อยากสอบถามท่านทั้งหลายในกระทู้พันทิป ขอความกรุณาช่วยไขข้อสงสัยให้ผู้มีปัญญาน้อยนี้ด้วยเถิด ปล.กระทู้นี้ไม่อยากให้มีการทะเลาะอะไร ผมแค่สงสัยจริงๆ
ก่อนอื่นเลย เมื่อก่อนผมเวลาถูกขัดใจอะไรค่อนข้างจะเป็นคนที่ หงุดหงิด จนถึงขั้นเคยคิดที่จะฆ่าพ่อฆ่าแม่เพราะอารมณ์โทสะ แต่ถึงกระนั้นกระผมกลับใจได้ทันและไม่คิดจะทำอีก เริ่มพยายามเปลี่ยนแปลงตนเองไปในทางที่ดีขึ้น ปัจจุบันผมเริ่มศึกษาธรรมมะ ก็ศึกษาธรรมะจากที่ต่างๆ ทีนี้ผมไปเจอโพสต์ ของคุณดังตฤณที่กล่าวว่า
จิตที่คิคฆ่าพ่อแม่
เป็นอนัตตาข้างมหาอกุศลจิต
ถ้าพ่อแม่ขาดใจตายจริง
ก็ถือว่าทำปิตุฆาต มาตุฆาตสำเร็จ
และหลังจากฆ่าพ่อแม่สำเร็จ
จิตของลูกจะแตกซ่าน ฟุ้งจัด ไม่มีทางรวมลงเป็นฌาน
ต่อให้ทำสมาธิด้วยอุบายวิธีเลอเลิศขนาดไหน
แล้วก็ไม่มีทางไม่เศร้าหมองก่อนตาย
ต่อให้ทำสังฆทานบานเบิกวันละ ๗ วัดไปตลอดชีวิต
ด้วยเหตุนั้น จึงต้องกล่าวตามธรรมชาติว่า
อนัตตาผู้ลูก ที่ไหลออกมาจากอนัตตาผู้พ่อผู้แม่
เมื่อทำปิตุฆาตกรรม มาตุฆาตกรรมสำเร็จ
เท่ากับก่อบาป ห้ามสวรรค์ ห้ามนิพพานแล้ว
เพราะวิบากแห่งปิตุฆาต มาตุฆาต
ย่อมบีบจิตให้เศร้าหมองก่อนตาย
อีกทั้งเมื่อหลังจากจิตแห่งความเป็นมนุษย์ดับลง
วิบากแห่งปิตุฆาต มาตุฆาต
ย่อมเนรมิตจิตใหม่ที่มืดมัว ไม่อาจตั้งเป็นกุศล
เข้าไปสู่กำเนิดอันเป็นทุกข์ เป็นอบายภูมิ
ขั้นต่ำคือเปรต ขั้นกลางคือเดรัจฉาน ขั้นลึกสุดคือนรก
ยกมาเพียงเท่านี้
ก็กล่าวสรุปได้แล้วว่า
ภพภูมิเกิดจากจิตและกรรม
ทั้งหมดทั้งปวงเป็นอนัตตา
จิตวิญญาณเป็นอนัตตา
เพราะอาศัยตัวเองเกิดไม่ได้
จะเกิดเป็นมนุษย์จากความบังเอิญไม่ได้
จะเกิดเป็นมนุษย์เพราะมีบุคคลเสกขึ้นไม่ได้
จะเกิดเป็นมนุษย์เพราะเลือกเองตามใจชอบไม่ได้
ภาวะมนุษย์จะอุบัติก็ต่อเมื่อมีเหตุแห่งความเป็นมนุษย์พร้อม
เช่น กองบุญที่สว่างพอ พ่อแม่ที่มีบุญบาปสอดคล้องกัน
มีจุดตัดของเวลา สถานที่ สังคม ที่ควรแก่กรรมเก่า
พูดง่ายๆ สรุปว่าจิตเป็นอนัตตา
เพราะเริ่มขึ้นมาก็ต้องหยิบยืม
ต้องอาศัยความช่วยเหลือต่างๆนานามาประกอบร่าง
หาความเป็นก้อนตัวก้อนตนโดดๆ
อย่างที่รู้สึกยึดไปเอง สำคัญมั่นหมายไปเองไม่ได้เลย
เมื่อจิตเป็นอนัตตา
กรรมก็ต้องเป็นอนัตตาด้วย
เพราะกรรมคือเจตนา
คือการคิดเล็งว่าจะทำอะไรให้เกิดอะไรกับใคร
การคิดนึกจงใจเจตนา ต้องอาศัยจิตเป็นที่ตั้ง
จะแยกเป็นต่างหากออกจากจิตไม่ได้
อยู่ๆกรรมก่อตัวขึ้นเองลอยๆในอากาศไม่ได้
อาศัยจิตคนอื่นคิดแทนไม่ได้
