บทนำ
หลังจากไปนั่งฟังการเล่าประสบการณ์การเดินทางรอบโลกด้วยจักรยานของวรรณกับหมู และ พี่สมบบัติ ที่ร้านกาแฟแห่งหนึ่งใจกลาง กทม. ทำให้แรงกระตุ้นในการเดินทางไกลด้วยจักรยานที่มีอยู่แล้ว เพิ่มขึ้นมาอีกเป็นทวีคูณ 
แล้วจะไปไหนดี ? 
รอบโลกหรือ?  เป็นไปไม่ได้ !! 
เชียงใหม่หรือ ? คงไม่ผ่านการอนุมัติจากคุณภรรยาแน่นอน เพราะเส้นทางมีทั้งทางชันและทางเปรี่ยว 
ไปทางใต้ซิ! ไปบ้านเกิดของเธอ ขนอม ไปฉลองปีใหม่ที่นั่น น่าจะได้รับการอนุมัติง่ายกว่า  ผมเริ่มคิดแผนการคร่าว ๆ  แล้วนำแผนการนี้ไปบอกเธอ 
ผมจะปั่นจักรยานจากบางบัวทองไปตำบลท้องเนียน อำเภอขนอม จังหวัดนครศรีธรรมราช ไปหาญาติ ใช้เวลาทั้งหมด 7 วันโดยประมาณ จักรยานเป็นจักรยานไฟฟ้าที่ผมประกอบขึ้นมาเอง ซึ่งจะแบ่งเบาภาระการปั่นของผมไปประมาณครึ่งหนึ่ง การเดินทางจะเลี่ยงการใช้ถนนใหญ่ให้มากที่สุด ผมจะปั่นล่วงหน้าไป 3 วันแล้วให้เธอขับตามไป เราจะพบกันกลางทางที่ประจวบ และ ปลายทางที่ขนอม ที่พักจะเน้นการกางเต็นท์ตามอุทยาน นี่คือแผนการเดินทางทั้งหมด…แล้ววีซ่าที่ผมขอเธอไปก็ได้รับการอนุมัติ !!! 
  
วันแรก บางบัวทอง-สมุทสงคราม ---ออกจากความวุ่นวายสุ่ความร่มรื่นของสวนผลไม้---

เช้าววันที่ 24 ธค.2565 แบตเตอรี่ 2 ก้อน รวมพลังงานแล้วประมาณ 900 W.h. ถูกชาร์ทไว้เต็ม 07:30 ผมออกเดินทาง ลอดใต้ถนนวงแหวนรอบนอกฝั่งทิศตะวันตกตามคลองบางใผ่ตัดผ่านคลองประปามหาสวัสดิ์ สู่ตำบลศาลายา อ.พุทธมณฑล จ.นครปฐม ความเร็วเฉลี่ยประมาณ 20 กม./ชม ใช้ PAS ระดับ 1 (มอเตอร์จะกินกระแสไม่เกิน 2 แอมป์)  จากความวุ่นวายของรถบนถนนในต้น ๆของเส้นทาง แต่เมื่อออกมาถึงถนนเรียบคลองแถวท้าย ๆของเขตจังหวัดนนท์ ความเป็นชนบทที่ผมต้องการก็ค่อย ๆ มีมาให้เห็น ถนนหมายเลข 4006 มีดอกไม้ออกดอกสีเหลืองเต็มสองข้างทางตลอดแนวยาวเกือบ 10 กม. ต้อนรับนักเดินทางด้วยจักรยานอย่างผม ถือว่าเป็นความประทับใจแรกที่ได้รับจากการเดินทางครั้งนี้ก็ว่าได้ ผมข้ามสะพานนครชัยศรี ใช้เส้นทางตามคลอง รอดถนนบรมราชชนนนี ข้ามถนนเพชรเกษม วิ่งตามเส้นทาง หมายเลข1037 ไปพักเหนื่อยที่วัดสว่างอารมณ์ ประมาณ 10:30 ซื้อน้ำแดงโซดาจากแม่ค้าในวัด แม่ค้าบอกว้ดนี้ถ้ามีลาภขอหวยได้แม่นมากแนะนำให้ขอหวย แม่ค้าบอกว่า แม่ค้าไม่เคยขอ แม่ค้าไม่มีลาภ มีแต่น้ำตก !  ผมดื่มน้ำแดงโซดา พักหายเหนื่อยแล้วเดินทางต่อ ผ่านเส้นทางคลองจินดาย่านที่มีแต่สวนฝรั่ง ตัดเข้าสู่ถนนหมายเลข 375 (นครปฐม-สมุทสาคร) อยู่บนถนนเส้นนี้ไม่นานสายตาเหลือบไปเห็นปั๊มปตท. หยุดกินกาแฟและเบอเกอรี่ แทนอาหารกลางวันที่นั่น กำลังหยิบบราวนี่เข้าปากได้ยินเพลงที่ร้านเปิด 
“เพราะเธอหรือเปล่า ก่อนไม่เคยเหงา เพราะหรือใคร” …เฮ้ย นี่มันเพลงของดิอินโนเซ้นท์ เพลงโปรดของตรูนี่หว่า 
เหลือบไปมองเด็กเค้าเตอร์ที่ร้าน อายุไม่น่าเกิน25 ยิ้มให้ แล้วถาม 
“รู้จักเพลงนี้ด้วยหรือ”  ผมถาม
“ผมชอบครับพี่เพลงเก่า ๆ”...นึกภุมิใจ เด็กรุ่นนี้ยังเรียกเราพี่  
“แล้วพี่จะไปไหนครับ”
“ นครศรีธรรมราช”
“ห๊าา”...พี่จะปั่นจักรยานไปเนี่ยะนะ สุดยอดครับพี่
 ก่อนออกจากร้านเด็กชงกาแฟในร้านอวยพรให้เดินทางปลอดภัย 
ผมปั่นบนถนนสาย 375 มาอีก 3 กม.ก็แยกเลี้ยวขวาเข้าไปเส้นทางโพหัก รู้สึกไม่ปลอดภัย ทางเส้นนี้รถใหญ่เยอะเหลือเกิน ไม่ไหว เช็ก GPS ใช้เส้นทางลัดตามหมู่บ้านน่าจะดีกว่า ok มันดีกว่า แต่ก็ต้องแลกมากับ หมา สองข้างทาง มีทั้งหมาหมู่ หมารอบกัด หมาหางจุกตูด จนผมต้องหยุดหาไม้เรียวติดมือไปด้วย ผมมาถึงที่หมาย จุดกางเต๊นท์สวนย่าเรียม บ่าย 3 โมง 50นาที แนะนำตัวกับยายชง หาที่กางเต็นท์ อ้อ ก่อนถึงที่กางเต็นท์ ผมแวะซื้อมาม่ากับปากระป๋องที่ร้านปากซอยไว้เป็นอาหารเย็นนี้ คืนแรกของการเดินทาง หลับสบาย ท่ามกลางบรรยากาศสวนมะพร้าว ณ.ลานกางเต็นท์สวนย่าเรียม