วันนี้เป็นวันที่ทั้งเหนื่อย ทั้งท้อ ทั้งเศร้า เหนื่อยกับการเรียน เหนื่อยกับชีวิต เหนื่อยกับคนในสังคม สุดไปเลยคือเหนื่อยกับคนในครอบครัวที่ไม่เคยเข้าใจเราเลย ทุกครั้งที่เรากลับมาถึงบ้าน แทนที่จะได้นั่งพัก ทำการบ้าน แต่กลับต้องมานั่งทะเลาะกับคนในครอบครัว ทะเลาะกับเรื่องที่ไร้เหตุผล ทุกครั้งที่มีเพื่อนของเรามาที่บ้าน คนในครอบครัวเรามักถามเพื่อนว่า "วันนี้เป็นไงบ้าง เหนื่อยมั้ย สู้ๆน่ะ" แต่ในทางกลับกัน พวกเค้าไม่เคยถามเรา ไม่เคยแม้แต่จะหันมามองเราที่กำลังเหนื่อยกำลังท้อด้วยซ้ำ เราเหนื่อย เราท้อ เราไม่อยากอยู่บ้านแล้ว วันนี้เป็นวันที่มืดมนที่สุดจริงๆ บนโลกนี้มันยังจะมีความสุขหลงเหลือให้เราอยู่ไหม??