ก่อนอื่นเลยต้องบอกก่อนว่าคือพ่อแม่เราเลิกกัน เราอยู่กับแม่ น้องสาว พี่ชาย และ น้องหมา เราคนกลางคือเรื่องมันค่อนข้างซับซ้อนอยากให้ทุกคนแสดงความเห็นอ่านให้จบด้วยนะคับขอบคุณคับ เรื่องมีอยู่ว่าพี่เราชอบทำเหมือน"หมา" ฉี่ไม่เคยลงโถ ฉี่ทิ้งไว้แล้วไม่กดวันต่อมากลิ่นแทบเน่า เล่นเกมแหกปากทั้งวันทั้งคืน แกะน้ำแข็งที่ยังแช่อยู่ในช่องฟรีซไปกินทั้งๆที่ควรแกะน้ำแข็งออกมาให้หมดแล้วเหลือเป็นรู คนทำน้ำแข็งก็ไม่พ้นเราอีก แล้วที่หนักที่สุดคือบ้านเราก็ไม่ใช่ว่ามีเงินเยอะ เราเรียนม.3 ก็เป็นเด็กคนนึงที่กำลังขึ้นม.4 มีเงินเก็บสามสี่พัน พี่เราต้องอนาถถึงขั้นเอาเงินที่แม่ให้ไปเป็นค่าขนมไปซื้อของให้แฟน ไปเที่ยว ไปเติมเกมส์ แล้วแม่ต้องขอยืมเงินเราไปให้เขาไปรร.จากสามสี่พันเราเหลือ 6 ร้อยกำลังจะได้คืนเราไม่ได้รู้สึกติดตรงนี้นะ แค่เรารู้สึกงงว่าอะไรวะ? เรารักทุกอย่างที่เป็นบ้าน เรารักของๆเราฝันแทบสลายได้พี่ชาย Toxic แบบนี้เรารับไม่ได้มากเราผลักตัวเองเรามีปัญหากับคนในบ้านค่อนข้างบ่อยเราอยากมีชีวิตของเรา เราอยากหลุดพ้นจากจุดนี้แล้ว ** ประเด็นที่เป็นเรื่องอยู่ตรงนี้คือเราซื้อสลัดมาจากเซเว่นแล้วเรากินบนรถ พอถึงบ้านไม่มีใครลุกไปเปิดประตูรั้ว
แม่เราพึ่งผ่าตัดขามาไม่อยากให้ท่านเดิน แล้วแม่จอดค้างไว้นานมากเรากินของเราอยู่แต่เราไม่คิดเลยว่าจะไม่มีใครช่วยแม่แม้กระทั่ง "พี่" ทั้ง "น้อง" เราจึงต้องอาสาลงไปเปิดทั้งๆที่ในมือถือทรศ.ถือสลัดอยู่ เราไปเปิดประตูเปิดทุกอย่างจนสุดท้ายสิ่งที่ทุกคนคิดก็เกิดขึ้น สลัดในมือเราที่ไม่มีใครยอมช่วยเปิดมันหกลงหมดเลยเรากินไปได้แค่คำเดียวและแม่เราก็ตกใจมากบนรถ ตรงนี้อาจจะเป็นความผิดเราด้วยที่ express ปัญหาของเราผิด เราบอกว่าทำไมไม่มีใครช่วยเปิดเลย พี่เราจึงตะโกนด่าจากในรถว่าทำหกเองแล้วโทษคนอื่น เราปรี๊ดแตกขีดสุดเราขุดทุกอย่างมาพูดว่าเราช่วยทุกย่างแม้กระทั่งฉี่หมาที่ฉี่ใต้คอมเขาจริงมั้ยเราทนเห็นคนที่นั่งแหกปากเล่นเกมทั้งวันเหยียบฉี่หมาแบบนั้นไม่ได้อ่ะเราก็ช่วยเช็ด เราทำทุกอย่างเราขุดไปแบบนี้เขาบอกว่าเขาขอให้ช่วยเหรอ ? และแม่กับน้องเดินเข้ามาในบ้านฟังเราทะเลาะกัน พี่เราก็ร้องเราขุดแต่ปัญหาจริงๆคือทำไมแค่นี้ช่วยไมไ่ด้เราช่วยมาเยอะสุดๆแล้วเราให้ช่วยแค่นี้ไม่ได้เลยเหรอเราร้องไห้ เราโทษตัวเอง เราต้องทรมานแบบนี้ไปอีกนานแน่ๆพึ่งกำลังจบม.3 ได้แต่หวังต่างคนต่างอยู่เรามีชีวิตที่แย่มากไม่มีใครได้รับรู้เราทนไม่ไหวแล้วอยากตายมากๆ ทำไมมีแม่ที่เลิกกับพ่อ ทำไมมีพี่ทำตัวหมาแบบนี้เงินยังต้องยืมน้อง น้องสาวเราก็เป็นสมาธิสั้น ทำไมครอบครัวเราถึงไม่ปกติขนาดนี้(?)