เมื่อกรรมเป็นอนัตตา
ภพภูมิก็ต้องเป็นอนัตตาด้วย
เพราะแกนกลางของภพภูมินั้น
มีจุดเริ่มต้นจากกายกับจิตประกอบกัน
อยู่ๆจะมีจักรวาลขึ้นเองไม่ได้ ถ้าปราศจากกายกับจิต
มีโลกนรกไม่ได้ ถ้าปราศจากสัตว์นรก
มีโลกเดรัจฉานไม่ได้ ถ้าปราศจากเดรัจฉาน
มีโลกเปรตไม่ได้ ถ้าปราศจากเปรต
มีโลกมนุษย์ไม่ได้ ถ้าปราศจากมนุษย์
มีโลกเทวดาไม่ได้ ถ้าปราศจากเทวดา
ในอนันตจักรวาลนี้ มีความเชื่อมโยงแบบโครงข่าย
เป็นโครงข่ายอนัตตาที่มีความสัมพันธ์กัน
สรุปคือ อนัตตาไม่ใช่ไม่มีอะไรเลย
แต่อนัตตา มีอันเป็นไป
แปรจากสิ่งหนึ่งไปเป็นอีกสิ่งอยู่เรื่อยๆ
ตามเหตุปัจจัย โดยมีกรรมดีกรรมชั่ว
เป็นศูนย์กลาง เป็นกำเนิดจักรวาลทั้งจักรวาล!
**** หลังจากผมอ่านจบทีนี้กระผมเกิดความสงสัยและกังวลอย่างมากว่า
1.ผมสงสัยว่าถ้าเกิดเราคิดฆ่าพ่อฆ่าแม่ขึ้นมาแต่เราไม่ได้ลงมือกระทำอะไรเลย ไม่ได้ลงมือฆ่า ไม่ได้คิดวางแผน ไม่ได้จ้างวานให้ใครฆ่าหรือไม่ได้ให้ใครทำร้าย ไม่ได้พยายามทำอะไรเลย
คือแค่คิดเฉยๆ แต่พ่อกับแม่ดันตายจริง ในขณะที่เราคิดแบบนั้นอยู่
แบบนี้จะเป็นอนันตริยกรรมหรือไม่
2.กรณีนี้คือผมเอง เคยคิดที่จะทำอนันตริยกรรมฆ่าพ่อฆ่าแม่ และเกือบจะทำแล้วเพราะด้วยโทสะและเรื่องในบ้านหลายๆอย่าง แต่สุดท้ายผมกลับใจไม่ได้ทำอนันตริยกรรม และไม่ได้ลงมือทำร้ายพ่อแม่และไม่ได้ลงมือฆ่าพ่อฆ่าแม่ เพราะผมกลับใจสำนึกผิดไม่คิดทำอีก กลัวบาป ปัจจุบันพยายามเปลี่ยนตัวเองใหม่ให้ดีขึ้นครับ
แบบนี้จะเป็นอนันตริยกรรมไหม
3.คิดจะทำอนันตริยกรรมแต่ตัวเองกลับใจไม่ทำอนันตริยกรรม แบบนี้จะเป็นอนันตริยกรรมไหม
4.ผมเคยศึกษาธรรมะจากเว็ปต่างๆรวมถึงพันทิปมาบ้าง
แต่เรื่องเกี่ยวกับอนันตริยกรรม
ผมยังไม่เคยเห็นการทำอนันตริยกรรมใดๆเลยที่สำเร็จได้เพียงแค่คิดเฉยๆ
**หมายถึงคิดจะทำอนันตริยกรรมต่างๆแต่ไม่ได้ลงมือทำหรือไม่ได้พยายามทำอะไรสักอย่างเลยแค่คิดเฉยๆเท่านั้น**
ส่วนใหญ่ที่ผมเห็นและอ่านศึกษามา
ต้องมีเจตนาการคิดฆ่า+พยายามฆ่าหรือหาวิธีฆ่า+ฆ่าได้สำเร็จ
ตัวอย่างพระเจ้าอชาตศัตรู ผู้ฆ่าบิดา
เท่าที่ผมเห็นมาส่วนใหญ่ต้องมีการกระทำต่างๆด้วย ทีนี้มีในพระไตรปิฏกไหมครับ ที่ทำอนันตริยกรรมสำเร็จได้ด้วยเพียงแค่คิดเฉยๆ (ไม่เอาพลังฤทธิ์ พลังจิต พลังวิเศษนะครับ)
ขอความกรุณาทุกท่านด้วยครับ คือผมสงสัยและกังวลจริงๆ
อยากสอบถามเรื่องอนันตริยกรรม(ฆ่าพ่อฆ่าแม่)เคยคิดที่จะทำอนันตริยกรรมแต่เรากลับใจไม่ทำเพราะกลัวบาป จะเป็นอนันตริยกรรมไหม?
