คือมันมีเหตุการณ์ที่ทำให้หนุคิดว่าเขาสนใจในตัวหนูรึเปล่า
คือเพื่อนคนนี้เค้า ค่อนข้างเงียบไม่คุยกับใครรึคุยกับคนที่สนิทเท่านั้นไม่เคยเห็นเขาหัวเราะเลย เงียบมากสมมุติว่าเค้าชื่อ:ต้นก็แล้วกัน คงเพราะหนูไม่สนิทกับต้นด้วยเลยไม่รู้จักนิสัยเขา อีกอย่าง (หนูก็เป็นคนเงียบๆเหมือนกัน) เลยทำให้หนูไม่ค่อยคุยหรือทำความรู้จักกับใครเลยคือง่ายๆหนูเองก็กลัวการเข้าสังคมอยู่ไม่น้อย เลยไม่กล้าไปพูดคุยกับคนอื่นที่ไม่รู้จักหรือต้องชวนใครคุยก่อน จนหนูได้มาอยู่ ม.2 หนูก็มีกลุ่มเพื่อนของหนู ต้นก็มีกลุ่มเพื่อนของเขา ตอนเทอมแรกอะไรๆ มันก็ปกตินะจนมาถึงเทอม 2 อยู่ต้นก็เป็นคนพูด คือไม่ใช่แค่พูดอ่ะเขาทั้งหัวเราะ ยิ้มแย้ม เล่นมุข ชอบทำให้เพื่อนขำตลอดเลย หนูเองก็เอะใจไม่น้อยที่ต้นอยู่ๆก็ชอบคุยนู้นคุยนี่ไม่เหมือนเก่า ไอ่เราก็คิดว่าเขาอาจจะเพิ่งปล่อยตัวตนของเค้าออกมาตอนนี้ก็ได้ เพราะตอนนี้ก็เป็นตอนวัยรุ่นอยู่ด้วย #มันมีเหตุการณ์1 ที่ทำให้หนูค่อนข้างตกใจเลยก็ว่าได้ คือตอนนั้นครูให้นักเรียนทุกคนทำพวงกุญแจเองทำมาจากกิ่งไม้มะขาม ครูให้พวกเราเอากระดาษทรายมาขัดกิ่งไม้ที่หนุเลือกมาทำให้มันเรียบจะได้วาดรูปลงได้ เพื่อนๆก็ต่างรีบหยิบกิ่งไม้ไปแล้วนำไปขัด แต่หนุลงไปช้าเพราะหนุรอให้เพื่อนคนอื่นหยิบก่อนหนุไม่ชอบไปแย่งหรือไปเบียดกับเพื่อนคนอื่นๆเพื่อเอากิ่งไม้ พอหนุเอาเสร็จแล้วก็ไปหยิบกระดาษทรายมาเพื่อมาขัดแต่ที่หนูสังเกตคือ เพื่อนทุกคนเขาไม่นั่งบนโต๊ะกันแต่นั่งที่พื้นแล้งขัดไม้ หนุไม่อยากให้กระโปรงมัน สกปรกเลยนั่งที่โต๊ะคนเดียว เพื่อนคนอื่นๆนั่งพื้นหมดเลยค่ะ เพราะอาจจะทำให้โต๊ะเลอะด้วยแหล่ะเพื่อนเลยไม่มานั่งที่โต๊ะกันหนูคิดแบบนี้ แต่ก็นั่งขัดที่โต๊ะ คนเดียวต่อไป ผ่านไประมาณ 5นท. ได้มีเพื่อนคน1เค้าชื่อเบ้น ถามหนุว่า "อ้าวเธอไปนั่งบนโต๊ทำไม" ไอ่เราก็เงียบเพราะไม่อยากตอบไปว่า กลัวกระโปรงสกปรกมันดูลูกคุณหนูไป หนุเลยได้แต่นั่งเงียบ นั่งเงียบไป 7-8 วิเลย(จะหาคำตอบที่ดีกว่านี้หน่อย)เลยทำให้หนุคิดไปหลายวิเลย แล้วอยู่ๆต้นก็พูดว่า นั่งให้เบ้นถามมั้ง คือตอนนั้นหนูทำไรไม่ถูกเลยไม่รู้ว่าทำไมต้องออกหน้ามาพูดแทนเราด้วยรึเค้าแค่สงสารหนูแค่นั้น หนุเลยได้แต่คิดในใจ(ต้นเราขอบคุณนายนะที่ออกหน้าพูดแทนหนู) ต้นพูดจบหนูเลยย้ายมานั่งที่พื้นให้มันจบๆไป ไม่อยากให้เพื่อนถามอีกว่าทำไมไม่นั่งพื้น