อยากทิ้งท้ายว่าไม่ใช่เราไม่เคยผิด แต่หลายๆครั้งไม่ใช่เราและเรามักจะโดนคนในบ้านกดจนผิด เราเบื่อมาก...
พี่ชาย Toxic แบบนี้ควรทำยังไงดี?
แม่เราพึ่งผ่าตัดขามาไม่อยากให้ท่านเดิน แล้วแม่จอดค้างไว้นานมากเรากินของเราอยู่แต่เราไม่คิดเลยว่าจะไม่มีใครช่วยแม่แม้กระทั่ง "พี่" ทั้ง "น้อง" เราจึงต้องอาสาลงไปเปิดทั้งๆที่ในมือถือทรศ.ถือสลัดอยู่ เราไปเปิดประตูเปิดทุกอย่างจนสุดท้ายสิ่งที่ทุกคนคิดก็เกิดขึ้น สลัดในมือเราที่ไม่มีใครยอมช่วยเปิดมันหกลงหมดเลยเรากินไปได้แค่คำเดียวและแม่เราก็ตกใจมากบนรถ ตรงนี้อาจจะเป็นความผิดเราด้วยที่ express ปัญหาของเราผิด เราบอกว่าทำไมไม่มีใครช่วยเปิดเลย พี่เราจึงตะโกนด่าจากในรถว่าทำหกเองแล้วโทษคนอื่น เราปรี๊ดแตกขีดสุดเราขุดทุกอย่างมาพูดว่าเราช่วยทุกย่างแม้กระทั่งฉี่หมาที่ฉี่ใต้คอมเขาจริงมั้ยเราทนเห็นคนที่นั่งแหกปากเล่นเกมทั้งวันเหยียบฉี่หมาแบบนั้นไม่ได้อ่ะเราก็ช่วยเช็ด เราทำทุกอย่างเราขุดไปแบบนี้เขาบอกว่าเขาขอให้ช่วยเหรอ ? และแม่กับน้องเดินเข้ามาในบ้านฟังเราทะเลาะกัน พี่เราก็ร้องเราขุดแต่ปัญหาจริงๆคือทำไมแค่นี้ช่วยไมไ่ด้เราช่วยมาเยอะสุดๆแล้วเราให้ช่วยแค่นี้ไม่ได้เลยเหรอเราร้องไห้ เราโทษตัวเอง เราต้องทรมานแบบนี้ไปอีกนานแน่ๆพึ่งกำลังจบม.3 ได้แต่หวังต่างคนต่างอยู่เรามีชีวิตที่แย่มากไม่มีใครได้รับรู้เราทนไม่ไหวแล้วอยากตายมากๆ ทำไมมีแม่ที่เลิกกับพ่อ ทำไมมีพี่ทำตัวหมาแบบนี้เงินยังต้องยืมน้อง น้องสาวเราก็เป็นสมาธิสั้น ทำไมครอบครัวเราถึงไม่ปกติขนาดนี้(?)
อยากทิ้งท้ายว่าไม่ใช่เราไม่เคยผิด แต่หลายๆครั้งไม่ใช่เราและเรามักจะโดนคนในบ้านกดจนผิด เราเบื่อมาก...