สเ
คือเรื่องมันเป็นงี้คับ ผมเป็นเกย์รับนะคับ ผมกับคนที่ผมกับลังคบกันอยู่ เราเจอกันด้วย วันไนท์สแตน(4 กรกฎาคม) ในตอนนั้นผมมีธุระไปหลายจังหวัดต่างๆ ดึกที่ไหนนอนที่จังหวัดนั้น(นอนโรงแรม) ผมก็ไปเจอเขาที่ พิดโลก ตอนแรกผมก็ไม่ได้อะไรแต่เซกซ์คือดี ตอนนั้นดันแลกไลน์ก่อนไปเจอกันละ หลังจากนั้นก็คุยกันมาตลอด แต่ผมก็ไม่ ค่อยรู้สึกกับเขาเท่าไหร่ แต่ก็รู้สึกกระปรี้กระเปร่า ปกติไม่มีธุระแถวพิดโลก ผ่านไปสองอาทิตย์คุยกันตลอด พอดีผมว่าง เลยกะว่าจะไปอยู่กับเขา 1 อาทิตย์ ก็เลยไปอยู่กับเขาจริงๆ เราก็มีเซกซ์กัน ป้องกันคับ แล้วอยากจะไม่ใช้ถุงยางอีกวันเราเลยไปตรวจเลือดด้วยกัน แต่ก่อนจะไปตรวจผมกลับไม่มีสติ แล้วเขาก็อยากจะไม่ใส่ถุงยางเหมือนกัน (ผมรับเพรพเลยไม่ค่อยกังวล)เลยมีอะไรกันโดยไม่ใส่ถุงสุดท้ายไปเจาะเลือดผลคือมีเชื่อซิฟิลิส เขาก็ไม่ค่อยมีเงิน พอติดเชื้อมาผมก็ออกค่ารักษาให้ เพราะตอนแรกผมคิดว่าผมเป็นสาเหตุทำให้เขาติด เพราะเขาบอกว่าเคยมีเซ็กมาแค่คนเดียวแต่ผมคือก่อนหน้านี้หลายจังหวัดอาจจะติดมา บางที่ก็ไม่ได้ใส่ถุง ตอนแรกกะว่าจะอยู่ 1 อาทิตย์สุดท้าย อยู่ด้วยกัน เกือบเดือน จนรักษาหาย
ตลอดระยะเวลาหนึ่งเดือนนั้น ผมดูแลห้องเขาซื้อข้าวให้เขา จะให้ซื้อมากล่องเดียวนั่งกินคนเดียวมันก็ยังไงๆ อยู่ เขาไปทำงานตอนเย็นถึงกลางคืน ผมก็เป็นติวเตอร์ออนไลน์สอนตอนเย็น พอเขากลับมาก็กินข้าวด้วยกันบ้างบางครั้ง ผมก็ไม่ได้ไปไหน อยู่ห้องเขาตลอด วันๆ ก็มีเซ็กคุยกัน ซ้อนมอไซต์ ไปข้างนอกบ้าง เราก็เริ่มผูกผัน เขาก็ไม่ค่อยมีเงิน(เขายังเป็นนักศึกษา) ผมก็เลยเกรงใจเขามากเวลาจะซื้ออะไรเลี้ยงผม แต่ส่วนใหญ่ผมก็เลี้ยงเขา จนผ่านไปถึงวันที่ต้องจากกันผมร้องไห้ ไม่รู้ทำไมถึงร้อง ส่วนเขาก็แอบร้องตอนขากลับจากที่ไปส่งผม
….5 สิงหาคม…
ผมต้องมีธุระเดินทางไป ต่างจังหวัดหลายที่ ตลอดระยะเวลานั้นผมก็พยายามจะพลักเขาให้ไปหาคนอื่น ผมอยากให้เขามีค่ากว่านี้ไม่ใช่มาเป็นช้อยของผม ผมรู้สึกผิดมากที่ทำให้เขาต้องรู้สึกแบบนี้ ผมปฏิเสธเขาตลอด ตอนนั้นผมก็คุยกับคนอื่นหลายคน เพื่อจะวันไนท์สแตน แต่ไปๆ มาๆ ทุกๆครั้งที่ผมปฏิเสธเขาผมกลับร้องไห้ แต่ก็คุยกันตลอด เขาสารภาพรักกับผม แต่ผมให้สถานะเขาแค่ FWB(friend with benefits) จนสุดท้ายผมก็ตัดคนคุยคนอื่นออกไป มันง่ายมาก แทบไม่เสียใจแต่แอบเสียดาย จนกระทั่ง ตอนนั้นผมก็มีวันไนท์สแตนอีกสองคน ผ่านการเดือนทางมา 1 เดือน ผมกะว่าจะไปอยู่บ้านเก็บตังเพราะตั้งใจจะไปอยู่ เชียงใหม่ ตอนนั้นผมอยู่ กทม ช่วงนั้นเป็นวันเกิดเขาผมจำได้ ผมซื้อของขวัญให้เขา เขาก็ดีใจ แต่ผมก็ให้สถานะแค่ให้เราคุยกัน เพราะอยากรู้จักกันมากขึ้น และด้วยความที่อยู่ไกลกันเลยยังไม่อยากให้ใจไปมากกว่านี้
.
.
15 กันยายน
ผมกลับมาอยู่บ้าน เขาก็เซ้าซี้ให้ผมไปอยู่กับเขา แต่ผมก็ต้องเลือกอนาคตตัวเอง พออยู่บ้านไปซักพัก ตลอดเวลานั้นผมไม่ได้มีใครเลยไม่ได้มีเซกซ์กับใคร หรือว่าคุยกับใครมีแต่เขาคนเดียว ช่วงตุลาจู่ๆ ก็รู้สึกใจหายวาบ คิดถึงเขาตลอด เลยรู้ว่าเอาละ ตกหลุมรักแน่เลย จากนั้นผมก็เริ่มสังเกตว่าเขาเริ่มห่าง และผมเริ่มตามเขามากขึ้น ผมเลยอยากจะไปหาเขาอยากเจอเขา
.
.
24 ตุลา
ผมเดินทางนั่งรถไปหาเขาที่พิดโลก จนในที่สุดเราก็ได้เจอกัน เราไม่ได้มีเซ็กซ์กัน ผมก็แปลกใจละ เขาบอกว่าเขาเบื่อเขาชอบการช่วยตัวเองมากกว่า ผมก็อ่ะ ไม่เป็นไร จากนั้นผมก็แบบว่าถามเขายังรักเขาอยู่ไหม เขาบอกว่าเคยคลั่งรัก แต่ตอนนี้ก็ยังรักอยู่ แต่เพียงแค่มันลดลงแล้ว ผมเลยเศร้าเลย ผมก็ขอเขาเป็นแฟน(ที่จริงเขากำลังจะไปฝึกงาน ผมเลยอยากใช้สถานะเพื่อไมาให้เขาไปมีคนอื่น) เขาปฏิเสธให้เหตุผลว่า ไม่อยากให้เราต้องเลิกกัน ดังนั้นเราจะคุยกันไปก่อน รอตอนที่เราทั้งคู่มีที่อยู่เป็นหลักแหล่ง มีการมีงานก่อน ผมก็อ่ะโอเค แต่ก็ยังสงสัยเรื่องเซ็ก ปกติทุกวันๆ ผมก็เศร้าที่ถูกปฏิเสธไป คิดในใจตาเราบ้างละ
ผ่านไปไม่รู้ว่ากี่วัน แต่ไม่นาน เขาเล่นโทรศัพท์แล้วมีอะไรไม่รู่จะมาอวดผม จู่ๆ ผมก็เห็นรูปโป้ในโทรศัพท์เขา ผมก็เอ๊ะ ใครงะเอาไว้ช่วยตัวเองเหรอ ผมก็มือไวไหนขอดู เอานิ้วแตะดูก็แบบ เอ๊ะ!! นี่มันห้องเทอ เขาก็ดิ้นๆๆ สุดท้ายยอมรับ ผมก็แอบเสียใจเลยถามว่ามีใครอีกไหมตลอดช่วงนี้เขาก็บอกว่ามีอีกคน ป้องกันตลอด ผมก็เสียศูนย์ เลยไปเดินเล่น สุดท้ายก็อ่ะให้อภัยเพราะเรายังไม่ได้เป็นอะไรกัน
.
