เรามีเพื่อนอยู่คนหนึ่งค่ะ สนิทกันตั้งแต่ประถม แต่พอมัธยม มหาลัย ก็ต่างคนต่างไปเรียนคนละที่ แต่จะมาเจอกันช่วงวันหยุดตอนกลับมาบ้านตลอดค่ะ 

- พอเรียนจบมหาลัย เราก็กลับมาทำงานที่บ้าน ส่วนเพื่อนยังไม่ได้ทำงานค่ะ เรากับเพื่อนก็เจอกันบ่อยกว่าเดิม ทุกเย็นหลังเลิกงานต้องชวนกันไปเดินตลาด ไปหาของกิน พอวันหยุดเราก็ชวนเพื่อนไปคาเฟ่ ถ่ายรูปกัน เราชอบเที่ยวสายคาเฟ่อยู่แล้วค่ะ (ปกติเพื่อนไม่ค่อยได้ไปไหนค่ะ เพราะที่บ้านค่อนข้างหวง แต่ที่บ้านให้ไปไหนกับเราค่ะ เพราะสนิทกันทั้งสองครอบครัว แต่ต้องพากลับมาตรงเวลาที่บ้านเพื่อนกำหนดเสมอ)
- ทุกครั้งที่ไปเที่ยวกัน เค้าจะยืมเสื้อผ้า กระเป๋า แว่นตา ของเราตลอด เราไม่เคยหวงเลยค่ะ เราไปกันแบบนี้ 2 คน ตลอด ไม่ว่าจะเป็นพาเพื่อนไปซื้อของในเมือง ไปคลินิกความงาม ไปทำผม เพื่อนคนนี้จะให้เราพาไปทุกที่ เราก็พร้อมพาเพื่อนไปตลอด (อ้อ ลืมบอก เพื่อนไม่มีรถแล้วก็ขับรถไม่เป็นค่ะ) 
- ตั้งแต่กลับมาอยู่บ้าน เราแทบจะตัวติดกันทุกวันเลยค่ะ ไปเที่ยวด้วยกันทุกอาทิตย์ที่เราหยุดงาน เที่ยวอยู่แบบนี้ 2 ปีกว่าๆค่ะ

จนวันหนึ่งเพื่อนมีแฟนใหม่ค่ะเป็นทอม และทอมคนนี้มีรถขับ (ก่อนหน้านี้เพื่อนก็มีแฟนเป็นทอมค่ะ แต่ทอมคนเก่าไม่มีรถ ไม่ค่อยได้พาเพื่อนไปไหน) เรากับเพื่อนก็ยังไปเที่ยวกันปกติเหมือนเดิมค่ะ หลังจากเพื่อนคุยกับทอมคนใหม่ได้สักพัก ก็มารับเพื่อนไปเที่ยวคาเฟ่ พาเพื่อนไปนู่นนี่ แล้วเพื่อนก็ห่างกับเราไปเลย ไม่ทัก ไม่ชวนไปนู่นนี่เหมือนเดิม เราก็ไปไหนมาไหนคนเดียวบ่อยค่ะช่วงหลายเดือนมานี้ 

อ้อ แล้ววันหนึ่งก็มีผู้หญิงคนหนึ่งมาเปิดร้านขายของอยู่แถวบ้านเป็นร้านขายครีม ขายเสื้อผ้าค่ะ นางเป็นคนสวย เพื่อนก็พยายามเข้าหาผู้หญิงคนนี้โดยการไปซื้อของบ่อยๆ จนสนิทกัน และก็ชวนผู้หญิงคนนี้ไปคาเฟ่บ่อยๆในวันธรรมดาพร้อมกับแฟนทอมของนาง

เรานอยด์มากๆ เรารู้สึกเหมือนเราหมดผลประโยชน์เลยค่ะ ทั้งๆที่เราเป็นคนพาไปทุกๆที่ก่อนหน้านี้ แต่ตอนนี้ไม่เห็นแม้แต่หัวเลยค่ะ