สวัสดีครับ ผมชื่อแบงคืนะครับ เมื่อก่อนแฟนผมกับผมรักกันมากครับครบกันมา6เดือนแต่เค้าบอกเลิกผมทุกเดือนเลยแต่ก็กลับมาหาตลอดแต่เพราะผมเองแหละครับที่ทำเค้าบอกเลิกตอนที่คบกันเมื่อก่อนเค้าไม่ค่อยตอบผมเลยครับไม่ค่อยสนใจผมเค้าจะอยู่กับพี่ๆในวงดนตรีมากกว่า แต่ผมก้เข้าใจครับนิสัยเค้า เค้าเป็นแบบนี้อยู่แล้ว และผมก็ทน เพราะคำคำเดียว "รักเขา" แต่พอผ่านไปเรื่อยๆจนไม่กี่สัปดาที่ผ่านมา เค้าบอกเลิกผม และผมก้ปล่อยเคา้ไปไม่ง้อเค้าเหมือนเมื่อก่อนแล้วเพราะเค้าต้องไปแข่งบ่อยมากเค้าเลยพอไม่ง้อเค้าให้เหนื่อย แต่เค้าก็ทักมาหาผมคุยกับผมตอนนั้นก็คุยกันในสถานะคนคุยอ่ะครับ และผมก็มีเพื่อนคนนึงที่ผมปรึกษาได้ทุกเรื่องเลยครับมีไรเค้าเล่าให้ผมฟังตลอดทุกๆเรื่องเลยสนิทกันมาก แค่เพื่อนนะครับ เขาชื่ออินมีประสบการ ความรักมาเยอะ ส่วนแฟนผมชื่อปุ๋ม ฮอตมากมีคนเข้าหาตลอด กลับเข้าเรื่องครับ ตั้งแต่เริ่มมีแข่งบ่อยๆ นานมากเค้าจะตอบผมที และยิ่งไม่ใช่แฟนกันเค้ายิ่งไม่ตอบ ผมก็ยิ่งรุ้สึกกับเค้าน้อยลง เริ่มไม้คิดไรแล้ว และตอนนั้นผมมีเพื่นที่คอยอยู่ข้างๆผมคอยเล่นกับผมตลอดครับ ช่วงนั้นผมเลยอยู่กับเพื่อนบ่อย แต่ก็ยังรักเค้าอยู่ มีครั้งนึงผมจับได้ว่าเค้าคุยกับคนอื่นด้วย ผมเลยบอกเลิกคุยเลยครับผมไม่อยากเป็นตัวเลือกของเค้า แต่เค้าก็มาง้อมาขอร้องผม แต่ผมก็กลับไปคุยกับเค้าให้โอกาศเค้าอีกครั้งและเค้าบอกว่าเลิกคุยกับมันแล้ว บอกว่ายอมเลิกคุยได้เพื่อผมเลย ผมก็ยอมกลับไป และก็คุยกันมาเรื่อยๆ จนวันนึงผมต้องไปเข้าค่ายลูกเสือ 3วัน ผมจะไม่ได้ใช้โทรสัพเลยเพราะที่ค่ายเก็บโทรสัพ ตอนนั้นผมก้อยู่กับเพื่อนตลอกมีความสุขมากๆสนุกมากครับที่ค่ายที่ค่ายมีไรให้ทำตลอดไม่เบื่อเลย ตอนนั้นผมก็มีคิดถึงเค้าบ้างแต่มันก็ยังมีเรื่องที่เค้าไปคุยกับคนอื่นอยู่เลยรู้สึกแบบไม่มากมันเหมือนลดน้อยลงเหมือนไม่ค่อยรักแล้วตอนนั้นผมก็คิดครับ ว่า ไม่มีเค้าก็มีความสุขได้ แต่ก็ไม่ได้จะทิ้งเค้าครับ ตอนวันกลับจากค่ายผมเปิดแชทเค้าคนแรกเลยเค้าทักมาคุยวันเลยครับวันละ2-3ข้อความรอผมส่งเพลง