บางครั้งเราอาจจะอยู่ในกรอบของความเชื่อ วัฒนธรรม ประเพณี อะไรบางอย่าง
ที่นิยามคุณค่าของผู้หญิงด้วยคำว่า ศักดิ์ศรี ความดี ความเรียบร้อย กิริยา และมารยาท
ทำให้ข้างในจิตใจไม่ตรงกับพฤติกรรม ที่เราแสดงออก
เคยไหมคะที่คุณ
1. ไม่กล้าพูดสิ่งที่คิดออกไปเพราะมันจะไม่นางเอก
(ทำให้เค้าไม่รู้ใจว่าเรารู้สึกอะไรจริง ๆ กันแน่ เช่น เราหึง เราหวง เราไม่ชอบ แต่ปากบอกว่าไม่เป็นไร จะคุยกับอีกคนก็ได้)
2. ทะเลาะกันแล้ว "คิด" ว่าอีกฝ่าย "งี่เง่า" เราทำใจเย็นแล้วปล่อยเค้าไป บอกให้เลิกกัน
แต่ใจคือจะจิกผม อยากด่าทอให้แรงที่สุด จะข่วนให้ตัวลาย อยากทำให้คิดให้ได้
3. เป็นคุณจะเลือก "เป็นนางเอก" แล้วปล่อยเค้าไป
หรือ
"เป็นนางร้าย" ที่ฉลาดรู้ทัน คอยกันท่า ไม่ให้คนของคุณมีโอกาสเดินจากไป
(อ่อย อ้อน มารยา ให้หนักกว่าอีกฝ่าย ที่มาจีบคนของคุณ)
4. ผู้ชายจะเลือกนางเอก หรือ นางร้ายคะ
หรือ
เป็นสิ่งที่ผู้หญิงจะทำอะไรไม่ได้
แชร์กัน เล่น ๆ สบาย ๆ สไตล์วันเสาร์นะคะทุกคน
ระหว่างเป็น “นางเอกที่เดียวดาย” กับ “นางร้ายที่มีแฟน” คุณเลือกแบบไหนคะ
ที่นิยามคุณค่าของผู้หญิงด้วยคำว่า ศักดิ์ศรี ความดี ความเรียบร้อย กิริยา และมารยาท
ทำให้ข้างในจิตใจไม่ตรงกับพฤติกรรม ที่เราแสดงออก