.
เย็นวันนั้นเขาเป็นห่วงผมมาก เพราะผมติดต่อไม่ได้ ปิดแจ้งเตือน เขาก็ทำกับข้าวรอ(ต้มมาม่า แต่ทำเป็นแบบเหมือนหมูจุ่ม) ผมก็โอเคอาจจะซึม แต่ก็รู้สึกดีขึ้น จากนั้น เช้าอีกวันเขาเข้าห้องน้ำแล้วไม่ได้ล็อคโทรศัพท์ ผมเลยแอบดูแชทว่าเขาคุยกับใครไหม ล่าสุดมีคนๆ หนึ่งในแชทคือคุยคล้ายๆ ผม แต่ประเด็นคือเขามีเซ็กซ์กันโดยไม่ป้องกัน ผมเลยจุกรู้สึกไม่ดี รือเหมือนเย็นวันนั้นหลังจากกินข้าวเรามีเซ็กซ์กัน ไม่ป้องกัน(ผมก็ไม่ได้รับเพรพแล้ว) คิดหนักเลย ผมเลยถามเขาว่าป้องกันทุกครั้งใช่ไหมตลอดที่ผมไม่อยู่ เขาบอกว่าใช่(อ่ะแค่นั้นผมก็รู้ละว่าเขาโกหก เชื่อไม่ได้) ผมเลยถามเรื่องแชท สรุปคือก่อนหน้านี้นานแล้วที่ไม่ได้ป้องกันกับเขา เคยคุยกันมานานแล้ว ผมก็แบบไม่มั้นใจเลยไปเจาะเลือดแล้วผมจะขอรับยาPEP แต่ผลเลือดโอเคพยาบาลเลยไม่ให้ยา วันนั้นผมโกรธเขามาก อะไรไม่รู้ แต่ก็รักเขามากเช่นกัน เลยยังไงดี ก็พยายามใจเย็นให้อภัย จนในที่สุด ก็เริ่มดีขึ้น ได้ทำอาหารด้วยกัน ทำกิจกรรมต่างๆ มีความสุขมาก จนกระทั่งผมก็มีความอยากรู้ว่า มีอะไรอีกในโทรศัพท์เขา(อันนี้คือสิ่งที่ผิดมาก และไม่ดีมาก ที่ไปละลาบละล้วง)
ผมก็เดารหัสผ่านเขาได้ผมดูแชททุกแชท รวมถึงรูปภาพที่เขาซ่อนไว้ คือเจอหลายอย่างมากแต่ที่แน่ๆ เขาไม่ป้องกัน และมีอะไรกับหลายคนมาก ผมหน้าชา หูอื้อ จุกอกไปหมด แต่ก็เก็บไว้ในใจ ผมรับไม่ได้ ผมร้องไห้ เครียด เขาก็เครียดกับผม ที่ผมร้องไห้ตลอด (ผมก็ไม่กล้าบอกความจริงว่าผมค้นโทรศัพท์เขาแล้วเจออะไร ผมก็รู้ว่าผมผิด มันเลย จะเอาไงดี) ผมก็ได้แต่ร้องไห้ ไม่พูดความจริงทั้งหมด ถามเขาอีกครั้งว่า มีกี่คน แล้วป้องกันไหม เขายังคงโกหก ผมเลยไม่โอเค สุดท้ายผมเลย หนีไป กทม. ตลอดระยะเวลานั้นผมก็ยังคุยกับเขาตลอด พอมาอยู่ไกลมันกลับมีความสุข อยู่ กทม. ได้ 4 วัน สุดท้ายผมเลยกลับไปหาเขาอีกที ก่อนที่เขาจะไปฝึกงานยาว 4 เดือนที่ประจวบ ผมก็เครียดบ้างดีบ้างเพราะ ไม่รู้ว่าเขาโกหกอะไรผมบ้าง แต่ก็อยู่ๆไป