ร่มสีเทามา พอผมพิมไป จ๊ะเอ๋เค้ารีบมาอ่านเค้าดูดีใจมากครับและก็คุยมาตลอดพอได้สัก2-3วันผมจับได้อีกรอบตอนนั้นผมหมดไฟเลยครับตอนนั้นในหัวผมมีแต่จะต้องไปจากเค้าให้ได้ ตอนนั้นพอผมพิมบอกเลิกคุยไป เค้าดูไม่ง้อผมเลยครับ เค้าบอกว่าแล้วแต่ขึ้นอยู่กับผมแล้ว เอาที่ผมสบายใจ ตอนนั้นผมก้หมดใจแล้วครับไม่รักละ ผมก็อวยพรขอให้อยุ่ด้วยกันนานๆคบกันนานๆ เค้าก็บอกคุยเฉยๆ ไม่ได้คิดจะคบ ผมก็ไม่ฟังเค้าละครับในหัวคือผมจะไปแล้วครั้งนี้ผมจะไม่อยู่แล้ว ผมไม่ชอบคนโกหกไม่ชอบคนแบบนี้ทำไมต้องมาแอบคุยกับคนอื่นด้วยทำไมต้องโกหกด้วย มีผมอยู่มำไมต้องคุยกับมันถ้างั้นก้คุยกับมันไปเลยผมไปดีกว่า ตอนนั้นไม่รักแล้วครับไม่อ่ะไรแล้ว ผทก็เริ่มมีแผนในใจครับว่จะขายของออนไลด้วย แต่ก็........ไม่รุ่งครับตังที่ผมเอาออกจากกระปุก400ที่จะเก็บใว้ซื้อพาวเวอแบงค์ ผมเอาไปซื้อของในเกามเพื่อจะขายต่อทำกำไร โดนคนโกงหมดเลย แต่ก็ไม่เป็นไรครับชั้งมันเก็บใหม่ นานๆมา2--3วันเค้าก็เริ่มาง้อบ้างอ่ะไรบ้างลงสตอรี่เกี่ยวกับผมบ้างตอนนั้นยอมรับครับ ผมเบื่อผมอยากอยู่คนเดียวผมอยากพักผมไม่อยากมีเค้าผมรำคาญเค้าเวลาเค้าทักมา ผ่านไปเรื่อยๆผมก้เริ่มคิดถึงเค้าแหละเค้าก็ยังคิดถึงผมอยู่ในใจก็แอบคิดกลับไปคุยดีมั้ยแต่ตอนนี้ผมไม่รักเค้าแล้วถ้ากลับไปคุยผมกลัวผมไม่รักเค้าเหมือนกลัวคุยไปผมก้เฉยๆคือแบบผมไม่รักเค้าแล้วไม่อ่ะไรแล้วเฉยๆกับเค้ามากกลัวลองกลับไปคุยแล้วมันไม่มีอ่ะไรดีขึ้นอ่ะครับผมไม่อยากคุยไปทั้งที่ไม่รู้สึกอ่ะไรเหนื่อยป่าวๆ ผมก็ไม่อยากให้เค้าดีใจเสียใจร้องให้อีกฟรีๆผมก็กลัวเค้าจะคุยกับคนนั้นอีกผมไม่อยากไปให้เค้าหลอกผมอีก ผมจะลองกลับไปคุยกับคนที่เคยหลอกผมคนที่ผมไม่รักเค้าแล้วดีมั้ยครับ แต่ผมก็ยังนึกถึงเรื่องราวเก่าๆ  บอกผมแนะนำผมได้เต็มที่เลยครับไม่ต้องเกรงใจ บอกแบบครึ่งๆแบบ(ลองกลับไปดู)(ลองดู)อ่ะไรที่มันลองๆไม่เอาครับผมอยากได้แบบ100% ผมตอนนี้ผมก็อยากอยู่คนเดียวผมอยากอยู่ๆเงียบๆไม่มีใครกวนใจ ขอบคุณสำหรับความคิดเห็นครับ ขอให้ทุกคนโชคดี.       -แบงค์-