# เหตุการณ์ที่2 ตอนนั้นเป็นตอนที่เราในห้องได้แลกของขวัญกัน หนูอยากได้อันที่ไม่ใช่ขนมเพราะหนุได้ขนมตลอดเวลาที่จับของขวัญกับเพื่อนๆ หนุใส่พวกตุ๊กตาผ้าห่ม อะไรพวกนี้ ถือว่าหนุไม่ไม่ใส่สิ่งที่หนุไม่อยากได้ให้คนอื่นไปด้วย แต่ใช่หนูก็ได้ชนมอีกเช่นเคยเลยตอนนี้หนุก็เศร้าอยู่แหล่ะที่ได้ขนม (จับได้ของไอ่เบ้น) หนุก็ไม่ได้ไม่ชอบหรอกแต่หนุได้ขนมทุกปีเลย พอจับเสร็จหนุก็มานั่งที่โต๊ะกับเพื่อนถึงอารมณ์ไม่ค่อยจอยเท่าไหร่ก็เห่อะ แต่ตอนนั้นอยู่ๆไอ่เบ้นกับต้นก็โผล่มาจากที่ไหนไม่รู้แล้วมาขขนมหนูกิน "เห้ยเธอจับได้ของเราหนิเราขอกอนหน่อยดิ" คือตอนนั้นหนูอารมณ์หมดจอยเลยอ่ะตอนมันพูดแบบนั้นแต่หนุไม่ได้ปฏิเสธจะไม่ให้นะ คือหนูกำลังแกะให้มันแหล่ะ แต่ต้นก็พูดว่า "จะไปขอเขาทำไมนั้นของที่จับของขวัญกันนะ"" พอต้นพูดต้นก็ลากไอ่เย็นออกไป หนูก็คิดได้แค่(ต้นนายออกหน้าแทนเราอีกแล้วขอบคุณอีกครั้งนะ) จากนั้นผ่านมาได้ 14วัน
หนูเริ่มสังเกตว่ามีคนชอบมองหนู ใช่เเบ้วคนนั้นคือต้น หนูสบตาต้นได้หลายรอบเลย แต่ก็ไม่ได้คิดอะไรเพราะเขาอาจจะมองเพื่อนเราก็ได้ไม่ได้มองเรา(เพราะเวลาไปไหนมาไหนเพื่อนชอบไปกับเรา)
แต่หนูก็ยังสัมผัสสายตาที่มีคนมามอง แล้วหนุก็เริ่มสบตาบ่อยขึ้น ชอบเห็นต้นบ่อยขึ้น คือตอนนั้นหนูก็ไม่คิดว่าเคาจะชอบหนูหรอก หนูออกจะเงียบไม่เข้าสังคมไม่คุยกับใครขนาดนั้น เขาจะมาชอบเราได้ไง
มันมีวัน1อะค่ะที่หนูไม่ได้เดินกับเพื่อนหนูเดินกลับบ้านคนเดียว แล้วหนูก็เห็นต้นก็ยังมามองหนูอยู่ และหนูก็รู้สึกได้ว่าเค้ามองมาทางหนูตลอดทั้งที่เพื่อนหนูเค้าไม่อยู่กับก็หนูกัน หนูก็เคยคิดว่าเขาชอบหนู หรือ แค่มองหนูเฉยๆ แค่อยากช่วยหนูในฐานะเพื่อนร่วมห้องรึเปล่า (ตอนนี้ต้นเป็นคนพูดมากและพูดเก่งสุดๆถึงหนูกับเขาจะไม่เคยคุยกันสักคำก็เห่อะ)
