เราอายุ 17 แฟนอายุ 35 คิดว่า อายุเราน่าจะต่างกันเกินไปความคิดเราสองคนก็ต่างกันมั้ง แต่เราก็พยายามที่จะปรับตัวเข้าหาเขาทุกอย่างเลยนะ พยายามทำทุกอย่างที่เขาขอ ที่เขาห้าม แต่มันก็ดูเหมือนสิ่งที่เราทำมันไม่มีค่าสำหรับเขาเลย เราแคร์ความรู้สึกเขามากเลยนะ จนลืมแคร์ความรู้สึกตนเอง เขาให้เราทำอะไรเราก็ทำหมดเลยนะ ทั้งที่เราจะเสียความรู้สึกมากแค่ไหนเสียใจมากแค่ไหนเราก็ยอมทำให้เขาได้ แต่เขาไม่ค่อยแคร์ความรู้สึกเราเลย เขาจะแคร์ความรู้สึกตัวเองมากกว่า บางครั้งเราทำผิด เราก็พร้อมที่จะแก้ไข ปรับปรุงตัวเองแล้วก็ไม่ทำในสิ่งที่เขาห้าม เขาเคยสั่งให้เราบล็อคเพื่อนที่สนิทกันมาก ไปโรงเรียนเราก็อยู่ด้วยกันตลอด แต่เราก็ยอมบล็อกให้เขานะ จากที่เคยเล่นเกมกับเพื่อนสนิททุกวันเขาไม่ให้เล่นเราก็ไม่เล่น เขาห้ามไม่ให้เราเล่นเกมกับคนอื่น เราก็ทำเพื่อเขาได้นะ รหัสเฟสติ๊กต๊อก IG เราให้เขาหมดทุกอย่าง แต่เขาไม่เคยให้รหัสพวกนี้กับเราเลย เขาบอกว่าเขาไม่มีเฟซเขามีแต่ไอจี เราเคยทะเลาะกันหลายครั้งมาก แรกๆก็ดีนะ เวลาเขาว่างเขาก็จะทักมาหาเราตลอดชวนเราเล่นเกมทุกครั้ง แต่พอเดือนธันวาคมที่ผ่านมา เขา ไม่ค่อยทักเรามาเลย เขาอ้างแต่ว่าทำงาน เหนื่อย อันนี้เราก็เข้าใจนะ บางครั้งเขาก็หายไป 4-5 วันหายไปหลายครั้งมาก โดยที่ไม่ทักแชทมาบอกเราเลยสักคำ พอถามเขาก็บอกว่าทำงาน อันนี้เราก็ไม่ได้ว่าอะไรนะ แต่ว่าเป็นแฟนกันเขาหายไปหลายวัน เขาก็น่าจะบอกคิดถึงอะไรบ้างนะ แต่นี่ไม่เคยบอกเลย หลังจากที่เขาหายไป เขากลับมาเขาก็จะพูดคำแรกว่ามีแฟนใหม่ยัง เราคงคาดหวังคำที่เขาจะพุดมากไปมั้ง หลังๆมานี้เราไม่ค่อยได้คุยกันเลย อาทิตย์นึงคุยกันไม่ถึง 10 คำ วันนั้นเขามาบอกมอนิ่ง ปกติเขาไม่ค่อยมาบอก เราก็เลยถามไปว่าวันนี้แปลกจังมาบอก มอนิ่งได้ เขาตอบว่าเขาฝืนร่างกายมาเขาเหนื่อย แค่นี้แล้วเขาก็ไป ทั้งที่เราก็ตอเร็วอยู่นะเเต่เขาหายไปเร็วกว่า แต่เราไม่เข้าใจอย่างนึงคือ เขาบอกว่าเขาไม่มีเวลาเขาทำงานตลอดแต่เขาสามารถเข้าเกมได้เล่นเกมได้ โดยที่ ไม่ทักมาหาเราเลยสักคำ ทั้งๆที่เขาก็เล่นเกมตลอด ไม่ทักมาวันหนึ่งเราก็ไม่แปลกใจนะ แต่นี่เขาไม่ทักเรามาเลยเป็นอาทิตย์ เขาว่างเขาก็เล่นเกม จากที่เคยชวนเล่นเกมก็ไม่เคยชวน เราอยากคุยกับเขามากเลยนะ เขาว่างแต่ตอนกลางคืนความเราอยากคุยกับเขาเราตื่นตอนเที่ยงคืนนอนตอน ตี3 เพื่อจะคุยกับเขา เราพยายาม พี่จะหาเวลาคุยกับเขา แต่เขาเหมือนไม่อยากคุยกับเราเลย ตอนนั้นเราทำผิด เรายอมให้เขาด่าให้เขาว่า โดยที่เราไม่เคยเถียงเขาสัก เราก็งงเหมือนกันนะว่า เวลาที่เราทะเลาะกันเขามีเวลาคุยกับเราตลอดทั้งวันทั้งคืน แต่พอดีกันเขากลับไม่มีเวลาให้เราเลย เราเลยรู้สึกว่าเราพยายาม มากเกินไปหรือเปล่า รู้สึกว่าสิ่งที่เราพยายามทำเพื่อเขาทุกอย่างมันกับดูไม่มีค่าในสายตาเขาเลย เราก็เลยบอกเลิกเขาไป แต่เราก็ยังรักเขาอยู่นะเราเสียใจมาก แต่เราก็ทนอยู่กับเขาไม่ได้จิงๆ เขาบอกรักแต่ปากแต่การกระทำเขาแม้งโคตรตรงกันข้ามเลย เขาไม่เคยพยายาม ทำอะไรเพื่อเราเลยสักอย่าง แต่ก็ขอบคุณเขานะที่ทำให้รู้ว่าอย่าพยายามทำเพื่อใครเลย ไม่ต้องขอความรักจากใครหรอก ถ้าเขาจะรักเราเราก็ไม่ต้องพยายามขนาดนี้ เรารู้สึกว่าเราโง่มากที่ทนอยู่กับเขาได้ คือเพื่อนบอกให้เราเลิกกับเขาหลายครั้งมากเลยนะ  แต่เราก็ไม่ฟัง เฮ่ออออรู้เฮ่ออออรู้สึกว่าตัวเองโง่มากเลย