ฉากที่ว่าอายาโนะโคจิเฉลยความในใจว่าไม่เคยคิดว่าทุกคนเป็นเพื่อน ทุกคนเป็นแค่เครื่องมือเท่านั้น แล้วนิยายเล่มแรกมันจะหาเพื่อนทำไมขนาดนั้นครับ ดูพยายามมากด้วย ถ้าคาแรคเตอร์แบบในอนิเมะที่ไร้อารมณ์มาบอกแบบนี้ยังเมคเซนส์กว่า

ปล.ขออภัยหากคำถามที่ถามไปมันไร้สาระครับ