สวัสดีค่ะ นี่เป็นกระทู้แรกของเรา ไม่รู้จะมีคนเข้ามาอ่านไหม

หัวข้อกระทู้อาจจะงงๆ ตอนนี้เราเครียด จิตตก และสับสนมากเลยค่ะ ไม่มีใครที่คุยด้วยได้เลย ถือว่าเป็นกระทู้ระบายความอัดอั้น และขอคำแนะนำจากทุกท่านนะคะ ขอบคุณล่วงหน้าค่ะ
 
เรื่องของเรื่องคือ เรากับแฟนคบกันมานานมากกว่า 4 ปี แต่พูดได้เลยว่าคู่ของเรามีปัญหาเรื่องมือที่สามมาตลอด แฟนเราเจ้าชู้มาก ล่าสุดปีที่แล้วเป็นการนอกใจที่ทะเลาะกันใหญ่ที่สุด เพราะเราจับได้ว่าแฟนคบซ้อนคนคนนึงมานานหลายเดือน เราเสียใจแทบขาดใจเลย แต่เราก็เอาคืนโดยการมีคนอื่นด้วยเหมือนกัน ซึ่งแฟนเราก็เสียใจมาก เรารู้ว่าเป็นการแก้ไขปัญหาที่ผิด
แต่สุดท้ายเราสองคนก็ยังไม่เลิกกัน เราปรับความเข้าใจกัน จบปัญหามือที่สามกันไป สัญญากันว่าจะกลับมาเริ่มต้นใหม่ และไม่ทำอะไรไม่ดีอีก
ยอมรับว่าคู่ของเรารักกันมาก เข้ากันทุกเรื่อง ผ่านอะไรกันมาเยอะ หลายคนอาจจะงงว่ารักกันทำไมต้องมีคนอื่น จับได้ทำไมเราไม่เลิก เราเองก็ยังตอบไม่ได้ ฟังแล้วอาจจะดูโง่ที่ยังคบกันต่อ แต่เอาเข้าจริงๆ พอเจอกับตัวมันก็เป็นเรื่องละเอียดอ่อน รักมาก เลิกไม่ได้

หลังจากนั้นเราก็ทำตัวดีมาก ไม่เคยคิดจะนอกใจแฟน และเราก็หวังจริงๆว่าแฟนเราจะเลิกนิสัยเดิมๆแล้ว จนล่าสุดที่ผ่านมา เราจับได้อีกแล้วว่าแฟนกลับไปยุ่งกับคนเดิมเมื่อปีที่แล้ว เราเจ็บจนใจสลายเลยจริงๆตอนนั้น เหมือนโลกล่มสลายเลยสำหรับเรา ผิดหวังจนไม่รู้จะบรรยายยังไง เป็นครั้งแรกที่เรารู้สึกยอมแพ้ รู้สึกว่ามันพอแล้ว มันไม่มีทางแก้ไขได้อีกแล้ว รู้ดีว่าเราไม่สามารถให้อภัยเขาได้อีก เพราะเราให้โอกาสมาเยอะมากแล้วจนมันไม่มีค่าเลย  เราเคยเตือนเขาแล้วว่าจะเป็นครั้งสุดท้าย แต่เขาก็ไม่กลัวที่จะนอกใจเราเลย

เราบอกเลิกเขาจริงจังครั้งแรกที่คบกันมา บอกตรงๆว่าเจ็บมากแต่ไม่มีทางเลือกอะไร นอกจากปกป้องหัวใจตัวเองและไม่อยากเป็นของตายที่ยอมทุกอย่างอีก เราไม่อยากให้เขารู้สึกว่ามันเป็นเรื่องเล็กๆอีกต่อไป ที่ทำเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้นเหมือนที่ผ่านมา เรารู้ว่าถ้าเราให้โอกาสอีก เขาก็จะไม่มีทางเข็ด หรือได้รับบทเรียนอะไรเลย แต่เราไม่ได้บล็อคช่องทางติดต่อ เพราะเราคิดว่ายังเป็นคนที่หวังดีต่อกันได้ ยอมรับว่าเราเองก็ไม่อยากให้เขาหายไป ยังรักเขามาก เป็นห่วงมาก แค่ยอมแพ้ในสถานะแฟนแล้ว แต่เราก็บอกเขาชัดเจนถึงระยะห่าง และรักษาสถานะให้ชัดเจน

