คือตอนนี้ผมอยู่ม.5 ผมมีคนที่ผมแอบชอบมาตั้งแต่ม.4แล้ว ซึ่งเราอยู่ห้องเดียวกัน ผมเลยไม่กล้าไปบอกว่าชอบ กลัวจะมองเห็นไม่ติด555 คือเราสองก็เป็นเพื่อนที่ค่อนข้างสนิทกัน นั่งใกล้กัน คุยกันบ้างตามภาษาคนนั่งใกล้กัน ตอนนี้ผมก็ยังชอบอยู่แต่ไม่ได้คลั่งรักแบบม.4แล้ว เพราะผมที้ไม่อยากมีแฟนอยู่เลยมีความคิดว่า ผมจะบอกความรู้สึกนี้ตอนจบม.6 และ ผมก็จะบอกอีกว่า ถ้าไม่ชอบก็ไม่เป็นไรนะ แต่ถ้าก็ชอบกู กูจะไม่เป็นแฟนกับเพราะกูอยากดูแลตัวเองให้ได้ ก่อนที่จะดูแลคนอื่น กูอยากให้ไปใช้ชีวิตมหาลัยก่อน ไปเจอโลกที่ใหญ่ขึ้น เจอคนมากขึ้น หรืออาจจะเจอความรักที่นั้นก็ได้ และถ้าเราจะเป็นคู่กันจริงๆ ก็ขอให้พรมลิขิตพาเรามาเจอกันอีก
ที่ผมจะถามก็คือความคิดแบบมีดีมั้ย?
ถ้าไม่ดีผมควรแก้อย่างไร?
ขอบคุณที่อ่านเรื่องราวของผมนะคับ
การคิดแบบนี้มันผิดหรือมันถูกมั้ย?
ที่ผมจะถามก็คือความคิดแบบมีดีมั้ย?
ถ้าไม่ดีผมควรแก้อย่างไร?
ขอบคุณที่อ่านเรื่องราวของผมนะคับ