ก่อนอื่นเลย เมื่อก่อนผมเวลาถูกขัดใจอะไรค่อนข้างจะเป็นคนที่ หงุดหงิด จนถึงขั้นเคยคิดที่จะฆ่าพ่อฆ่าแม่เพราะอารมณ์โทสะ แต่ถึงกระนั้นกระผมกลับใจได้ทันและไม่คิดจะทำอีก เริ่มพยายามเปลี่ยนแปลงตนเองไปในทางที่ดีขึ้น ปัจจุบันผมเริ่มศึกษาธรรมมะ ก็ศึกษาธรรมะจากที่ต่างๆ ทีนี้ผมไปเจอโพสต์ ของคุณดังตฤณที่กล่าวว่า
จิตที่คิคฆ่าพ่อแม่
เป็นอนัตตาข้างมหาอกุศลจิต
ถ้าพ่อแม่ขาดใจตายจริง
ก็ถือว่าทำปิตุฆาต มาตุฆาตสำเร็จ
และหลังจากฆ่าพ่อแม่สำเร็จ
จิตของลูกจะแตกซ่าน ฟุ้งจัด ไม่มีทางรวมลงเป็นฌาน
ต่อให้ทำสมาธิด้วยอุบายวิธีเลอเลิศขนาดไหน
แล้วก็ไม่มีทางไม่เศร้าหมองก่อนตาย
ต่อให้ทำสังฆทานบานเบิกวันละ ๗ วัดไปตลอดชีวิต
ด้วยเหตุนั้น จึงต้องกล่าวตามธรรมชาติว่า
อนัตตาผู้ลูก ที่ไหลออกมาจากอนัตตาผู้พ่อผู้แม่
เมื่อทำปิตุฆาตกรรม มาตุฆาตกรรมสำเร็จ
เท่ากับก่อบาป ห้ามสวรรค์ ห้ามนิพพานแล้ว
เพราะวิบากแห่งปิตุฆาต มาตุฆาต
ย่อมบีบจิตให้เศร้าหมองก่อนตาย
อีกทั้งเมื่อหลังจากจิตแห่งความเป็นมนุษย์ดับลง
วิบากแห่งปิตุฆาต มาตุฆาต
ย่อมเนรมิตจิตใหม่ที่มืดมัว ไม่อาจตั้งเป็นกุศล
เข้าไปสู่กำเนิดอันเป็นทุกข์ เป็นอบายภูมิ
ขั้นต่ำคือเปรต ขั้นกลางคือเดรัจฉาน ขั้นลึกสุดคือนรก
ยกมาเพียงเท่านี้
ก็กล่าวสรุปได้แล้วว่า
ภพภูมิเกิดจากจิตและกรรม
ทั้งหมดทั้งปวงเป็นอนัตตา
จิตวิญญาณเป็นอนัตตา
เพราะอาศัยตัวเองเกิดไม่ได้
จะเกิดเป็นมนุษย์จากความบังเอิญไม่ได้
จะเกิดเป็นมนุษย์เพราะมีบุคคลเสกขึ้นไม่ได้
จะเกิดเป็นมนุษย์เพราะเลือกเองตามใจชอบไม่ได้
ภาวะมนุษย์จะอุบัติก็ต่อเมื่อมีเหตุแห่งความเป็นมนุษย์พร้อม
เช่น กองบุญที่สว่างพอ พ่อแม่ที่มีบุญบาปสอดคล้องกัน
มีจุดตัดของเวลา สถานที่ สังคม ที่ควรแก่กรรมเก่า
พูดง่ายๆ สรุปว่าจิตเป็นอนัตตา
เพราะเริ่มขึ้นมาก็ต้องหยิบยืม
ต้องอาศัยความช่วยเหลือต่างๆนานามาประกอบร่าง
หาความเป็นก้อนตัวก้อนตนโดดๆ
อย่างที่รู้สึกยึดไปเอง สำคัญมั่นหมายไปเองไม่ได้เลย
เมื่อจิตเป็นอนัตตา
กรรมก็ต้องเป็นอนัตตาด้วย
เพราะกรรมคือเจตนา
คือการคิดเล็งว่าจะทำอะไรให้เกิดอะไรกับใคร
การคิดนึกจงใจเจตนา ต้องอาศัยจิตเป็นที่ตั้ง
จะแยกเป็นต่างหากออกจากจิตไม่ได้
อยู่ๆกรรมก่อตัวขึ้นเองลอยๆในอากาศไม่ได้
อาศัยจิตคนอื่นคิดแทนไม่ได้
เมื่อกรรมเป็นอนัตตา
