ก่อนอื่นขอเล่าก่อนนะคะว่าลูกเราอายุ4ขวบใกล้จะจบอนุบาล1แล้ว พัฒนาการทางด้านการพูดช้าตอนเข้าเรียนใหม่ๆไม่พูดเลยแต่แม่ก็พาไปปรึกษาหมอแล้วก็ช่วยกันกับครูในการฝึกเค้า แม่ทำตามทุกอย่างที่หมอและครูแนะนำจนปลายภาคเทอม2น้องพูดเก่งขึ้นมาก แล้วน้องก็เริ่มพูดว่าโดนครูตีน้อง..ลงไปร้องให้หลับตาปี๋เลย เราก็ยังไม่ได้ใส่ใจคำพูดลูกมากเพราะเห็นว่าลูกพูดเยอะและพูดไปเรื่อย จนเค้าพูดแบบนี้ซ้ำๆอยู่หลายรอบ และที่เป็นจุดที่แม่อย่างเราว่ามันเริ่มไม่ใช่แล้วนั้นคือตอนเค้านั่งทานข้าวอยู่แม่ก็คุยเล่นกับเค้าเรื่อยเปื่อยว่าอยู่โรงเรียนกินข้าวกับอะไร กินหมดมั้ยมีเพื่อนกี่คนประมาณนี้ แล้วน้องก็พูดขึ้นมาเป็นชุดเลยคะว่าโดนตีเจ็บเลยน้อง..กลัวลงไปนอนร้องให้แงๆเศร้าๆเลยแล้วก็โดนหักมือด้วย(แล้วน้องก็ทำท่าเหมือนที่นางรำโดนดัดนิ้วคะ)แม่อึ้งเลยเพราะที่บ้านพ่อกับแม่ไม่เคยลงโทษเค้าแบบนั้นอย่างมากก็ลงโทษตีแขนขาเปาะแปะให้ลูกพอจำว่าจะโดนลงโทษ  ตอนนั้นทั้งอึ้งและเริ่มสับสนแต่ก็พยายามถามต่อแบบไม่ชี้นำเค้าคะ ก็ถามเค้าต่อว่าแล้วเป็นยังไงต่อปล่อยให้เค้าพูดเองไปเรื่อยๆ เค้าก็บอกโดนตีหัวด้วยแล้วเค้าก็ทำท่าตีหัวตัวเองให้ดู แล้วเวลาที่อ่านนิทานให้ลูกฟังแล้วมีรูปครูกับนักเรียนน้องจะพูดขึ้นมาทันทีเลยว่าครู...ตีเลย ตีน้อง..เจ็บเลย แล้วเวลาถามว่าอยากไปโรงเรียนไปหาครู..มั้ยครับลูก เค้าก็จะพูดแบบเดิมเลยคะว่าครูตี แต่น้องไม่มีทีท่าว่ากลัวโรงเรียนหรือว่าร้องให้ไม่อยากไป แม่เลยสับสนมากคะอยากทราบว่าใครเคยมีประสบการณ์แบบนี้กับลูกตัวเองมั้ยคะแล้วต้องทำยังไง เราต้องเชื่อลูกเราหรือว่าเชื่อครูดี (โทรถามครูแล้วคะ เค้าบอกไม่มีการตีเด็ก)