พูดถึงในทุกความสัมพันธ์  เพื่อน  แฟน หรืออื่นๆ

พูดถึงคนที่เข้ามาแล้วจริงใจจริงๆ   สังเกตจากชีวิตประจำวันของเราเอง  
จริงๆแล้วเขาก็ต้องเลือกคนเช่นกัน   ว่าคนนี้พึ่งพาได้หรือเปล่า   มีดีตรงไหน เข้ากันได้ขนาดไหน  เหมาะสมที่จะลงหลักปักฐานหรือไม่

คือถ้าเราไม่มีดีอะไรเลย    ก็ไม่ผ่านตั้งแต่แรกแล้วอีกฝ่ายจะเปิดใจ จริงใจให้
คือมันต้องดูน่าเข้าหา   มีข้อดีอะไรสักข้อให้อีกฝ่ายยอมรับก่อน   ถึงจะเปิดใจจริงใจได้

เป็นคนดี  ที่พึ่งพาไม่ได้   อีกฝ่ายไม่โอเคที่จะจริงใจแล้ว
หรือ  ถึงเคยสนิทก่อน  ถ้าอยู่ๆเราแบบหมดประโยชน์จริงๆ   หมดแบบไม่มีอะไรเลย  พึ่งพาไม่ได้สักอย่าง ก็อาจจะโดนตีตัวออกห่างแบบมีมารยาท

อยากทราบว่าเป็นกันทุกที่ไหม
ดังนั้นเราควรทำตัวให้เป็นที่พึ่งพาได้  มีอำนาจต่อรอง  คนจะเกรงใจ  และ  ความจริงใจอย่างอื่นก็จะตามมาทีหลังเองใช่ไหม
ปล.ไม่นับพ่อแม่หลายๆคนที่แม้จะผิดหวัง ล้มเหลวขนาดไหน  เขาก็ยังรักเราโดยไม่มีเงื่อนไข
ปล.2ไม่นับพวกไม่จริงใจ หรือ แกล้งทำเป็นจริงใจรนะครับ อันนี้แย่จริงๆ