "ฟังเพลงกันไปละกัน ชอบไม่ชอบเราไม่สนใจหรอก"

แขก 88 "เราชอบร๊อค"

พิธีกร "ที่จะเล่นไม่ใช่ร๊อคแต่เป็นแนวบอสซ่า จึงต้องทนไป"

แขก 77 "ไม่มีใครในงานชอบแนวบอสซ่าเลย"

พิธีกร "ใครสน"

ก็เริ่มเพลงแรก ดีดั้กก็ตี ๆ ไป 2 นาทีต่อมาก็หลับไป

เจ้าบ่าว "เพลงไม่มีเสียงกลองแล้วแต่รู้สึกเพราะกว่าเดิม"

เจ้าสาว "เราว่าแย่กว่าเดิม"

เจ้าบ่าว "เถียงงี้เราคงอยู่ด้วยกันไม่ยืดหรอก"

เจ้าสาว "งั้นเลิกกัน"

ก็ยกเลิกงานแต่ง ดีดั้กก็ตื่นมาพอดี ก็แยกย้ายกันไป

เจ้าสาว "เราจะทำงานเป็นสัปเหร่อแล้วต่อไปนี้"

ณ วัดมอน

เจ้าอาวาส "สัปเหร่อโดนผีหลอกตายไปเมื่อวานพอดี มาได้ถูกจังหวะมาก"

เจ้าสาว "เราเป็นคนกลัวผีอ่า"

เจ้าอาวาส "แล้วคิดไงมาทำอาชีพสัปเหร่อ?"

เจ้าสาว "กลัวผีก็ทำอาชีพสัปเหร่อได้"

ตกกลางคืนเจ้าสาวต้องทำหน้าที่เผาศพ

เจ้าสาว "เป็นศพคนโดนรถแบคโฮเหยียบ สภาพแบนเละมาก"

ก็เผาไป แล้วเจ้าบ่าวก็เดินมา

เจ้าบ่าว "เราจะไม่คืนดีกันอีกแล้ว"

เจ้าสาว "ถูกมาก เจ้าตายแล้วสินะ นี่คือเป็นผีมา"

เจ้าบ่าว "เปล่า เราไปมีคู่ใหม่แล้ว พรุ่งนี้จะแต่งงานละ"

เจ้าสาว "งั้นเดี๋ยวไปร่วมงาน"

วันต่อมา

พิธีกร "ตกลงงานจะล่มอีกไม๊?"

เจ้าบ่าว "ก็คงจะล่มอีกแหละ"

เจ้าสาว 2 "อ้าว งี้เลิกกันเลยดีกว่า"

เจ้าสาว "ใจเย็น ๆ กันก่อนเพิ่งคบกันไม่นานเอง"

เจ้าบ่าว "ถึงคบกันนานแล้วก็เลิกกันง่ายแบบเรากะเจ้าใช่มะ?"

เจ้าสาว "อ๋อ มาทำย้อน งี้มาแต่งงานกันดีกว่า"

ก็ตกลงจะแต่งงานกันใหม่กันวันพรุ่งนี้

พิธีกร "คราวนี้ไม่ล่มอีกแล้วใช่มะ"

เจ้าสาว 2 "ถึงล่มเราก็ไม่ย้อนมาแต่งงานอีกแล้ว"

เจ้าบ่าว "ไม่เป็นไร หาคนอื่นต่อได้"

เจ้าสาว "งั้นเจ้าไปหาคนอื่นแทนละกัน เราเลิกกัน"

งานแต่งก็ล่มอีก 8 วันต่อมาเจ้าสาวต้องเผาศพ 8 ศพรวด

เจ้าสาว "เงินทองไหลมาเทมาเบย"

ศพ 7 "เรายังไม่ตาย"

เจ้าสาว "เดี๋ยวนี้หละหลวมกัน คนยังไม่ตายก็จำหน่ายตาย"

ศพ 7 "นั่นแหละ งั้นเรากลับบ้านก่อนนะ"

ศพ 7 เมื่อมาถึงบ้านก็เจอแม่

แม่ "งั้นพรุ่งนี้ก็ไปเรียนต่อ"

ศพ 7 "โหยจะพักซัก 2-3 วันบ้างก็ไม่ได้"