ละครไทยยุคนี้มีหลากหลายแนว ไม่ใช่แนวเดิมๆ ตบตีแย่งผู้ วี๊ดว้าย
อยู่ที่เปิดใจดูอะไรให้หลากหลาย แปลกใหม่ 🥹📌

🔎🔍 บทฉลาด ตัวละครฉลาด ตัวร้ายก็ฉลาด
ละครดัดแปลงได้ดีมาก
คอมเมดี้กุ๊กกิ๊ก ผสมแฟนตาซี ปมสืบสวน
อรรถรสอารมณ์ไม่ได้แตกต่างฉบับนิยาย เคราะห์รัก
มีความคอมเมดี้ รั่วๆ เว่อร์ๆ ฮาๆ กับความสืบสวน
คุ้นๆ ในนิยายมีคู่วายด้วยหนิ ละครยังไม่แน่ใจ
บทใส่ความธรรมชาติให้ตัวละครหลักๆ มีเสน่ห์ และปรับลดทอนจุดรำคาญจากในฉบับนิยายลง
ละครก็สนุกโดนตก เหมือนมีอะไรดึงให้ดูตามตลอด
🎬 เป็นละครที่โลเคชั่นเยอะมาก เปลี่ยนฉากตลอด
บทเล่าตัวละครให้เหมือนเป็นมนุษย์ มีฉากที่ออฟฟิศทำการทำงาน ฉากที่บ้าน ฉากกุ๊กกิ๊ก ฉากไลฟสไตล์ ทำนั่นทำนี่ บลาๆ ในแต่ละฉากจึงเปลี่ยนไปตลอดและต่อเนื่อง และตัดฉากไปไว
เหมือนพยายามไม่ให้น่าเบื่อ จึงไม่แช่ฉาก
ทีมเมคอัพธรรมชาติ แต่งหน้านักแสดงเบามาก ฉากที่พลป่วยหน้าชีดเหมือนคนป่วย

➡️ บทโทรทัศน์ดีมาก เล่าเรื่องมีชั้นเชิง กระชับ
ชอบความธรรมชาติของบทพูด ไดอะล็อกธรรมชาติ และคมมาก บทมีมิติ
ความธรรมชาติของละครนี่แหละเป็นสิ่งที่เดาทางไม่ค่อยได้ ตัวละครมีมิติ
ไม่รู้ละครจะพาไปทางไหน
บทตรีประดับ นางร้ายหรือคนดีกันแน่ ยังเดาทางไม่ได้ คิดว่ามีแผนการแน่ๆ หรือจะร่วมมือกับตัวร้ายป่าว หรือหักมุม เหมือนมนุษย์ที่ไม่มีใครแสดงตัวให้รู้หรอกร้าย
แหวกแนวนางร้ายแบบละครไทย

🥹 ปมสำคัญของเรื่อง
โจว ภากร ตัวร้ายร้อยชื่อ (เดี่ยว สุริยนต์) ตัวปั่น เสี้ยม
เหมือนพยายามแย่งชิงทุกอย่างของนายสิงห์
มีปมแค้นศัตรูกับตระกูลนายสิงห์ กับปมบาดแผลบางอย่างที่ฝัง ถึงมีอาการป่วยทางจิตที่ต้องกินยารักษาตลอด
เป็นจุดที่พาคลำหาความจริง ล่อคนร้ายออกมาให้แสดงตัว สืบสวนไปให้ถึงตัวบงการ
เริ่มรู้ความจริงมากขึ้นเรื่อยๆ

คู่รองก็เล่าได้จังหวะพอดี
เป็นความรักในแบบเผลอใจ แอบเผลอใจไปรัก
คาแรคเตอร์หมอวรรษ เป็นพระเอกอีกคนได้อ่ะ มีเสน่ห์อ่ะ