เค้ากับเรารู้จักกันมาประมาณ 4-5 ปีได้แล้ว รู้จักกันเพราะเราไปเข้าค่ายดนตรี แล้วพี่เค้าก็เป็น1ในพี่สต๊าฟที่คอยดูแลเด็กทุกคนที่อยู่ในค่ายนั้น ตอนอยู่ที่ค่ายก็ไม่ได้คุยอะไรกันเยอะ หลังจากที่กลับจากค่ายนั้นก็ไม่ได้เจอกันอีกเลย จนกระทั้งเราขึ้นปี1 อาทิตย์นั้นเราไม่ได้กลับบ้านเพราะยุ่งๆ เรากับเพื่อนเดินไปที่โรงอาหาร แล้วก็เจอพี่เค้ากับเพื่อนโดยบังเอิญ แล้วเค้าก็ทักเรา เราก็เออะเค้ายังจำเราได้แฮะ ก็คุยกันนิดหน่อยแล้วก็แยกย้าย หลังจากครั้งนั้นก็ไม่เคยได้เจอกันอีกเลย แต่ก็ยังเห็นพี่เค้าในเฟส ในไอจีอยู่บ้าง จนกระทั้งช่วงปี65 เรามีปัญหาเรื่องเรียน แล้วก็เรื่องอื่นๆเยอะแยะเลย ทำให้จากที่เมื่อก่อนเราชอบลงสตอรี่ไอจีทุกวัน  แต่ช่วงที่มีปัญหาก็คือหายไปเลยประมาณ5-6เดือน ที่ไม่ค่อยได้เล่นโซเชียลเลย พอกลับมาลงสตอรี่ไอจี ก็ลงเรื่องเศร้า พี่แกเลยรีพายสตอรี่มา ก็ปลอบใจแล้วก็ให้กำลังใจประมาณว่าเดี๋ยวมันก็ผ่านไป เราก็ไม่ได้อะไร ก็ขอบคุณไป แล้วก็ไม่ได้คุยอะไรกันอีก จนกระทั่งช่วงบอลโลกที่ผ่านมา เป็นเค้าที่ลงสตอรี่เกี่ยวกับผลบอล เราเลยไปกดหัวใจให้ ก่อนหน้านี้พี่เค้าก็มากดหัวใจในสตอรี่เราเหมือนกันแต่ไม่บ่อย แล้ววันนั้นเราก็ลงสตอรี่ประมาณว่าทีมที่เชียร์ชนะแล้วดีใจจัง แล้วพี่แกก็มารีพายถามประมาณว่าดูบอลโลกด้วยหรอ นัดนี้ จะดูมั้ย ผลเป็นไง เลยกลายเป็นว่าช่วงบอลโลกเราก็ได้คุยกันทุกวันที่บอลเตะเลย อารมณ์แบบคอบอลคุยกันอ่ะ พอจบนัดชิงก็ไม่ได้คุยกันอีก เว้นช่วงประมาณอาทิตย์เดียวได้มั้ง แล้วบอลลีคก็กลับมาเตะกันต่อ จำได้ว่าวันนั้นทีมที่เราเชียร์ชนะได้ ดีใจมาก เลยแชร์โพสต์สโมสรลงสตอรี่ แล้วพี่แกก็มากดหัวใจสตอรี่อันนั้นแล้วก็รีพายมาแซวๆ หลังจากวันนั้นพี่แกก็ทักไอจีเรามาทุกวันเลยจากที่เคยคุยกันแค่เรื่องบอล กับเคยให้กำลังใจเราวันนั้น เรากับพี่เค้าก็คุยกันทุกวันเลย พี่แกมักจะถามว่าวันนี้เรียนเป็นไงบ้าง เหนื่อยมั้ย กินข้าวรึยัง มีงานมั้ย แล้วก็ชวนคุยไปเรื่อย จนเรารู้สึกว่าเราเริ่มสนิทกับพี่เค้ามากคงขึ้นแล้ว คุยกันทุกวัน จนพี่เค้าเริ่มสงสัยอาการของเรา เค้าเลยถามว่าเราเคยทำแบบทดสอบโรคซึมเศร้ามั้ย ถ้ายังลองทำดูหน่อยมั้ย เราก็เลยตัดสินใจบอกพี่เค้าไปเลยว่าที่เค้าสงสัยอะ ถูกแล้ว เราเป็นซึมเศร้าและกำลังอยู่ในช่วงรักษา พี่แกก็คอยให้กำลังใจ คอยถามตลอดว่าวันนี้เป็นไงบ้าง แล้วก็ชอบเล่นมุกตลกกับเรา แรกๆเราก็ไม่ได้อะไรนะ พอคุยกันมาสักพักเริ่มรู้สึกเอ๊ะขึ้นมา คือเวลาพี่เค้าจะไปไหน ทำอะไร เค้าก็จะแชทมาบอกตลอด เช่นแบบพี่อยู่บ้านเพื่อนนะ พี่กำลังกลับบ้านครับ พี่ไปส่งแม่ที่นี่ ที่นั่นนะ ทั้งที่เราไม่เคยถามเลย กลับกันถ้าเค้าไม่ถามเราก็จะไม่บอกว่าอยู่ไหน ทำอะไรอยู่ พี่เค้าจะทักมาหาเราทุกวันเลย แต่ก็ไม่ได้คุยกันตลอดทั้งวันนะ บางครั้งก็ถามทีเล่นทีจริง ประมาณว่าอาทิตย์นี้กลับบ้านมั้ย เดี๋ยวไปเรา เราก็พูดเล่นหรือพูดจริงว่ะ เรารู้สึกว่าพี่เค้าจะมีเรื่องมาคุยกับเราตลอดเลย บางครั้งก็ส่งรูปแมวของเค้ามาให้ดู มีเรื่องมาคุยกันทุกวันจริง ๆ แต่เราเคยเห็นพี่เค้าแชร์โพสต์ลงสตอรี่ประมาณว่าที่กดหัวใจให้ในสตอรี่เพราะแค่อยากให้กำลังใจ หรือยินดีด้วยกับสตอรี่นั้นๆ
   เราเลยไม่รู้ว่าการที่เค้ากดหัวใจในสตอรี่ของเรา มาคุยกับเราทุกวันแบบนี้ทุกวัน คอยถามคอยเตือนเรื่องกินยา กลางคืนบอกฝันดีแบบนี้ มันหมายความว่าเค้าคิดอะไรกับเรารึเปล่า หรือแค่สงสารที่รู้ว่าเราป่วยเลยเข้ามาคุยด้วยเพราะยังไงก็รักจักกันมานานแล้ว