คือหนูพึ่งอยู่มัธยมต้นแต่ใกล้จะจบแล้ว แล้วเป็นลูกคนกลางพ่อแม่หวังไว้สูงมากว่าจะทำให้พ่อแม่ภูมิใจด้านการเรียนเขาเลยพยายามสอนตลอดว่าอย่าพึ่งมีแฟน แล้วก็อย่ามีเพื่อนผู้ชาย/อย่ารับของจากผู้ชายทุกอย่างที่ยุ่งเกี่ยวกับเพศตรงข้ามอะค่ะทีนี้หนูมีแฟนแล้ว หนูไปยืมตังเพราะตอนนั้นลืมเอาตังไปรร.แล้วเขาบอกจะเอามาคืนพอดีกับพ่อแม่ไม่อยู่บ้านเขาบอกไปงานเลี้ยงเราก็อาบน้ำอยู่เขาก็พยายามโทรเช็คว่าเราทำอะไรอยู่งี้อะค่ะเราไม่ได้รับโทรศัพท์หลายสายพ่อแม่ก็เป็นห่วงแล้วพวกเขาก็กลับบ้านมาเจอรถกับรองเท้าแฟนอยู่ เขาก็พยายามเรียกให้หนูออกไปหนูก็เลยเดินออกไปแต่บอกให้แฟนเดินไปทางหลังบ้านทีนี้พ่อกับแม่ก็ฟิวขาดอะค่ะ หนูก็พยายามอธิบายให้เขาฟังว่าไม่ได้มีไรมันมาเพราะจะเอาตังที่หนูยืม เขาบอกว่าจะให้โอกาสอีกครั้ง ส่วนตัวรู้สึกผิดมากเลยค่ะ แล้วก็พยายามห้ามแฟนแล้วแต่เขาเป็นคนขี้ตื้อเลยใจอ่อนเลยสัญญากับตัวเองไว้ว่าทีหลังจะไม่ทำตัวแบบนี้แล้วก็จะพยายามปฏิเสธคนให้เป็นผ่านมาหลายวันแล้วยังรู้สึกผิดไม่หายเลยเครียดมากกลับไปนึกถึงทีไรอยากหายไปทุกทีเลยค่ะ
รู้สึกผิดกับพ่อแม่มากค่ะเหมือนตัวเองทำผิดแบบขั้นรุนแรงเลยค่ะกลัวว่าพ่อแม่จะผิดหวังมาก😭
คือหนูพึ่งอยู่มัธยมต้นแต่ใกล้จะจบแล้ว แล้วเป็นลูกคนกลางพ่อแม่หวังไว้สูงมากว่าจะทำให้พ่อแม่ภูมิใจด้านการเรียนเขาเลยพยายามสอนตลอดว่าอย่าพึ่งมีแฟน แล้วก็อย่ามีเพื่อนผู้ชาย/อย่ารับของจากผู้ชายทุกอย่างที่ยุ่งเกี่ยวกับเพศตรงข้ามอะค่ะทีนี้หนูมีแฟนแล้ว หนูไปยืมตังเพราะตอนนั้นลืมเอาตังไปรร.แล้วเขาบอกจะเอามาคืนพอดีกับพ่อแม่ไม่อยู่บ้านเขาบอกไปงานเลี้ยงเราก็อาบน้ำอยู่เขาก็พยายามโทรเช็คว่าเราทำอะไรอยู่งี้อะค่ะเราไม่ได้รับโทรศัพท์หลายสายพ่อแม่ก็เป็นห่วงแล้วพวกเขาก็กลับบ้านมาเจอรถกับรองเท้าแฟนอยู่ เขาก็พยายามเรียกให้หนูออกไปหนูก็เลยเดินออกไปแต่บอกให้แฟนเดินไปทางหลังบ้านทีนี้พ่อกับแม่ก็ฟิวขาดอะค่ะ หนูก็พยายามอธิบายให้เขาฟังว่าไม่ได้มีไรมันมาเพราะจะเอาตังที่หนูยืม เขาบอกว่าจะให้โอกาสอีกครั้ง ส่วนตัวรู้สึกผิดมากเลยค่ะ แล้วก็พยายามห้ามแฟนแล้วแต่เขาเป็นคนขี้ตื้อเลยใจอ่อนเลยสัญญากับตัวเองไว้ว่าทีหลังจะไม่ทำตัวแบบนี้แล้วก็จะพยายามปฏิเสธคนให้เป็นผ่านมาหลายวันแล้วยังรู้สึกผิดไม่หายเลยเครียดมากกลับไปนึกถึงทีไรอยากหายไปทุกทีเลยค่ะ