แฟนคนแรกทิ้ง(15ปีก่อน) โดนทิ้ง ตอนกลางคืนเมา ตื่นมาล้างหน้าแปรงฟัน อินดี้ไง อยู่ๆนั่งรถสาย82จากบางลำพู ไปพระประแดง ไปนั่งตรงท่าน้ำ เจอตลาดก็ กิน กิน กิน ลืม
แล้วก็บอกกับตัวเองว่าช่าง แม่ งง ก็ลบเบอร์แฟน (จำเบอร์คนไม่เคยได้เพราะขี้เกียจจำ) แล้วก็ Move On ได้แบบปกติในทันที
แฟนคนที่สองทิ้ง แอบขนของออกจากบ้าน (10ปีก่อน) กลับบ้านมาไม่เจอเมีย ชิหาย โทรไป เมียบอกว่าชั้นขนของกลับบ้านแล้ว ไม่ต้องตาม ก็ไม่ได้ถามหรอกว่าทิ้งผมเพราะอะไร จนทุกวันนี้ก็ไม่รู้สาเหตุ ขี้เกียจหาสาเหตุ เพราะทิ้งก็คือทิ้ง เขาคงมีเหตุผลที่ไม่อยากบอกนั่นแหละ ตอนนั้นก็งงนะ แต่งงมากกว่าเศร้า ตอนเย็นไปนั่งกินหมูกะทะกับเพื่อน ผมบอกเพื่อนอยากไปก็ไป ช่างแม่ ง ลบเบอร์ ลบเฟส ตอนเช้าตื่นมาตี5 ปั่นจักรยานเที่ยวจากบางลำพูไปพระปฐมเจดีย์ ปั่นไปปั่นมา ลืม ตอนแรกว่าจะกลับ เลยค้างโรงแรม วันต่อมาเลยปั่นเข้ากาญเลย สรุปก็คือช่าง แม่ ง ถ้าไม่รักจะไปก็ไป ขี้เกียจสนใจ
แฟนคนที่สาม (6-7ปีก่อน) ชอบตัวติดกันตลอดเวลา ไปไหนต้องไปด้วย แต่ผมชอบเดินทางไปนู่นไปนี่ตลอดเวลา
สุดท้ายเธอไปเจอนายร้อยตอนไหนไม่รู้ หมอนั่นน่าเทคแคร์เก่ง ก็โดนทิ้งอีกแล้ว
แต่ เออ ผมไม่เคยทิ้งใครเลยนะ แต่ไม่รู้ทำไมโดนทิ้งตลอดเลยว่ะ55555
ผมก็เออ ช่าง แม่ ง อยากไปก็ไป
และแปลก ทุกคนคือคบกัน4ปี แล้วไปกันทุกคนเลย 4ปีอาถรรพ์รึปล่าวไม่รู้5555
หลังจากนั้นก็ไม่เคยมีแฟนอีกเลย จนอายุจะ40แล้วเนี่ย
แบบผมก็ค่อนข้างหน้าตาดีนะ(อันนี้จริงๆ) ปีก่อนเคยโดนพยาบาลหลอกฟันด้วย เจอกันวันแรกน้องพาขึ้นห้องเลย
ผมไม่ต้องชวนไปดูแมวที่ห้องผม เพราะ น้องพาขึ้นห้องเพราะอยากดูงูผมเอง
กิ๊กๆกันอยู่2-3แมตซ์ น้องบอกว่าหนูอะ มีผัวแล้วนะ ด้วยความมีศีลธรรมอันดีงามของตัวผม
วันนั้นเลยเล่นไป3ดอก ก่อนบอกน้องว่า เราควรหยุดความสัมพันธ์กันแค่นี้นะ ต่างคนต่างเข้าใจ แยะกัน และ ก็แยกย้ายกันไป
เมื่อ5ปีก่อนพ่อตาย ผมก็ เออ ตายก็ตาย ตายก็เผา ไม่มีน้ำตาใดๆ
ในขณะที่น้องสาว(ลูกน้า) ที่พ่อผมเลี้ยงมา ร้องไห้ไม่หยุด
ส่วนผมนั้นนั่งเล่นป๊อกแปดป๊อกเก้าอยู่หน้าโลง55555
มันแปลกมั้ยอะ ผมเห็นคนส่วนมาก แฟนทิ้งเสียใจเป็นปีเป็นเดือน
พ่อตายแม่ตาย ก็เสียใจนานเช่นกัน
