ที่มาเขียนกระทู้นี้เพราะว่ารู้สึกสับสนมากๆเลยว่าสรุปแล้วเราทำอะไรผิดไปเหรอคือมีอยู่ว่าตอนเช้าที่กำลังเรียนอยู่กับเพื่อนกลุ่มที่เราสนิทมากๆเรียนมาด้วยกัน1ปีเเล้วเเล้วเราเป็นคนที่ขี้หวงของมากกลัวของหายเเล้วมีเพื่อนในกลุ่มมาขอยืมลิปควิสเเต่เรายังไม่อยากให้ยืมแล้วเราเป็นคนที่ติดตลกด้วยเลยพูดกับเพื่อนคนั้นออกไปไม่คิดว่า "ไม่เรายังเป็นคู่เเข่งกันอยู่" เราก็ไม่รู้เราพูดออกมาได้ไง
เพื่อนคนนั้นอึ้งกับคำที่เราพูดเราก็เหมือนกัน(ปล. ที่เราพูดเเบบนั้นเพราะเพื่อนคนนั้นเรียนเก่งมากเราเลยอยากเก่งเเบบนั้นมั่งเราเลยพูดไปแบบไม่คิด..)เพื่อนที่นั่งข้างๆก็พูดกับเราว่า "ถ้าเป็นกูมีกูให้ยืมไปนานเเล้ว" เราทำไรไม่ถูกเราเลยเงียบเเล้วเพื่อนคนนั้นก็ไปร้องให้ที่อื่นเเล้วเพื่อนในกลุ่มทุกคนก็ไปปลอบพอถึงพรุ่งนี้ตอนเช้าเราเลยรีบไปขอโทษเพื่อนคนนั้นเเต่ดพื่อนคนนั้นก็ตอบว่าอืมเเล้วเราคิดว่าน่าจะหายโกรธเเล้วเราเลยโล่งใจพอหลังจากนั้นมาทุกคนในกลุ่มไม่เล่นกับเราไม่มองหน้าเราเลยเเถมเตะเราออกจากกลุ่มด้วยเราไม่เข้าใจเราขอโทษไปแล้วเราก็พยายามไม่พูดคำไม่ดีออกมาเเล้วก็ไม่สร้างปัญหาอีกเเต่เราทำอะไรผิดหรือเราขอโทษไม่จริงใจเหรอ...
โดนเพื่อนเกลียดเพราะคำพูดของตัวเองขอโทษเท่าไหร่เพื่อนก็ไม่เล่นด้วย
เพื่อนคนนั้นอึ้งกับคำที่เราพูดเราก็เหมือนกัน(ปล. ที่เราพูดเเบบนั้นเพราะเพื่อนคนนั้นเรียนเก่งมากเราเลยอยากเก่งเเบบนั้นมั่งเราเลยพูดไปแบบไม่คิด..)เพื่อนที่นั่งข้างๆก็พูดกับเราว่า "ถ้าเป็นกูมีกูให้ยืมไปนานเเล้ว" เราทำไรไม่ถูกเราเลยเงียบเเล้วเพื่อนคนนั้นก็ไปร้องให้ที่อื่นเเล้วเพื่อนในกลุ่มทุกคนก็ไปปลอบพอถึงพรุ่งนี้ตอนเช้าเราเลยรีบไปขอโทษเพื่อนคนนั้นเเต่ดพื่อนคนนั้นก็ตอบว่าอืมเเล้วเราคิดว่าน่าจะหายโกรธเเล้วเราเลยโล่งใจพอหลังจากนั้นมาทุกคนในกลุ่มไม่เล่นกับเราไม่มองหน้าเราเลยเเถมเตะเราออกจากกลุ่มด้วยเราไม่เข้าใจเราขอโทษไปแล้วเราก็พยายามไม่พูดคำไม่ดีออกมาเเล้วก็ไม่สร้างปัญหาอีกเเต่เราทำอะไรผิดหรือเราขอโทษไม่จริงใจเหรอ...