ในวงการรถ เป็นที่ทราบกันดีว่าไม่ว่าจะค่ายเอเชีย หรือ ค่ายยุโรป
เรามี "แบรนด์ตลาด" คือ ยี่ห้อที่เป็นที่นิยม ชูจุดขายเรื่องความทน ถึก บริการมั่นใจ ศูนย์กระจายทั่วถึง แม้ส่วนลดต่ำเตี้ย ออพชั่นเรี่ยดิน ตั้งราคาสูง
แต่กลับเป็นที่นิยมทั้งในตลาดป้ายแดง และตลาดรถมือสอง เรียกได้ว่าแย่งตัวกันซื้อเข้า โพสต์ขายปุ้ปสายเข้าดังระงม

ในขณะเดียวกันก็มีค่ายรถแบรนด์รองที่โหมประโคมส่วนลด ยัดออพชั่นจนล้นคัน แต่กลับไม่เป็นที่นิยมเท่าใดนักด้วยหลายเหตุหลายปัจจัย
บ้างก็เป็นเพราะ "ชื่อเสีย" ในอดีต บ้างก็เป็นเพราะ "เขาบอกว่า"
ทำให้ราคามือสองหล่นกันฮวบๆ บางเต็นท์ถึงขนาดเซย์กู้ดบายไม่รับเข้าสังกัด 

ส่วนตัวผมเคยเล่น ppv แบรนด์หลักรุ่นฮิตจากฝั่งญี่ปุ่น ใช้ไปสิบปีไมล์สามแสนกิโล ขายเต็นท์ได้ราคางามมาก 
ติดอกติดใจเลยลองเปลี่ยนเป็น ppv เบอร์สองแบรนด์ตลาดคู่แข่งสัญชาติเดียวกัน คราวนี้ลองปล่อยเองผ่านfacebook เออแฮะ เริ่มปล่อยยากขึ้น 
ตอนนี้จับพลัดจับผลู ถอยsuvยุโรปป้ายแดงแบรนด์รองที่ใครๆเห็นก็ร้อง "เฮ้ย ทำไมซื้อยี่ห้อนี้ ราคามันตกยับเลยนะ"
ตั้งใจไว้ว่าจะขายก่อนหมดประกันซ่อมบำรุงฟรี 5 ปี น่าจะเจ็บตัวน้อยหน่อย เตรียมใจไว้พอสมควรว่าคงปล่อยยาก
แต่เพื่อความสุขตลอดเวลาที่ใช้รถ ก็ยังคิดว่าคุ้มค่ากว่าการซื้อรถที่เราไม่ได้ชอบ เพื่อหวังผลแค่ราคาขายต่อ

ผมอยากถามท่านที่ใช้ "แบรนด์รอง" ว่ามีการเตรียมตัว เตรียมใจ มีเทคนิคในการ "ปล่อยรถ" ของท่านอย่างไรให้ช้ำใจน้อยที่สุดครับ?