เขาร้องไห้ฟูมฟายหนักมากทุกวัน เราสัมผัสได้ว่าเขาเสียใจมากจริงๆ โทรมาตื๊อทุกวัน เราต้องกัดฟัน ใจแข็ง พูดจาเด็ดขาดกับเขาไปทุกครั้ง ทั้งที่เราอยากให้อภัยเขาใจจะขาด ทรมานหัวใจมากที่เห็นเขาเสียใจ (ทั้งที่รู้ดีว่าเราต่างหากที่เป็นคนโดนกระทำมา ควรสงสารตัวเองมากกว่า) เรารู้ดีว่าเราก็ต้องปกป้อง รักษาหัวใจตัวเองด้วยเช่นกัน
ทุกวันนี้เขาก็ยังโทร ยังส่งข้อความมาเช็คเราตลอดว่าอยู่ไหน ทำอะไร กลัวจะมีคนมายุ่ง ยังตามหึงหวง ตามจีบเราใหม่ ซึ่งทำให้เราประสาทเสียทุกครั้ง ทั้งสับสน เพราะใจนึงก็คิดถึงเขามาก รักเขามาก อีกใจก็รู้ดีว่าควรสงสารตัวเองมากกว่า นึกถึงการกระทำที่เขาทำ เขาทำตัวเองทั้งนั้น ทั้งรักทั้งโกรธเกลียด เราเสียใจมาก อกหักมากไม่แพ้เขา แต่เขากลับไม่เข้าใจ ยังคิดแต่ว่าเราไปมีคนอื่นอีก แถมยังต่อว่าเราว่าใจร้าย ที่ไม่เข้าใจความรู้สึกเขา เหมือนเราผิดมากไม่ให้เวลาเราได้อยู่กับตัวเองเลย

เราผิดมากมั้ยที่ใช้คำพูดรุนแรงพูดกับเขา เราไม่รู้ว่าเขายังมีสิทธิ์ตามมาหึงหวงไหม เวลาเขาโทรมาพูดดีๆ บางทีเราก็ปรี๊ดแตก วีนเขา ต่อว่าเขา เวลาเขาแค่ถามว่าอยู่ไหน ทำอะไร เหมือนเช็ค ตามระแวงเรา เพราะเรารู้สึกว่าเขาไม่มีสิทธิ์ที่จะทำแบบนี้ เรามีสิทธิ์ที่จะไม่ตอบ แต่เราก็ไม่อยากให้เขามโนว่าเรามีคนใหม่ เพราะเราอยากแสดงให้เห็นว่าเราไม่ได้ทำเหมือนเขา จนเราระแวงที่จะใช้ชีวิต ไม่กล้าแม้แต่จะไปเดินผ่อนคลายที่ห้าง เพราะกลัวเขามาต่อว่าเราว่าเรามีคนอื่นเหมือนเขา สับสนกับตัวเองมากเลยค่ะ ใจนึงอยากบล็อคหายไปเลย แต่ยอมรับว่าทำใจไม่ได้ เพราะรักเขามากๆไม่อยากให้เขาเสียใจ แต่ก็ต้องมาประสาทเสียเพราะต้องคอยตอบเวลาเขาระแวง เหมือนยังเป็นแฟนกันอยู่ ทั้งที่เราก็บอกเลิกไปชัดเจนแล้ว เราเหมือนคนจิตตก เวลาด่าเขาก็มานั่งรู้สึกผิด ทั้งที่การเลิกกันครั้งนี้ไม่ใช่ความผิดเรา ตอนนี้เราจะจัดการความรู้สึกยังไงดีคะ