สวัสดีค่ะ จขกท พึ่งเป็นเด็กจบใหม่ อายุ 22 และพึ่งออกจากงานที่ทำได้ 1 เดือนเพราะทางบริษัทไม่ได้ให้เงินเดือนตามที่ตกลงไว้ รวมถึงไม่เข้าประกันสังคมให้และบอกว่าต้องให้ผ่านโปร 3 เดือนก่อนถึงจะเข้า เรารู้สึกเหมือนโดนเอาเปรียบเลยตัดสินใจออกตอนสิ้นเดือนมกราที่ผ่านมาและทางครอบครัวก็เห็นด้วยเช่นกัน

ซึ่งช่วงนี้เรากำลังหางานใหม่และมีให้เรียกสัมภาษณ์​
บ้างในอาทิตย์หน้า แต่แม่เราจะพูดกับเราเสมอว่าถ้าเพื่อนบ้านมาถามว่าทำไมไม่ไปทำงาน ให้บอกว่าพนักงานบริษัทติดโควิดเลยให้ทำงานที่บ้าน ห้ามบอกว่าออกจากงาน เราไม่อยากโกหกค่ะเพราะไม่รู้ว่าต้องโกหกไปถึงเมื่อไหร่ เราอยากพูดความจริง เพราะเราไม่ได้แคร์เลยนะคะว่าคนอื่นจะคิดยังไงกับเรา แต่เราเข้าใจแม่นะคะว่ากลัวเราโดนนินทาและไปพูดในทางไม่ดี เช่น ไม่มีความอดทนทำงานได้แค่เดือนเดียว เป็นต้น

เรารู้สึกผิดและน้อยใจนิดๆค่ะ ในบางครั้งมันมีความรู้สึกเหมือนแม่อายเราที่เราไม่มีงานทำ และเราเป็นต้นเหตุที่ทำให้แม่อับอายและโดนคนอื่นถาม  เราไม่สนเลยว่าคนรอบตัวจะคิดยังไง แต่เราแค่อยากให้คนใกล้ตัวเราเข้าใจเรามากกว่าและไม่ต้องไปสนคำพูดคนอื่น เรารู้ค่ะว่าแม่เรารักเรามากๆ แต่มันก็รู้สึกเสียใจในบางครั้ง

เราอยากรู้ในมุมมองของคนอื่นค่ะว่าเป็นยังไง หรือเราผิดเองที่ไม่ได้วางแผนหางานก่อนค่อยออกมา หรือเราเป็นลูกที่ไม่ดีจริงๆ ที่ทำให้แม่ต้องเครียดเรื่องนี้และต้องรู้สึกอึดอัดเวลามีมาคนถาม ตอนนี้มันรู้สึกผิดมากๆเลยค่ะ  😢