คืองี้เพื่อนเราเป็นเเฟนกับคนในห้องเรียนเดียวกัน ก็คบกันไประยะหนึ่งเขาก็ได้รู้จักกับผู้ชายอีกคนเลยเเลกฟอลไอจี (เเต่เราไม่รู้ว่าทำไมนอกจากเเลกฟอลกันเเล้วถึงไปคุยกันในเเชท เราไม่ได้รู้ที่มา) จนได้ผู้ชายคนนั้นมาเป็นที่ปรึกษาปัญหาต่างๆ
จนกระทั่งวันนึง เขามีปัญหากับเเฟน(เรารู้เรื่องนี้เเล้วสำหรับเราว่าไม่ใช่เรื่องใหญ่) เราเลยบอกให้เขาบอกกับเเฟนไปตรงๆ ว่าไม่โอเคกีบการกระทำของเเฟนเเบบนี้
เพราะดูเเล้วมันสามารถเเก้ไขได้ เเต่วันถัดมา เขาก็มาปรึกษาเราเรื่องนี้ต่อ ก็คุยกันไปเรื่อยๆจนเราหลุดถามไปว่า ชอบมันจริงเหรอ ? เเต่คำตอบเขาเราก็อึ้งนะ เขาตอบมาว่า ไม่ได้ชอบ ไม่ได้รู้สึกพิเศษเเค่อยากลองคบเเบบเพื่อนกับเพื่อนคบกัน เราเลยบอกไปว่า ถ้าไม่ได้รักมัน เเล้วจะคบไปทำไม กูว่าเลิกกับมันเถอะมันจะได้ไม่เจ็บ ในวันเดียวกันจู่ๆ เขาก็เรียกผู้ชายคนนั้นมาคุยปรึกษาเรื่องจะเลิกกับเเฟน ซึ่งสถานที่ที่คุยกัน เเฟนเเละเพื่อนก็เห็น คุยกันนานพอสมควร เเละเลยนัดเเฟนให้มาคุยกัน ก็คือบอกเลิก เราอยู่ในเหตุการณ์นั้น เขาพูดประมานที่บอกเหตุผลกับเราว่าทำไมถึงคบกับเพื่อนคนนี้ เเล้วบอกต่อว่าที่เลิกไม่ใช่เพราะผู้ชายคนนั้นที่เห็นเเละขอให้ยังเป็นเพื่อนกันได้อยู่
เเล้วพอเลิกกับเพื่อนคนนี้เเล้วเขามาบอกกับเราว่าเขารู้สึกชอบผู้ชายคนนั้นซึ่งเราดูออกอยู่เเล้ว เเล้วผู้ชายคนนนั้นก็เริ่มมีอิทธิพลต่อตัวเขาทุกอย่าง จนวันนึงเขาก็มาปรึกษาเราตอนเเรกเรานึกว่าเขารู้สึก
ผิดกับเเฟนเก่าที่พึ่งเลิกเเต่ว่าไม่ใช่คือเขาผู้ชายคนนั้นโดนเเฟนทิ้ง เขายังไม่อยากเริ่มต้นใหม่ เขาก็มาร้องไห้กับเรา (เอาจริงจุดนั้นถ้าไม่มีคำว่าเพื่อนกั้นเรา คือเราคงอยากจะด่ามาก เพราะเราดูออกตั้งเเต่เราเห็นผู้ชายคนนั้นเเล้ว เเละยิ่งเขาทำอะไรให้ผู้ชายคนนี้หลายอย่างทั้งที่เเฟนเก่าเขาไม่เคยได้เท่า เรารู้เลยว่าเขาชอบ เเต่การกระทำเขามันมาก) เราก็ปลอบไป