ไม่ได้ทำผิดอะไรมาหรือพกอะไรที่ผิดกฎหมาย แต่แบบเห็นแล้วความรู้สึกมันจะไปในทางที่ลบหมดเลย แบบไม่ชอบ เกลียด ขยะแขยง คือความคิดมันจะไปในทางที่ลบหมดเลย ภาพในหัวคือเวลาในรูปหรืออะไรที่ดีๆ ก็จะคิดแบบพวกนี้สร้างภาพ สร้างภาพ และก็สร้างภาพ เผลืองงบแผ่นดิน อะไรทำนองนี้หมดเลยอะ ยิ่งตอนที่ตำรวจทำร้ายประชาชนนะยิ่งทวีคูนเข้าไปอีก แต่เราก็มีเพื่อนเป็นตำรวจนะ แบบก็ไม่ค่อยชอบอยู่ดี ก็รู้สึกว่านะ5555 ไม่ใช่ไม่ชอบเพื่อนนะ แต่ไม่ชอบที่เพื่อนเป็นตำรวจ จริงๆญาติพี่น้องเราก็เป็นกันหลายคนเลยแหละ

มีใครมีความคิดเหมือนกันบ้างแบบว่าความคิดมันไปในทางที่ลบหมดเลย แบบทุกวันนี้ถ้าเกิดเรื่องคนแรกที่จะคิดถึงน่าจะเป็นยามมากกว่าตำรวจ หรือถ้าเกิดเหตุอะไรก็ตะโทรหาคนใหญ่คนโตมากกว่าที่จะพึ่งตำรวจอีก ทุกวันนี้ภาพที่เห็นคือเหมือนกลัวตำรวจมากกว่าโจรอีก ยิ่งเวลากลางถนนนะแบบมันจะยัดข้อหาอะไรให้เราหรือเปล่า มันจะพยายามเก็บเงินเราวิธีไหนหรือเปล่า และก็เวลาไปสถานีตำรวจนะทำไมเรารู้สึกว่าต้องไปกราบ ไปร้องขอ ไปรอ ไปวิงวอน ในเมื่อมันเป็นหน้าที่ของตำรวจที่ต้องรับใช้ประชาชนไม่ใช่หรอ? หรือว่าเราเข้าใจอะไรผิดไป การพูดการจาด้วยนะทำเหมือนปชชต่ำต้อยมากเลย

สุดท้ายเราไม่ใช่ว่าตำรวจดีๆไม่มีนะ ตำรวจดีๆก็มี แต่ยอมรับเลยว่าน้อยมาก ปีหนึ่งผลิตตำรวจออกมาหลายพันคน (จากนักเรียนสอบเข้าฝึกจนจบ) แต่เชื่อว่าตำรวจดีๆมีแค่ 1ใน10คนเท่านั้นแหละ มั้ง มั้ง มั้ง แต่นี่จากประสบการณ์ที่เราเจอเองนะ คนอื่นเราไม่รู้ ถ้าตำรวจดีไปก็ถือว่าโชคดีมากๆเลย