ตอนนี้ผมเป็นผู้ดูแลผู้ป่วยในครอบครัวจำนวน 2 คนครับ โรคเดียวกัน และหารือเรื่องทำพินัยกรรมเผื่อคนใดคนหนึ่งหรือทั้ง 2 คนจากไป ไปเมื่อวานนี้

เนื่องจากกำลังประสบเหตุอย่างหนึ่ง คือแพทย์ผู้รักษาอยู่ในโรงพยาบาลรัฐบาลขนาดใหญ่ (Extremely High-Volume Center)
ที่มีเวลาคุยไม่ถึง 3 นาที บางทีมีเวลาคุยเป็นหลักวินาที หลังได้ผลจาก Lab ในแต่ละครั้ง

สืบเนื่องจาก ตรวจไปสักพักนึง ก็มีคนเรียกตัวไปทำงานมากมาย หมอ ! คนไข้ VF Arrest (รีบวิ่งไปด่วนจี๋)
ต้องไปทำเรื่องกระตุกไฟฟ้าหัวใจ ต้องปรับ pacing threshold เดี๋ยวสักพักวิ่งไปช่วยใส่ท่อ ปรับเครื่องปั้มหัวใจ
เสียบอุปกรณ์ ให้ยาฉุกเฉิน เดี๋ยวๆ VF Storm เดี๋ยวในวอร์ดมีคนไข้ปั้มไม่ขึ้น ต้องไปดู  คนไข้เสีย ฯลฯ

และมีคิวตรวจในแต่ละนัดประมาณ 100 คน ซึ่งเป็นปกติที่คนไข้จะเข้าออกห้องตรวจอย่างรวดเร็ว ไม่งั้นไม่ได้กินข้าว-ตรวจถึงเที่ยงคืนก็ไม่เสร็จ
เจ้าหน้าที่ก็แซวว่าเดี๋ยวหมอคงอยากเปลี่ยนไปสายบริหาร หมอบอกงานผมยังทำไม่ทันเลย..คนที่เราเทรนจบไป ไปไปรเวทหมด อยู่เป็นอาจารย์น่ะเหรอ ไม่มีจะรับประทาน ไปว่าเขาไม่ได้ ชีวิตวัยรุ่นเขาหายไป เขาจะเอาคืนมา ชีวิตเขา เขาเลือกเอง

ผมอยากได้หมอที่ใส่ pacemaker ได้ จะเป็นใครก็ได้ที่อัพเดทความรู้เป็นปัจจุบัน อยู่ในเอกชนขนาดใหญ่/รัฐบาลในคลินิคพิเศษ/คลินิคส่วนตัว ที่มีบรรยากาศไม่วุ่น แล้วมีเวลาคุยกับผู้ป่วยนานขึ้น ช่วยผู้ป่วยได้ต่อคนมากขึ้น

ผมต้องการแค่ 8 นาที ในการเคลียร์เรื่องเทคนิคในหัตถการที่ต้องทำ-ควรทำ และอยู่ในขอบเขตที่เลือกได้ และคนไข้ทั้ง 2 จะเลือก

หมอเวชศาสตร์ครอบครัว (เอกชน) ที่มีเวลาคุยประเด็นปัญหากับผู้ป่วยเป็นชั่วโมง จากคนไข้ครอบครัวฐานะดีแต่ไม่รู้เรื่องอะไรเลย (เช่น ไม่รู้ว่าอาหารเสริมที่รักษาได้สารพัดโรคไม่มีจริง) ให้มาสนใจดูแลสุขภาพอย่างสมเหตุสมผลได้นั้น ผมเห็นอยู่

ผู้พิพากษาที่สืบพยาน 100 ปาก กินเวลานาน ผมก็เห็นอยู่

แต่หมอหัวใจเฉพาะทาง ขอ 8 นาทีก็พอครับ