คือช่วงนี้คุณครูมีงานกลุ่มเข้ามาบ่อยมากๆ ด้วยความที่เราค่อนข้างจะเป็น Extrovert เราจะได้รับหน้าที่พรีเซ้น
(เขียนผิดขออภัย)บ่อยมากๆ ถ้างานกลุ่มมีพรีเซ้นเมื่อไหร่ทุกคนก็จะมองมาที่เรา เมื่อประมาณ1อาทิตย์ก่อนมีงานกลุ่มให้ทำแล้วคือเนื้อหางานมันเยอะมากเยอะแบบที่ว่าคนคนเดียวจำไม่หมด เพื่อนในกลุ่มไม่มีใครจะนำเสนอเลย เราจึงต้องยอมพรีเซ้นเพราะอย่างงั้นคงไม่ได้คะแนน เราเข้าใจว่าทุกคนมีหน้าที่ของตัวเอง ของเรามี หาข้อมูล ระบายสี ตกแต่ง (ครูให้ทำในกระดาษอันใหญ่ๆ) ตอนนั้นเครียดมากแบบปวดหัวหนักสุดๆ นอนประมาณเที่ยงคืน เพราะครูพึ่งบอกว่ามีพรีเซ้นด้วย เรา เหนื่อยมาก ไม่มีใครช่วยเราเลย ซักหัวข้อก็ไม่มี และวันนี้ก็มีงานกลุ่มเข้ามาอีกแล้ว(ครูแจ้งล่วงหน้า1อาทิตย์)มีเพื่อนคนนึงในกลุ่มที่ไม่ได้ทำอะไรเลยเราจึงเสนอให้เค้าพรีเซ้นแต่เค้าไม่ตอบกลับไม่เสนอความคิดเห็นอะไรเลย เพื่อนจึงเสนอให้แบ่งกันพรีเซ้น เอาง่ายๆคือเราน้อยใจอะ เราทุ่มเท่กับงานกลุ่มมากเพื่อให้มันออกมาดีที่สุดจนแทบจะลืมงานส่วนตัวของตัวเองด้วยซ้ำ หาข้อมูลล่วงหน้าอ่านหนังสือพยายามใช้สมองประมวลผล เพื่อนคนอื่นทำงานง่ายๆจะเรียกว่าง่ายก็ไม่ได้แต่สำหรับเราเราคิดว่าง่ายแต่ถ้าเราทำไม่ถูกใจเพื่อนก็โดนว่าอีกเราจึงเลือกที่จะให้เพื่อนทำตามใจดีกว่า เราถามตั้งแต่วันแรกที่ครูสั่งว่าใครจะพรีเซ้นใครจะทำอะไรแต่ไม่มีใครตอบหรือคุยเลย เเล้วพอถึงเวลาก็มาว่ามาบ่นบ่นลอยๆแต่เราก็รู้สึกไม่ดีอะเหมือนว่าเรา ถ้ามีงานกลุ่มอีกเราจะไม่อยู่กับพวกนี้แล้วเหนื่อยมาก เหนื่อยแบบอยากตาย
เบื่องานกลุ่ม(ระบาย)
(เขียนผิดขออภัย)บ่อยมากๆ ถ้างานกลุ่มมีพรีเซ้นเมื่อไหร่ทุกคนก็จะมองมาที่เรา เมื่อประมาณ1อาทิตย์ก่อนมีงานกลุ่มให้ทำแล้วคือเนื้อหางานมันเยอะมากเยอะแบบที่ว่าคนคนเดียวจำไม่หมด เพื่อนในกลุ่มไม่มีใครจะนำเสนอเลย เราจึงต้องยอมพรีเซ้นเพราะอย่างงั้นคงไม่ได้คะแนน เราเข้าใจว่าทุกคนมีหน้าที่ของตัวเอง ของเรามี หาข้อมูล ระบายสี ตกแต่ง (ครูให้ทำในกระดาษอันใหญ่ๆ) ตอนนั้นเครียดมากแบบปวดหัวหนักสุดๆ นอนประมาณเที่ยงคืน เพราะครูพึ่งบอกว่ามีพรีเซ้นด้วย เรา เหนื่อยมาก ไม่มีใครช่วยเราเลย ซักหัวข้อก็ไม่มี และวันนี้ก็มีงานกลุ่มเข้ามาอีกแล้ว(ครูแจ้งล่วงหน้า1อาทิตย์)มีเพื่อนคนนึงในกลุ่มที่ไม่ได้ทำอะไรเลยเราจึงเสนอให้เค้าพรีเซ้นแต่เค้าไม่ตอบกลับไม่เสนอความคิดเห็นอะไรเลย เพื่อนจึงเสนอให้แบ่งกันพรีเซ้น เอาง่ายๆคือเราน้อยใจอะ เราทุ่มเท่กับงานกลุ่มมากเพื่อให้มันออกมาดีที่สุดจนแทบจะลืมงานส่วนตัวของตัวเองด้วยซ้ำ หาข้อมูลล่วงหน้าอ่านหนังสือพยายามใช้สมองประมวลผล เพื่อนคนอื่นทำงานง่ายๆจะเรียกว่าง่ายก็ไม่ได้แต่สำหรับเราเราคิดว่าง่ายแต่ถ้าเราทำไม่ถูกใจเพื่อนก็โดนว่าอีกเราจึงเลือกที่จะให้เพื่อนทำตามใจดีกว่า เราถามตั้งแต่วันแรกที่ครูสั่งว่าใครจะพรีเซ้นใครจะทำอะไรแต่ไม่มีใครตอบหรือคุยเลย เเล้วพอถึงเวลาก็มาว่ามาบ่นบ่นลอยๆแต่เราก็รู้สึกไม่ดีอะเหมือนว่าเรา ถ้ามีงานกลุ่มอีกเราจะไม่อยู่กับพวกนี้แล้วเหนื่อยมาก เหนื่อยแบบอยากตาย