เราเดาว่า ถ้าเขาไม่ติดต่อมาอีก คุณก็เข้มแข็งพอที่จะตัดใจจากเขาได้ ใช่ไหมคะ ?
เราเชื่อว่า คุณให้เกียรติตัวเองมากพอ ที่จะ เลือก ความรักดีๆ ให้ตนเอง

ชีวิตคนเรามันสั้น เกินกว่า ที่จะต้องไปเสียอารมณ์กับเรื่องใด
โดยเฉพาะ เรื่องความรัก  เพราะมันคือเรื่องใหญ่ที่มีอิทธิพลต่อความสุข/ทุกข์ของคนเรามากที่สุดในชีวิต

เลือกคนรักที่ “แสนดี” และ “ควบคุมอารมณ์ตนเองเป็น” เถิดค่ะ
เพื่อความสุขในระยะยาว

อยู่กันต่อไป ก็เหมือนระเบิดเวลา
ไม่รู้ว่าจะ ตูม ! พังราบคาบลงไปเวลาไหน … อย่าเสี่ยงเลย

เรารู้จัก ผู้ชายที่แสนดีคนนึง ความดีของเขานี่เทียบเท่ากับพระเอกหนังเลยทีเดียว
เราเคยคิดว่า ในชีวิตบั้นปลาย เราอาจจะเลือกอยู่กับคนนี้แหละ ความดีชนะใจเราได้จริงๆ

แต่เขามีนิสัย เจ้าอารมณ์ ขี้หงุดหงิด โมโหขึ้นมาก็อาละวาด น่ากลัว (ไม่ได้ทำกับเรานะคะ ทำกับคนที่เขาโมโหนั่นแหละ)

เวลาผ่านไป หลายปี นิสัยนี้ มันสั่งสมขึ้นเรื่อยๆ บวกกับความเครียด
เขาเจ้าอารมณ์มากขึ้นทุกวัน  จนกระทั่ง เริ่มแสดงอารมณ์ร้ายใส่เรา

ไม่ได้มากเท่าเรื่องของคุณหรอกค่ะ  ไม่ได้ขู่จะพังอะไร
แต่เพราะเรามีใจที่ละเอียดอ่อน เซ้นสิทีฟต่ออารมณ์คน
แค่รู้สึกว่าความโกรธในใจเขาทิ่มแทง
แค่เขาทำหน้างอ ฮึดฮัด พูดตวาดขึ้นมา ในสิ่งที่เราไม่ผิดเลย (เขาโกรธคนอื่นอยู่)

เราก็แค่เงียบ  เรายังใจเย็นกับเขา มีเมตตาให้เขาเหมือนที่เคยเป็น

แต่กระแสโทสะที่ทิ่มแทงเรามา ทั้งๆที่เราปรารถนาดี และช่วยเหลือเขาเต็มที่ คอยพูดเตือนสติให้เขาคลายโทสะลง
มันสร้างรอยบากขนาดใหญ่

ทุกการกระทำจะมีผลตามมาเสมอ

เขาได้สติ ในวันรุ่งขึ้น จึงไลน์มาขอโทษ …
เราให้อภัยนานแล้ว … แต่ จะไม่เหมือนเดิมอีกแล้ว

เราชิงชัง กิเลสที่ชื่อว่า โทสะ นี้ ไม่ว่าจะครองใจผู้ใดอยู่  “แม้แต่ตัวเราเอง”  เราก็ยังไม่ต้องการเสวนาด้วย
เราอบรมตัวเอง ให้มีสติ และรู้เท่าทัน ความโกรธเสมอมา

เพราะฉะนั้น เราจะไม่อยู่กับคนที่ ไม่เห็นโทษภัยของ โทสะ จนปล่อยให้มันครองใจนานเด็ดขาด

เขาจะยังเป็นเพื่อนที่แสนดีของเรา เพราะความดีของเขามีมากจริงๆ
แต่โครงการ ที่จะยกสถานะเขาขึ้นมา เป็นอันต้องพับไปก่อน

คุณเอง ก็ยังเป็นเพื่อนที่ดีต่อกันได้ หากเขาสำนึกตน และขอโทษ

ให้เวลา พิสูจน์กันไปเรื่อยๆ ว่าเขาพร้อมจะแก้ไขตัวเองหรือไม่
ไม่ต้องทำเพื่อคุณ แต่ต้องทำเพื่อขัดเกลาเชื้อโทสะนี้ออกไป จากใจ ให้เบาบางลง

ถึงวันนั้น ถ้าเขาทำได้ คุณจะให้โอกาสเขา กลับมาเป็นแฟนอีก ก็ยังไม่สายไป