สวัสดีค่ะทุกคน เรากับแฟนอายุ 25 ปี มีลูกด้วยกัน 1 คน คบกันมา 8 ปีแล้วค่ะ เรากับสามีแยกออกมาอยู่ด้วยกัน 2 คนเปิดร้านอาหารทำอาชีพนี้ร่วมกัน เรารู้สึกอึดอัดกับการกระทำของเค้าในบางอย่าง เค้าชอบจู้จี้จุกจิกการใช้เงินของเรา เราใช้บัญชีธนาคารในการเก็บเงินร่วมกันค่ะ คือรู้เห็น 2 ฝ่าย จะแยก 2 บัญชี คือบัญชีใช้ และบัญชีเก็บ คือเรามีความจำเป็นต้องใช้เงินในเรื่อยงส่วนตัว ซื้อคสอ. กระเป๋า แต่เราไม่ได้ซื้อถี่แทบทุกวันนะคะ เราซื้ออาทิตย์ละครั้ง และของส่วนมากที่สั่งก็เป็นเครื่องใช้ในครัวที่ร้าน เช้นเครื่องปั่น เราสั่งเครื่องปั่นราคาถูก 1 อัน ราคา 400และเครื่องปั่นราคาสูง 1 อันราคา 3300 กะจะเอา 2 ชิ้นนี้ใช้ทำฃานคนละด้านคือ อีกอัดบดเนื้อสัตว์ อีกอันปั่นพริก เพื่อความสะดวก แล้วเค้าก็ชอบกดเข้ามาดูการสังซื้อในแอพส้มของเราก็ถามจู้จี้จะซื้อทำไมอย่างงั้นอย่างงี้ พอเราอธิบายก็บ่นเหมือนเดิม แล้วเราก็ย้อนกลับไปถามว่าทีเธอเล่นพนันบอล กินน้ำกระท่อม ซื้อของของเทอ เราไม่เคยเข้าไปยุ่งเลย ทำไมเรื่องเท่านี้ถึงชอบมายุ่ง เค้าบอก เค้าไม่ได้เอาเงินจากร้านไปใช้นิเค้าเอาเงินที่เค้าหาเอฃมาใช้ คือเค้าขายบุหรี่ค่ะ เราก็บอกว่า แล้วเราจะเอาเงินจากไหนมาใช้ก็ในเมื่ออาชีพของเราคือการทำงานที่ร้าน เค้าก็บอกซื้อของไร้สาระ เรารู้สึกว่ามันบ่อยมาก เราเบื่อกับคำพูดของเค้า แล้วเวลาหลังปิดร้านเราจะต้อฃเอาเงินเข้าบัญชีเก็บร้านอาหารก็ปิดประมาณตี 4 เค้าก็ถามว่าเอาเฃินฝากยังๆ วนอยู่ 3-4 รอบ ทั้งๆที่ก็รู้ว่าเรายังไม่ไปเพราะเราเพิ่งปิดร้าน พอเรากลับไปตื่นเช้าก็มาถามอีก เวลาเราจะออกไปเจอเพื่อนเพื่อนลงมาจากอเมริกามาปีละ 1 หน ก็พูดไม่ค่อยดีเหมือนไม่อยากให้ออก เราก็คิดนะว่าเราทุ่มเทให้เค้า และลูก และร้านมากๆ ขอแค่เพียง 1 วันเจอเพื่อนบ้างได่ไหม คำพูดของเค้าบางคำก็พูดไม่นึกถึงความรู้สึกเราเลยสักนิด ไม่เคยเข้าใจ ขัดกัน แต่เราก็ต้องอยู่ พอทะเลาะเราเสร็จก็มาคุยด้วยเหมือนปกติ เรารู้สึกเรายิ่งรู้สึกแย่ เราจะจัดการปัญหาของเรายังไงดีคะ สภาพเราหลัฃคลอดตอนนี้จากเมื่อก่อนเหมือนมนุษย์ป้าเลย เราแค่อยากดูแลตัวเองบ้างอยากใส่เสื้อผ้าสวยๆ ครีมเราก็ใช้ซองเซเว่นเราไม่กล้าสั่งกลัวเค้าบ่นคือเรารำคาน ครอบครัวก็มีเงินพอใช้ไม่ได้ลำบาก แต่เราก็ห้ามเราเกินไปมากๆจนบางทีเราอึดอัด เค้าจะต่อเติมร้านเรากดโอนไปให้ผู้รับเหมาเค้าก็เป็นคนบอกให้โอน พอโอนไปแล้วเค้ากลับมาดูบช. เค้าบอกเงินหายไปไหน เราก็บอกว่า ก็เพิ่งให้โอนไป แล้วก็แบบยังไงไม่รู้ เรารู้สึกเห้อ เวลาเค้าถือเงินเองชอบบอกใช้แค่นี้พอ ใช้เท่านั้นพอ เห้ยเราไม่ใช้เด็กนะ แล้วร้านนี้แม่เราก็เป็นคนสร้างร้านให้มาทำมาหากินร่วมกัน และเค้าไม่ค่อยไว้ใจเรา เรื่องเงินว่าเราใช้สุรุ่ยสุร่าย เรายอมรับนะว่าสมัยก่อนโควิดเราเป็นอย่างงั้น แต่พอผ่านโควิดมาเรารู้ซึ่งถึงความรำบากแล้ว เราไม่กลับไปเหมือนเดิมแล้ว แล้วเราก็มีลูกเรายิ่งระวังการใช้เงิน ใช้แต่สิ่งที่ตำเป็นที่คิดแล้วคิดอีก ซึ่งคำๆนี้ เราก็อธิบายให้เค้าฟังแต่เค้าแค่ฟังแต่ไม่เคยเข้าใจเลย เราจะต้องทำยังไงต่อไปดีค่ะ  เราก็ยังอยากอยู่ร่วมกับเค้าแต่เราไม่ชอบปัญหานี้ที่เราแก้ไม่ได้แม้จะบอดเค้าเป็น 10ๆรอบแล้วก็ตาม