ทำไมการชื่นชอบหรือได้แรงบันดาลใจจากตัวละครในวรรณคดีไทย บางคนถึงมองว่าเป็นเรื่องน่ากังวลหรือครับ

อย่างหลวงวิจิตรวาทการก็เคยให้ความเห็นไว้ว่าพระรามเป็นพระเอกอ่อนแอ อ้อนแอ้น แต่คนอ่านก็เชิดชูว่าเป็นผู้มีบุญ เป็นผู้ประเสริฐ หรือในยุคปัจจุบันเองก็มองว่าคนสมัยก่อนที่เจ้าชู้เพราะได้ขุนแผนเป็นต้นแบบก็พากันวิจารณ์และมองว่าไม่ควรทำ หรือพระเอกในวรรณคดีที่อยู่ในหนังสือเรียน ผู้คนก็มองว่ามันไม่ควรเอามาสอนเพราะนิสัยตัวละครมันไม่ดี มันกดขี่ผู้หญิง ฯลฯ

ซึ่งผมเองก็สงสัยว่าทำไมการชื่นชอบตัวละครในวรรณคดีไทยถึงเป็นเรื่องที่น่ากังวลขนาดนั้น ในขณะที่ยุคปัจจุบันของเรายังมีคนที่ชื่นชอบตัวละครในหนัง,ซีรีย์ หรืออนิเมะที่มีนิสัยแย่ ๆ หรือโหดร้ายกันได้โดยไม่มีใครกังวลเลย บางตัวก็นิสัยแย่กว่าพระเอกในวรรณคดีไทยเสียอีก หากท่านใดทราบก็คอมเมนต์กันได้เลยนะครับ
แก้ไขข้อความเมื่อ
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่