ภพภูมิก็ต้องเป็นอนัตตาด้วย
เพราะแกนกลางของภพภูมินั้น
มีจุดเริ่มต้นจากกายกับจิตประกอบกัน
อยู่ๆจะมีจักรวาลขึ้นเองไม่ได้ ถ้าปราศจากกายกับจิต
มีโลกนรกไม่ได้ ถ้าปราศจากสัตว์นรก
มีโลกเดรัจฉานไม่ได้ ถ้าปราศจากเดรัจฉาน
มีโลกเปรตไม่ได้ ถ้าปราศจากเปรต
มีโลกมนุษย์ไม่ได้ ถ้าปราศจากมนุษย์
มีโลกเทวดาไม่ได้ ถ้าปราศจากเทวดา
ในอนันตจักรวาลนี้ มีความเชื่อมโยงแบบโครงข่าย
เป็นโครงข่ายอนัตตาที่มีความสัมพันธ์กัน
สรุปคือ อนัตตาไม่ใช่ไม่มีอะไรเลย
แต่อนัตตา มีอันเป็นไป
แปรจากสิ่งหนึ่งไปเป็นอีกสิ่งอยู่เรื่อยๆ
ตามเหตุปัจจัย โดยมีกรรมดีกรรมชั่ว
เป็นศูนย์กลาง เป็นกำเนิดจักรวาลทั้งจักรวาล!
**** หลังจากผมอ่านจบทีนี้กระผมเกิดความสงสัยและกังวลอย่างมากว่า
1.ผมสงสัยว่าถ้าเกิดเราคิดฆ่าพ่อฆ่าแม่ขึ้นมาแต่เราไม่ได้ลงมือกระทำอะไรเลย ไม่ได้ลงมือฆ่า ไม่ได้คิดวางแผน ไม่ได้จ้างวานให้ใครฆ่าหรือไม่ได้ให้ใครทำร้าย ไม่ได้พยายามทำอะไรเลย
คือแค่คิดเฉยๆ แต่พ่อกับแม่ดันตายจริง ในขณะที่เราคิดแบบนั้นอยู่
แบบนี้จะเป็นอนันตริยกรรมหรือไม่
2.กรณีนี้คือผมเอง เคยคิดที่จะทำอนันตริยกรรมฆ่าพ่อฆ่าแม่ และเกือบจะทำแล้วเพราะด้วยโทสะและเรื่องในบ้านหลายๆอย่าง แต่สุดท้ายผมกลับใจไม่ได้ทำอนันตริยกรรม และไม่ได้ลงมือทำร้ายพ่อแม่และไม่ได้ลงมือฆ่าพ่อฆ่าแม่ เพราะผมกลับใจสำนึกผิดไม่คิดทำอีก กลัวบาป ปัจจุบันพยายามเปลี่ยนตัวเองใหม่ให้ดีขึ้นครับ
แบบนี้จะเป็นอนันตริยกรรมไหม
3.คิดจะทำอนันตริยกรรมแต่ตัวเองกลับใจไม่ทำอนันตริยกรรม แบบนี้จะเป็นอนันตริยกรรมไหม
4.ผมเคยศึกษาธรรมะจากเว็ปต่างๆรวมถึงพันทิปมาบ้าง
แต่เรื่องเกี่ยวกับอนันตริยกรรม
ผมยังไม่เคยเห็นการทำอนันตริยกรรมใดๆเลยที่สำเร็จได้เพียงแค่คิดเฉยๆ
**หมายถึงคิดจะทำอนันตริยกรรมต่างๆแต่ไม่ได้ลงมือทำหรือไม่ได้พยายามทำอะไรสักอย่างเลยแค่คิดเฉยๆเท่านั้น**
ส่วนใหญ่ที่ผมเห็นและอ่านศึกษามา
ต้องมีเจตนาการคิดฆ่า+พยายามฆ่าหรือหาวิธีฆ่า+ฆ่าได้สำเร็จ
ตัวอย่างพระเจ้าอชาตศัตรู ผู้ฆ่าบิดา
เท่าที่ผมเห็นมาส่วนใหญ่ต้องมีการกระทำต่างๆด้วย ทีนี้มีในพระไตรปิฏกไหมครับ ที่ทำอนันตริยกรรมสำเร็จได้ด้วยเพียงแค่คิดเฉยๆ (ไม่เอาพลังฤทธิ์ พลังจิต พลังวิเศษนะครับ)
ขอความกรุณาทุกท่านด้วยครับ คือผมสงสัยและกังวลจริงๆ