เขาบอกความจริงว่าเขา เคยมีอะไรมาแล้วประมาณ 60 คน ผมก็โอเครับได้มันคืออดีต เขาก็ให้เขาเห็นชีวิตทุกๆ ด้านของเขา ที่บ้านพ่อแม่ บลาๆ ระหว่างนั้นผมช่วงเขาหลายเรื่องมาก เรื่องเงินถึงจะไม่มาก เรื่องโปรเจควิจัยจบของเขา ผมช่วยเขาหมด ทุ่มเทมาก ซื้อของให้เขา ขึ้นๆ ลงๆ กันไป เรื่อยๆ จนถึงวันสุดท้ายผมร้องไห้ คิดถึงเขามากกกก เขาเฉยๆ มากกก
.
.
24 พฤษจิกายน
.
ก่อนที่เขาจะไป ฝึกงานเขาก็ไปอยู่บ้าน ปกติ ตอนเขาอยู่บ้านเขาจะไม่สะดวกคุย เลยห่างๆ พอไปฝึกงาน เขาก็ยุ่งเลิก ดึกดื่นแรกๆ ผมก็ไม่เข้าใจ โวยวาย จนสุดท้ายผมก็ปรับตัวได้(ปกติคุยกันตลอดที่ว่าง ทั้งวันเลย) ผมก็ร้องไห้ฟูมฟายคิดถึงเขา ถึงเขาๆม่ได้ไปมีอะไรกับมครผมก็คิดถึง ร้องไห้ คลั่งรักมากกกก
.
ในตอนนั้นที่ผมค้นโทรศัพท์เขาผมแอบจดรหัสผ่านทุกอย่างมา (อันนี้ไม่ดีอีกแล้ว) ผมก็เข้าไปดูก็ไม่มีอะไรเขายุ่งจริงๆ งานหนักจริง แต่จนกระทั่ง ปลายเดือนธันวา ผมก็เห็นไอ้คนเดิมนางกลับมาคุยกับเขา ผมก็คอลไปหาเขาเลยแล้วโวยวาย แต่ก็พูดอะไรไม่ได้ เพราะจะบอกว่าผมรู้รหัสผ่านโซเชียลของเขาแล้วแอบดูก็ไม่ได้ เพราะผมผิดเต็มๆเลยเรื่องนี้ จนมันทำให้เขารำคาญ ว่าทำไมต้องมาร้องไห้บ่อยๆ ทำให้เขาเครียด งานก็เครียดอยู่แล้ว เขาเลยไปคุยกับคนใหม่จริงๆ ที่อยู่ใกล้ที่ฝึกงานของเขา คุยกันจะมีอะไรกัน อีก ผมก็แบบเห็นหมด มันยิ่งทำให้ผมเศร้ามากกก แล้วก็แอบดูไปได้ 1 วัน จากนั้นผมเลยไม่ดูละลบทุกอย่าง หลับหูหลับตา ผมรักเขามากจริงๆ ไม่อยากเสียเขาไป ทุกๆ คนั้งที่เขาออน ผมก็รู้ว่าเขาคุยกับอีกคนอยู่ ผมคือไม่รู้จะทำยังไง ตอนนี้คือเศร้าเครียด ปนกันไปหมด ผมควรทำยังไงดีคับ ผมอยากคบกับเขา
ความรักที่ซับซ้อน
คือเรื่องมันเป็นงี้คับ ผมเป็นเกย์รับนะคับ ผมกับคนที่ผมกับลังคบกันอยู่ เราเจอกันด้วย วันไนท์สแตน(4 กรกฎาคม) ในตอนนั้นผมมีธุระไปหลายจังหวัดต่างๆ ดึกที่ไหนนอนที่จังหวัดนั้น(นอนโรงแรม) ผมก็ไปเจอเขาที่ พิดโลก ตอนแรกผมก็ไม่ได้อะไรแต่เซกซ์คือดี ตอนนั้นดันแลกไลน์ก่อนไปเจอกันละ หลังจากนั้นก็คุยกันมาตลอด แต่ผมก็ไม่ ค่อยรู้สึกกับเขาเท่าไหร่ แต่ก็รู้สึกกระปรี้กระเปร่า ปกติไม่มีธุระแถวพิดโลก ผ่านไปสองอาทิตย์คุยกันตลอด พอดีผมว่าง เลยกะว่าจะไปอยู่กับเขา 1 อาทิตย์ ก็เลยไปอยู่กับเขาจริงๆ เราก็มีเซกซ์กัน ป้องกันคับ แล้วอยากจะไม่ใช้ถุงยางอีกวันเราเลยไปตรวจเลือดด้วยกัน แต่ก่อนจะไปตรวจผมกลับไม่มีสติ แล้วเขาก็อยากจะไม่ใส่ถุงยางเหมือนกัน (ผมรับเพรพเลยไม่ค่อยกังวล)เลยมีอะไรกันโดยไม่ใส่ถุงสุดท้ายไปเจาะเลือดผลคือมีเชื่อซิฟิลิส เขาก็ไม่ค่อยมีเงิน พอติดเชื้อมาผมก็ออกค่ารักษาให้ เพราะตอนแรกผมคิดว่าผมเป็นสาเหตุทำให้เขาติด เพราะเขาบอกว่าเคยมีเซ็กมาแค่คนเดียวแต่ผมคือก่อนหน้านี้หลายจังหวัดอาจจะติดมา บางที่ก็ไม่ได้ใส่ถุง ตอนแรกกะว่าจะอยู่ 1 อาทิตย์สุดท้าย อยู่ด้วยกัน เกือบเดือน จนรักษาหาย
ตลอดระยะเวลาหนึ่งเดือนนั้น ผมดูแลห้องเขาซื้อข้าวให้เขา จะให้ซื้อมากล่องเดียวนั่งกินคนเดียวมันก็ยังไงๆ อยู่ เขาไปทำงานตอนเย็นถึงกลางคืน ผมก็เป็นติวเตอร์ออนไลน์สอนตอนเย็น พอเขากลับมาก็กินข้าวด้วยกันบ้างบางครั้ง ผมก็ไม่ได้ไปไหน อยู่ห้องเขาตลอด วันๆ ก็มีเซ็กคุยกัน ซ้อนมอไซต์ ไปข้างนอกบ้าง เราก็เริ่มผูกผัน เขาก็ไม่ค่อยมีเงิน(เขายังเป็นนักศึกษา) ผมก็เลยเกรงใจเขามากเวลาจะซื้ออะไรเลี้ยงผม แต่ส่วนใหญ่ผมก็เลี้ยงเขา จนผ่านไปถึงวันที่ต้องจากกันผมร้องไห้ ไม่รู้ทำไมถึงร้อง ส่วนเขาก็แอบร้องตอนขากลับจากที่ไปส่งผม
….5 สิงหาคม…
ผมต้องมีธุระเดินทางไป ต่างจังหวัดหลายที่ ตลอดระยะเวลานั้นผมก็พยายามจะพลักเขาให้ไปหาคนอื่น ผมอยากให้เขามีค่ากว่านี้ไม่ใช่มาเป็นช้อยของผม ผมรู้สึกผิดมากที่ทำให้เขาต้องรู้สึกแบบนี้ ผมปฏิเสธเขาตลอด ตอนนั้นผมก็คุยกับคนอื่นหลายคน เพื่อจะวันไนท์สแตน แต่ไปๆ มาๆ ทุกๆครั้งที่ผมปฏิเสธเขาผมกลับร้องไห้ แต่ก็คุยกันตลอด เขาสารภาพรักกับผม แต่ผมให้สถานะเขาแค่ FWB(friend with benefits) จนสุดท้ายผมก็ตัดคนคุยคนอื่นออกไป มันง่ายมาก