สวัสดีค่ะเราอายุ15ปีเป็นนักเรียนประจำค่ะก่อนจะเข้าเรื่องเราขอเกริ่นก่อนว่าโรงเรียนเราเป็นโรงเรียนประจำและไปกลับส่วนเราเป็นเด็กประจำค่ะหอเราก็จะนอนแบบรวมค่ะหอหนึงมีเด็กประมาณ30-40ค่ะและแยกหอชาย-หญิง เรื่องมันมีอยู่ว่าเราคบเพื่อนอยู่กลุ่มหนึงค่ะเราดีใจมาที่ได้เป็นเพื่อนกับพวกเขาแต่พอวันนี้เรารู้สึกไม่ใช่อย่างนั้นเลยค่ะพวกเขาจะมองข้ามเราตลอดแต่พอมีอะไรเราก็ช่วยนะคะแต่เขาก็ดูเริ่มห่างจากเราเรื่อยๆจนทำให้เรารู้สึกกังวลและกลัวการอยู่คนเดียวคือเพื่อนหญิงในหอเราไม่ค่อยถูกกันค่ะเราเลยกลัวที่จะเสียเพื่อนกลุ่มนี้ไปแต่อีก2อาทิตย์เราก็จบแล้วค่ะแต่เราไม่รู้ว่า2อาทิตย์นี้เราต้องเจอกับอะไรบ้างเรากลัวเรากังวลทุกอย่างเเลยค่ะแต่เราโชคดีที่ยังมีเพื่อนผช.อยู่บ้างแต่ตอนเย็นเราก็ต้องแยกจากเขาอยู่ดีมันทำให้เราเกิดความกังวลจนทำให้เราอยากตายเลยล่ะค่ะเรารู้ค่ะว่าความคิดเราโง่มากแต่เราไม่รู้จะทำไงแล้วค่ะเราไม่กล้านั่งกินข้าวคนเดียวไม่กล้าเดินคนเดียวมันทำให้เราไม่ไปกินข้าวเที่ยงทุกวันไปซื้อแต่อาหารที่สหกรณ์กินเราไม่รู้จะทำไงต่อดีเลยค่ะ
คุณว่าการโดนเพื่อนมองข้ามมันแย่มากๆสำหรับเราเราควรทำไงต่อดีคะ?