ผมก็เป็นเด็กม.ปลายคนนึงที่ก็มีเพื่อนแฟนปกติๆทั่วไปแต่ถึงผมจะมีเพื่อนผมก็เป็นคนๆนึงทำโดนเมินแบบแทบไม่มีใครสนใจทุกๆครั้งที่ผมเรียกเพื่อนเพื่อนมันไม่เคยหันมาหาผมเลยพอมีเพื่อนอีกคนเรียกมันดันหันไปไวมากกินข้าวชวนคุยอะไรก็โดนเมินใส่ตลอดแต่พอถึงเสลาจำเป็นเช่นในคาบคณิตคาบอื้นๆบ้างพวกเพื่อนๆผมก็จะมาให้ความสนใจทันทีเรื่องล่าสุดสุดที่เจอก็พวกเพื่อนมันก็เขียนรายชื่อทุกคนในสภาแต่ไม่มีผมผมก็ทักๆไปแหละลืมชื่อกูหรอมันยังบอกมาว่าสำคัญด้วยหรอยังมีหน้ามาตอกย้ำอีกว่าไม่ต้องมาทำน้อยใจก็เคยทำกับคนอื่นทั้งๆที่ผมไม่เคยเมินเพื่อนเลยมีอะไรผมก็ช่วยเหลือตลอดมันก็ว่าทุกครั้งว่าผมไม่เคยช่วย
อะไรเลยแค่เมินๆก็พอรับได้นะแต่นี้มาว่าขนาดนี้จากที่ทุกๆวันโดนเมินอยู่แล้วโดนแบบนี้เข้าไปผมน้ำตาแตกเลย...ผมควรปรับตัวยังไงดีครับ
คนๆจะรับการโดนเมินได้มากแค่ไหนเชียว