แทบไม่เสียใจแต่แอบเสียดาย จนกระทั่ง ตอนนั้นผมก็มีวันไนท์สแตนอีกสองคน ผ่านการเดือนทางมา 1 เดือน ผมกะว่าจะไปอยู่บ้านเก็บตังเพราะตั้งใจจะไปอยู่ เชียงใหม่ ตอนนั้นผมอยู่ กทม ช่วงนั้นเป็นวันเกิดเขาผมจำได้ ผมซื้อของขวัญให้เขา เขาก็ดีใจ แต่ผมก็ให้สถานะแค่ให้เราคุยกัน เพราะอยากรู้จักกันมากขึ้น และด้วยความที่อยู่ไกลกันเลยยังไม่อยากให้ใจไปมากกว่านี้
.
.
15 กันยายน
ผมกลับมาอยู่บ้าน เขาก็เซ้าซี้ให้ผมไปอยู่กับเขา แต่ผมก็ต้องเลือกอนาคตตัวเอง พออยู่บ้านไปซักพัก ตลอดเวลานั้นผมไม่ได้มีใครเลยไม่ได้มีเซกซ์กับใคร หรือว่าคุยกับใครมีแต่เขาคนเดียว ช่วงตุลาจู่ๆ ก็รู้สึกใจหายวาบ คิดถึงเขาตลอด เลยรู้ว่าเอาละ ตกหลุมรักแน่เลย จากนั้นผมก็เริ่มสังเกตว่าเขาเริ่มห่าง และผมเริ่มตามเขามากขึ้น ผมเลยอยากจะไปหาเขาอยากเจอเขา
.
.
24 ตุลา
ผมเดินทางนั่งรถไปหาเขาที่พิดโลก จนในที่สุดเราก็ได้เจอกัน เราไม่ได้มีเซ็กซ์กัน ผมก็แปลกใจละ เขาบอกว่าเขาเบื่อเขาชอบการช่วยตัวเองมากกว่า ผมก็อ่ะ ไม่เป็นไร จากนั้นผมก็แบบว่าถามเขายังรักเขาอยู่ไหม เขาบอกว่าเคยคลั่งรัก แต่ตอนนี้ก็ยังรักอยู่ แต่เพียงแค่มันลดลงแล้ว ผมเลยเศร้าเลย ผมก็ขอเขาเป็นแฟน(ที่จริงเขากำลังจะไปฝึกงาน ผมเลยอยากใช้สถานะเพื่อไมาให้เขาไปมีคนอื่น) เขาปฏิเสธให้เหตุผลว่า ไม่อยากให้เราต้องเลิกกัน ดังนั้นเราจะคุยกันไปก่อน รอตอนที่เราทั้งคู่มีที่อยู่เป็นหลักแหล่ง มีการมีงานก่อน ผมก็อ่ะโอเค แต่ก็ยังสงสัยเรื่องเซ็ก ปกติทุกวันๆ ผมก็เศร้าที่ถูกปฏิเสธไป คิดในใจตาเราบ้างละ
ผ่านไปไม่รู้ว่ากี่วัน แต่ไม่นาน เขาเล่นโทรศัพท์แล้วมีอะไรไม่รู่จะมาอวดผม จู่ๆ ผมก็เห็นรูปโป้ในโทรศัพท์เขา ผมก็เอ๊ะ ใครงะเอาไว้ช่วยตัวเองเหรอ ผมก็มือไวไหนขอดู เอานิ้วแตะดูก็แบบ เอ๊ะ!! นี่มันห้องเทอ เขาก็ดิ้นๆๆ สุดท้ายยอมรับ ผมก็แอบเสียใจเลยถามว่ามีใครอีกไหมตลอดช่วงนี้เขาก็บอกว่ามีอีกคน ป้องกันตลอด ผมก็เสียศูนย์ เลยไปเดินเล่น สุดท้ายก็อ่ะให้อภัยเพราะเรายังไม่ได้เป็นอะไรกัน
.