เพื่อนแอบชอบเรารึเปล่า หรือ เขาไม่ได้คิดอะไรกับเรา
คือเพื่อนคนนี้เค้า ค่อนข้างเงียบไม่คุยกับใครรึคุยกับคนที่สนิทเท่านั้นไม่เคยเห็นเขาหัวเราะเลย เงียบมากสมมุติว่าเค้าชื่อ:ต้นก็แล้วกัน คงเพราะหนูไม่สนิทกับต้นด้วยเลยไม่รู้จักนิสัยเขา อีกอย่าง (หนูก็เป็นคนเงียบๆเหมือนกัน) เลยทำให้หนูไม่ค่อยคุยหรือทำความรู้จักกับใครเลยคือง่ายๆหนูเองก็กลัวการเข้าสังคมอยู่ไม่น้อย เลยไม่กล้าไปพูดคุยกับคนอื่นที่ไม่รู้จักหรือต้องชวนใครคุยก่อน จนหนูได้มาอยู่ ม.2 หนูก็มีกลุ่มเพื่อนของหนู ต้นก็มีกลุ่มเพื่อนของเขา ตอนเทอมแรกอะไรๆ มันก็ปกตินะจนมาถึงเทอม 2 อยู่ต้นก็เป็นคนพูด คือไม่ใช่แค่พูดอ่ะเขาทั้งหัวเราะ ยิ้มแย้ม เล่นมุข ชอบทำให้เพื่อนขำตลอดเลย หนูเองก็เอะใจไม่น้อยที่ต้นอยู่ๆก็ชอบคุยนู้นคุยนี่ไม่เหมือนเก่า ไอ่เราก็คิดว่าเขาอาจจะเพิ่งปล่อยตัวตนของเค้าออกมาตอนนี้ก็ได้ เพราะตอนนี้ก็เป็นตอนวัยรุ่นอยู่ด้วย #มันมีเหตุการณ์1 ที่ทำให้หนูค่อนข้างตกใจเลยก็ว่าได้ คือตอนนั้นครูให้นักเรียนทุกคนทำพวงกุญแจเองทำมาจากกิ่งไม้มะขาม ครูให้พวกเราเอากระดาษทรายมาขัดกิ่งไม้ที่หนุเลือกมาทำให้มันเรียบจะได้วาดรูปลงได้ เพื่อนๆก็ต่างรีบหยิบกิ่งไม้ไปแล้วนำไปขัด แต่หนุลงไปช้าเพราะหนุรอให้เพื่อนคนอื่นหยิบก่อนหนุไม่ชอบไปแย่งหรือไปเบียดกับเพื่อนคนอื่นๆเพื่อเอากิ่งไม้ พอหนุเอาเสร็จแล้วก็ไปหยิบกระดาษทรายมาเพื่อมาขัดแต่ที่หนูสังเกตคือ เพื่อนทุกคนเขาไม่นั่งบนโต๊ะกันแต่นั่งที่พื้นแล้งขัดไม้ หนุไม่อยากให้กระโปรงมัน สกปรกเลยนั่งที่โต๊ะคนเดียว เพื่อนคนอื่นๆนั่งพื้นหมดเลยค่ะ เพราะอาจจะทำให้โต๊ะเลอะด้วยแหล่ะเพื่อนเลยไม่มานั่งที่โต๊ะกันหนูคิดแบบนี้ แต่ก็นั่งขัดที่โต๊ะ คนเดียวต่อไป ผ่านไประมาณ 5นท. ได้มีเพื่อนคน1เค้าชื่อเบ้น ถามหนุว่า "อ้าวเธอไปนั่งบนโต๊ทำไม" ไอ่เราก็เงียบเพราะไม่อยากตอบไปว่า กลัวกระโปรงสกปรกมันดูลูกคุณหนูไป หนุเลยได้แต่นั่งเงียบ นั่งเงียบไป 7-8 วิเลย(จะหาคำตอบที่ดีกว่านี้หน่อย)เลยทำให้หนุคิดไปหลายวิเลย แล้วอยู่ๆต้นก็พูดว่า นั่งให้เบ้นถามมั้ง คือตอนนั้นหนูทำไรไม่ถูกเลยไม่รู้ว่าทำไมต้องออกหน้ามาพูดแทนเราด้วยรึเค้าแค่สงสารหนูแค่นั้น หนุเลยได้แต่คิดในใจ(ต้นเราขอบคุณนายนะที่ออกหน้าพูดแทนหนู) ต้นพูดจบหนูเลยย้ายมานั่งที่พื้นให้มันจบๆไป ไม่อยากให้เพื่อนถามอีกว่าทำไมไม่นั่งพื้น