อยากจะเศร้ามั่ง แต่พอมาคิดอีกทีก็ ช่าง แม่ ง เถอ๊ะ
แปลกมั้ย เป็นคนที่จมกับความเศร้าไม่เกิน1วัน แล้วก็ Move On ได้ทันที
แล้วก็บอกกับตัวเองว่าช่าง แม่ งง ก็ลบเบอร์แฟน (จำเบอร์คนไม่เคยได้เพราะขี้เกียจจำ) แล้วก็ Move On ได้แบบปกติในทันที
แฟนคนที่สองทิ้ง แอบขนของออกจากบ้าน (10ปีก่อน) กลับบ้านมาไม่เจอเมีย ชิหาย โทรไป เมียบอกว่าชั้นขนของกลับบ้านแล้ว ไม่ต้องตาม ก็ไม่ได้ถามหรอกว่าทิ้งผมเพราะอะไร จนทุกวันนี้ก็ไม่รู้สาเหตุ ขี้เกียจหาสาเหตุ เพราะทิ้งก็คือทิ้ง เขาคงมีเหตุผลที่ไม่อยากบอกนั่นแหละ ตอนนั้นก็งงนะ แต่งงมากกว่าเศร้า ตอนเย็นไปนั่งกินหมูกะทะกับเพื่อน ผมบอกเพื่อนอยากไปก็ไป ช่างแม่ ง ลบเบอร์ ลบเฟส ตอนเช้าตื่นมาตี5 ปั่นจักรยานเที่ยวจากบางลำพูไปพระปฐมเจดีย์ ปั่นไปปั่นมา ลืม ตอนแรกว่าจะกลับ เลยค้างโรงแรม วันต่อมาเลยปั่นเข้ากาญเลย สรุปก็คือช่าง แม่ ง ถ้าไม่รักจะไปก็ไป ขี้เกียจสนใจ
แฟนคนที่สาม (6-7ปีก่อน) ชอบตัวติดกันตลอดเวลา ไปไหนต้องไปด้วย แต่ผมชอบเดินทางไปนู่นไปนี่ตลอดเวลา
สุดท้ายเธอไปเจอนายร้อยตอนไหนไม่รู้ หมอนั่นน่าเทคแคร์เก่ง ก็โดนทิ้งอีกแล้ว
แต่ เออ ผมไม่เคยทิ้งใครเลยนะ แต่ไม่รู้ทำไมโดนทิ้งตลอดเลยว่ะ55555
ผมก็เออ ช่าง แม่ ง อยากไปก็ไป
และแปลก ทุกคนคือคบกัน4ปี แล้วไปกันทุกคนเลย 4ปีอาถรรพ์รึปล่าวไม่รู้5555
หลังจากนั้นก็ไม่เคยมีแฟนอีกเลย จนอายุจะ40แล้วเนี่ย
แบบผมก็ค่อนข้างหน้าตาดีนะ(อันนี้จริงๆ) ปีก่อนเคยโดนพยาบาลหลอกฟันด้วย เจอกันวันแรกน้องพาขึ้นห้องเลย
ผมไม่ต้องชวนไปดูแมวที่ห้องผม เพราะ น้องพาขึ้นห้องเพราะอยากดูงูผมเอง
กิ๊กๆกันอยู่2-3แมตซ์ น้องบอกว่าหนูอะ มีผัวแล้วนะ ด้วยความมีศีลธรรมอันดีงามของตัวผม
วันนั้นเลยเล่นไป3ดอก ก่อนบอกน้องว่า เราควรหยุดความสัมพันธ์กันแค่นี้นะ ต่างคนต่างเข้าใจ แยะกัน และ ก็แยกย้ายกันไป
เมื่อ5ปีก่อนพ่อตาย ผมก็ เออ ตายก็ตาย ตายก็เผา ไม่มีน้ำตาใดๆ
ในขณะที่น้องสาว(ลูกน้า) ที่พ่อผมเลี้ยงมา ร้องไห้ไม่หยุด
ส่วนผมนั้นนั่งเล่นป๊อกแปดป๊อกเก้าอยู่หน้าโลง55555
มันแปลกมั้ยอะ ผมเห็นคนส่วนมาก แฟนทิ้งเสียใจเป็นปีเป็นเดือน
พ่อตายแม่ตาย ก็เสียใจนานเช่นกัน
อยากจะเศร้ามั่ง แต่พอมาคิดอีกทีก็ ช่าง แม่ ง เถอ๊ะ