.
เย็นวันนั้นเขาเป็นห่วงผมมาก เพราะผมติดต่อไม่ได้ ปิดแจ้งเตือน เขาก็ทำกับข้าวรอ(ต้มมาม่า แต่ทำเป็นแบบเหมือนหมูจุ่ม) ผมก็โอเคอาจจะซึม แต่ก็รู้สึกดีขึ้น จากนั้น เช้าอีกวันเขาเข้าห้องน้ำแล้วไม่ได้ล็อคโทรศัพท์ ผมเลยแอบดูแชทว่าเขาคุยกับใครไหม ล่าสุดมีคนๆ หนึ่งในแชทคือคุยคล้ายๆ ผม แต่ประเด็นคือเขามีเซ็กซ์กันโดยไม่ป้องกัน ผมเลยจุกรู้สึกไม่ดี รือเหมือนเย็นวันนั้นหลังจากกินข้าวเรามีเซ็กซ์กัน ไม่ป้องกัน(ผมก็ไม่ได้รับเพรพแล้ว) คิดหนักเลย ผมเลยถามเขาว่าป้องกันทุกครั้งใช่ไหมตลอดที่ผมไม่อยู่ เขาบอกว่าใช่(อ่ะแค่นั้นผมก็รู้ละว่าเขาโกหก เชื่อไม่ได้) ผมเลยถามเรื่องแชท สรุปคือก่อนหน้านี้นานแล้วที่ไม่ได้ป้องกันกับเขา เคยคุยกันมานานแล้ว ผมก็แบบไม่มั้นใจเลยไปเจาะเลือดแล้วผมจะขอรับยาPEP แต่ผลเลือดโอเคพยาบาลเลยไม่ให้ยา วันนั้นผมโกรธเขามาก อะไรไม่รู้ แต่ก็รักเขามากเช่นกัน เลยยังไงดี ก็พยายามใจเย็นให้อภัย จนในที่สุด ก็เริ่มดีขึ้น ได้ทำอาหารด้วยกัน ทำกิจกรรมต่างๆ มีความสุขมาก จนกระทั่งผมก็มีความอยากรู้ว่า มีอะไรอีกในโทรศัพท์เขา(อันนี้คือสิ่งที่ผิดมาก และไม่ดีมาก ที่ไปละลาบละล้วง)
ผมก็เดารหัสผ่านเขาได้ผมดูแชททุกแชท รวมถึงรูปภาพที่เขาซ่อนไว้ คือเจอหลายอย่างมากแต่ที่แน่ๆ เขาไม่ป้องกัน และมีอะไรกับหลายคนมาก ผมหน้าชา หูอื้อ จุกอกไปหมด แต่ก็เก็บไว้ในใจ ผมรับไม่ได้ ผมร้องไห้ เครียด เขาก็เครียดกับผม ที่ผมร้องไห้ตลอด (ผมก็ไม่กล้าบอกความจริงว่าผมค้นโทรศัพท์เขาแล้วเจออะไร ผมก็รู้ว่าผมผิด มันเลย จะเอาไงดี) ผมก็ได้แต่ร้องไห้ ไม่พูดความจริงทั้งหมด ถามเขาอีกครั้งว่า มีกี่คน แล้วป้องกันไหม เขายังคงโกหก ผมเลยไม่โอเค สุดท้ายผมเลย หนีไป กทม. ตลอดระยะเวลานั้นผมก็ยังคุยกับเขาตลอด พอมาอยู่ไกลมันกลับมีความสุข อยู่ กทม. ได้ 4 วัน