# เหตุการณ์ที่2 ตอนนั้นเป็นตอนที่เราในห้องได้แลกของขวัญกัน หนูอยากได้อันที่ไม่ใช่ขนมเพราะหนุได้ขนมตลอดเวลาที่จับของขวัญกับเพื่อนๆ หนุใส่พวกตุ๊กตาผ้าห่ม อะไรพวกนี้ ถือว่าหนุไม่ไม่ใส่สิ่งที่หนุไม่อยากได้ให้คนอื่นไปด้วย แต่ใช่หนูก็ได้ชนมอีกเช่นเคยเลยตอนนี้หนุก็เศร้าอยู่แหล่ะที่ได้ขนม (จับได้ของไอ่เบ้น) หนุก็ไม่ได้ไม่ชอบหรอกแต่หนุได้ขนมทุกปีเลย พอจับเสร็จหนุก็มานั่งที่โต๊ะกับเพื่อนถึงอารมณ์ไม่ค่อยจอยเท่าไหร่ก็เห่อะ แต่ตอนนั้นอยู่ๆไอ่เบ้นกับต้นก็โผล่มาจากที่ไหนไม่รู้แล้วมาขขนมหนูกิน "เห้ยเธอจับได้ของเราหนิเราขอกอนหน่อยดิ" คือตอนนั้นหนูอารมณ์หมดจอยเลยอ่ะตอนมันพูดแบบนั้นแต่หนุไม่ได้ปฏิเสธจะไม่ให้นะ คือหนูกำลังแกะให้มันแหล่ะ แต่ต้นก็พูดว่า "จะไปขอเขาทำไมนั้นของที่จับของขวัญกันนะ"" พอต้นพูดต้นก็ลากไอ่เย็นออกไป หนูก็คิดได้แค่(ต้นนายออกหน้าแทนเราอีกแล้วขอบคุณอีกครั้งนะ) จากนั้นผ่านมาได้ 14วัน
หนูเริ่มสังเกตว่ามีคนชอบมองหนู ใช่เเบ้วคนนั้นคือต้น หนูสบตาต้นได้หลายรอบเลย แต่ก็ไม่ได้คิดอะไรเพราะเขาอาจจะมองเพื่อนเราก็ได้ไม่ได้มองเรา(เพราะเวลาไปไหนมาไหนเพื่อนชอบไปกับเรา)
แต่หนูก็ยังสัมผัสสายตาที่มีคนมามอง แล้วหนุก็เริ่มสบตาบ่อยขึ้น ชอบเห็นต้นบ่อยขึ้น คือตอนนั้นหนูก็ไม่คิดว่าเคาจะชอบหนูหรอก หนูออกจะเงียบไม่เข้าสังคมไม่คุยกับใครขนาดนั้น เขาจะมาชอบเราได้ไง
มันมีวัน1อะค่ะที่หนูไม่ได้เดินกับเพื่อนหนูเดินกลับบ้านคนเดียว แล้วหนูก็เห็นต้นก็ยังมามองหนูอยู่ และหนูก็รู้สึกได้ว่าเค้ามองมาทางหนูตลอดทั้งที่เพื่อนหนูเค้าไม่อยู่กับก็หนูกัน หนูก็เคยคิดว่าเขาชอบหนู หรือ แค่มองหนูเฉยๆ แค่อยากช่วยหนูในฐานะเพื่อนร่วมห้องรึเปล่า (ตอนนี้ต้นเป็นคนพูดมากและพูดเก่งสุดๆถึงหนูกับเขาจะไม่เคยคุยกันสักคำก็เห่อะ)