สุดท้ายผมเลยกลับไปหาเขาอีกที ก่อนที่เขาจะไปฝึกงานยาว 4 เดือนที่ประจวบ ผมก็เครียดบ้างดีบ้างเพราะ ไม่รู้ว่าเขาโกหกอะไรผมบ้าง แต่ก็อยู่ๆไป เขาบอกความจริงว่าเขา เคยมีอะไรมาแล้วประมาณ 60 คน ผมก็โอเครับได้มันคืออดีต เขาก็ให้เขาเห็นชีวิตทุกๆ ด้านของเขา ที่บ้านพ่อแม่ บลาๆ ระหว่างนั้นผมช่วงเขาหลายเรื่องมาก เรื่องเงินถึงจะไม่มาก เรื่องโปรเจควิจัยจบของเขา ผมช่วยเขาหมด ทุ่มเทมาก ซื้อของให้เขา ขึ้นๆ ลงๆ กันไป เรื่อยๆ จนถึงวันสุดท้ายผมร้องไห้ คิดถึงเขามากกกก เขาเฉยๆ มากกก
.
.
24 พฤษจิกายน
.
ก่อนที่เขาจะไป ฝึกงานเขาก็ไปอยู่บ้าน ปกติ ตอนเขาอยู่บ้านเขาจะไม่สะดวกคุย เลยห่างๆ พอไปฝึกงาน เขาก็ยุ่งเลิก ดึกดื่นแรกๆ ผมก็ไม่เข้าใจ โวยวาย จนสุดท้ายผมก็ปรับตัวได้(ปกติคุยกันตลอดที่ว่าง ทั้งวันเลย) ผมก็ร้องไห้ฟูมฟายคิดถึงเขา ถึงเขาๆม่ได้ไปมีอะไรกับมครผมก็คิดถึง ร้องไห้ คลั่งรักมากกกก
.
ในตอนนั้นที่ผมค้นโทรศัพท์เขาผมแอบจดรหัสผ่านทุกอย่างมา (อันนี้ไม่ดีอีกแล้ว) ผมก็เข้าไปดูก็ไม่มีอะไรเขายุ่งจริงๆ งานหนักจริง แต่จนกระทั่ง ปลายเดือนธันวา ผมก็เห็นไอ้คนเดิมนางกลับมาคุยกับเขา ผมก็คอลไปหาเขาเลยแล้วโวยวาย แต่ก็พูดอะไรไม่ได้ เพราะจะบอกว่าผมรู้รหัสผ่านโซเชียลของเขาแล้วแอบดูก็ไม่ได้ เพราะผมผิดเต็มๆเลยเรื่องนี้ จนมันทำให้เขารำคาญ ว่าทำไมต้องมาร้องไห้บ่อยๆ ทำให้เขาเครียด งานก็เครียดอยู่แล้ว เขาเลยไปคุยกับคนใหม่จริงๆ ที่อยู่ใกล้ที่ฝึกงานของเขา คุยกันจะมีอะไรกัน อีก ผมก็แบบเห็นหมด มันยิ่งทำให้ผมเศร้ามากกก แล้วก็แอบดูไปได้ 1 วัน จากนั้นผมเลยไม่ดูละลบทุกอย่าง หลับหูหลับตา ผมรักเขามากจริงๆ ไม่อยากเสียเขาไป ทุกๆ คนั้งที่เขาออน ผมก็รู้ว่าเขาคุยกับอีกคนอยู่ ผมคือไม่รู้จะทำยังไง ตอนนี้คือเศร้าเครียด ปนกันไปหมด ผมควรทำยังไงดีคับ ผมอยากคบกับเขา